10 มกราคม 2548 09:27 น.
imagimotion
ชลธารหลั่งรินไหลล้นชายหาด
ชลธีสาดซัดโถมประโคมหยัน
ชลเนตรรินหลั่งล้นทั้งคืนวัน
ชลนัยน์พลันท่วมหล้าด้วยอาดูร
ชลธารพลันหลั่งล้น แดนไทย
ชลธีพาซัดใส่ ไป่ล้า
ชลเนตรเอ่อรินไหล ใจขาด รอนรอน
ชลนัยน์ไทยท่วมหล้า ทั่วฟ้า อาดูร
10 มกราคม 2548 09:14 น.
imagimotion
ละ เว้นลดหมดแล้ว จากใจ
โลภ ปรารถนาอันใด ไป่คว้า
โกรธ เกรี้ยวกราดเกลือ่นไกล มโนจิต
หลง หลากใหลหลบล้า หลีกลี้ ลับลา
เป็น หลักคงชีพใช้ ชีวา
ทาง สวรรค์มรรคา เรียบร้อย
สู่ จุดที่หมายมา ฝันใฝ่
ความสุข ไม่เคลื่อนคล้อย คลาดแคล้ว ไปไกล
10 มกราคม 2548 09:08 น.
imagimotion
อันบุปผาแม้งามยามแฉล้ม
ไม่งามเท่ารอยแย้มขนิษฐา
ฝนว่าฉำชื่นจิตอนิจจา
ไม่เท่าคราเจ้าทักชื่นหทัย
สกุณาที่ว่าเสียงเสนาะ
ไม่อาจเพราะเทียบเทียมเสียงเจ้าได้
ไม้ว่าหอมแสนหอมไม่ตรึงใจ
เท่าเนื้อกายน้องนุชสุดตรึงตรา
จันทร์รักดาวข้าวรักนาปลารักนำ
ไม่เท่าคำพรำรักเจ้านักหนา
เสือรักป่าฟ้ารักดินหินรักหญ้า
ไม่เท่าข้าแสนรักปักดวงใจ
ดั่งอาทิตย์ทอทอดทองอร่าม
สว่างยามสว่างหล้าสว่างใส
ให้โลกาสัตวาพนาไพร
ได้พึ่งพิงพึ่งใช้พึ่งตะวัน
ดั่งสายนำฉำไหลระรินหลั่ง
ให้ชีพยังอยู่ได้อย่างใจฝัน
ระเรื่อยปลอบมอบพลังแด่ชีวัน
ชอุ่มพรรณชอุ่มชุกชอุ่มชล
ดั่งสายลมล้อหลอกหยอกยอดไม้
พัดโบกไกลไม่เคยพักเลยสักหน
คอยปัดเป่าเหล่าทุกข์ที่ผจญ
ได้เย็นยลเย็นยิ่งด้วยเย็นลม
ดั่งผืนดินหินกล้าภูผาใหญ่
ทระนงกายหมายมั่นในศักดิ์สม
โอบชีวิตโอบกล้ามาโอบชม
ได้รื่นรมย์ระรื่นหล้