10 มกราคม 2548 09:08 น.

รัก (ชนนาง อวสาน)

อันบุปผาแม้งามยามแฉล้ม
ไม่งามเท่ารอยแย้มขนิษฐา
ฝนว่าฉำชื่นจิตอนิจจา
ไม่เท่าคราเจ้าทักชื่นหทัย
สกุณาที่ว่าเสียงเสนาะ
ไม่อาจเพราะเทียบเทียมเสียงเจ้าได้
ไม้ว่าหอมแสนหอมไม่ตรึงใจ
เท่าเนื้อกายน้องนุชสุดตรึงตรา
จันทร์รักดาวข้าวรักนาปลารักนำ
ไม่เท่าคำพรำรักเจ้านักหนา
เสือรักป่าฟ้ารักดินหินรักหญ้า
ไม่เท่าข้าแสนรักปักดวงใจ
ดั่งอาทิตย์ทอทอดทองอร่าม
สว่างยามสว่างหล้าสว่างใส
ให้โลกาสัตวาพนาไพร
ได้พึ่งพิงพึ่งใช้พึ่งตะวัน
ดั่งสายนำฉำไหลระรินหลั่ง
ให้ชีพยังอยู่ได้อย่างใจฝัน
ระเรื่อยปลอบมอบพลังแด่ชีวัน
ชอุ่มพรรณชอุ่มชุกชอุ่มชล
ดั่งสายลมล้อหลอกหยอกยอดไม้
พัดโบกไกลไม่เคยพักเลยสักหน
คอยปัดเป่าเหล่าทุกข์ที่ผจญ
ได้เย็นยลเย็นยิ่งด้วยเย็นลม
ดั่งผืนดินหินกล้าภูผาใหญ่
ทระนงกายหมายมั่นในศักดิ์สม
โอบชีวิตโอบกล้ามาโอบชม
ได้รื่นรมย์ระรื่นหล้าระเริงดิน
เจ้าดั่งไฟนำลมและดินธาตุ
แม้พี่ขาดปราศน้องต้องถวิล
ทั้งกายากมลหมายจะพังภิณท์
พี่สิ้นจิณต์สิ้นรักหากสิ้นเธอ
แม้นเจ้าเกิดกำเนิดเป็นเช่นขุนเขา
ขอเป็นเงาเหล่าไม้อย่เสมอ
ได้อิงแอบแนบซบได้พบเจอ
ได้ละเมอมั่นหมายได้ใกล้กัน
แม้เจ้าเกิดกำเนิดเป็นเช่นนำใส
ขอพี่ตายได้เป็นปลาพาสุขสันต์
ได้แหวกว่ายเวียนวิ่งวกวนวัน
ได้แบ่งปันฝันฟุ้งที่มุ่งไป
แม้นเจ้าเกิดกำเนิดเป็นเช่นลมพัด
พี่ไม่ขัดขอเป็นเช่นยอดไม้ไหว
ได้โอนอ่อนผ่อนพริ้วเป็นริ้วไป
ได้เคลื่อนกายคล้องใจให้สองเรา
แม้นเจ้าเกิดกำเนิดเป็นเช่นอาทิตย์
ขอตามติดคิดเป็นเช่นนำยามเช้า
ได้รับแสงส่องกระพริบระยิบพราว
ได้ตามเฝ้าฟูมฟักด้วยรักจริง
ขอจันทร์เจ้าดาวดาราบนฟ้านั่น
ขอไม่พรรณพร้อมสัตว์ทั้งเสือสิงห์
ขอเหล่าเทพยดาข้าวอนวิง
ขอพึ่งพิงเป็นพยานในการณ์เอย

9 มกราคม 2548 12:43 น.

ชมนาง (ต่อ)

imagimotion

อันบุปผาแม้งามยามแฉล้ม
ไม่งามเท่ารอยแย้มขนิษฐา
ฝนว่าฉำชื่นจิตอนิจจา
ไม่เท่าคราเจ้าทักชื่นหทัย
สกุณาที่ว่าเสียงเสนาะ
ไม่อาจเพราะเทียบเทียมเสียงเจ้าได้
ไม้ว่าหอมแสนหอมไม่ตรึงใจ
เท่าเนื้อกายน้องนุชสุดตรึงตรา
จันทร์รักดาวข้าวรักนาปลารักนำ
ไม่เท่าคำพรำรักเจ้านักหนา
เสือรักป่าฟ้ารักดินหินรักหญ้า
ไม่เท่าข้าแสนรักปักดวงใจ
ดั่งอาทิตย์ทอทอดทองอร่าม
สว่างยามสว่างหล้าสว่างใส
ให้โลกาสัตวาพนาไพร
ได้พึ่งพิงพึ่งใช้พึ่งตะวัน
ดั่งสายนำฉำไหลระรินหลั่ง
ให้ชีพยังอยู่ได้อย่างใจฝัน
ระเรื่อยปลอบมอบพลังแด่ชีวัน
ชอุ่มพรรณชอุ่มชุกชอุ่มชล
ดั่งสายลมล้อหลอกหยอกยอดไม้
พัดโบกไกลไม่เคยพักเลยสักหน
คอยปัดเป่าเหล่าทุกข์ที่ผจญ
ได้เย็นยลเย็นยิ่งด้วยเย็นลม
ดั่งผืนดินหินกล้าภูผาใหญ่
ทระนงกายหมายมั่นในศักดิ์สม
โอบชีวิตโอบกล้ามาโอบชม
ได้รื่นรมย์ระรื่นหล้าระเริงดิน
เจ้าดั่งไฟนำลมและดินธาตุ
แม้พี่ขาดปราศน้องต้องถวิล
ทั้งกายากมลหมายจะพังภิณท์
พี่สิ้นจิณต์สิ้นรักหากสิ้นเธอ

8 มกราคม 2548 22:55 น.

เป็นไป

imagimotion

แม้นเจ้าเกิดกำเนิดเป็นเช่นขุนเขา
จงดำรงพงศ์เผ่าเฝ้ารักษา
เป็นสิงขรนอนคู่นครา
เป็นภูผามั่นคงจนวันตาย
แม้นเจ้าเกิดกำเนิดเป็นเช่นหินเล็ก
จงเป็นเฉกชาติหินที่เฉิดฉาย
ดำรงตนคงมั่นแม้วันตาย
ได้เป็นฐานภูผาใหญ่ให้ภาคภูมิ
..

7 มกราคม 2548 15:03 น.

ชมนาง

imagimotion

อันบุปผาแม้งามยามแฉล้ม
ไม่งามเท่ารอยแย้มขนิษฐา
ฝนว่าฉำชื่นจิตอนิจจา
ไม่เท่าคราเจ้าทักชื่นหทัย
สกุณาที่ว่าเสียงเสนาะ
ไม่อาจเพราะเทียบเทียมเสียงเจ้าได้
ไม้ว่าหอมแสนหอมไม่ตรึงใจ
เท่าเนื้อกายน้องนุชสุดตรึงตรา
จันทร์รักดาวข้าวรักนาปลารักนำ
ไม่เท่าคำพรำรักเจ้านักหนา
เสือรักป่าฟ้ารักดินหินรักหญ้า
ไม่เท่าข้าแสนรักปักดวงใจ
ดั่งอาทิตย์ทอทอดทองอร่าม
สว่างยามสว่างหล้าสว่างใส
ให้โลกาสัตวาพนาไพร
ได้พึ่งพิงพึ่งใช้พึ่งตะวัน
ดั่งสายนำฉำไหลระรินหลั่ง
ให้ชีพยังอยู่ได้อย่างใจฝัน
ระเรื่อยปลอบมอบพลังแด่ชีวัน
ชอุ่มพรรณชอุ่มชุกชอุ่มชล
ดั่งสายลมล้อหลอกหยอกยอดไม้
พัดโบกไกลไม่เคยพักเลยสักหน
คอยปัดเป่าเหล่าทุกข์ที่ผจญ
ได้เย็นยลเย็นยิ่งด้วยเย็นลม
ดั่งผืนดินหินกล้าภูผาใหญ่
ทระนงกายหมายมั่นในศักดิ์สม
โอบชีวิตโอบกล้ามาโอบชม
ได้รื่นรมย์ระรื่นหล้าระเริงดิน
เจ้าดั่งไฟนำลมและดินธาตุ
แม้พี่ขาดปราศน้องต้องถวิล
ทั้งกายากมลหมายจะพังภิณท์
พี่สิ้นจิณต์สิ้นรักหากสิ้นเธอ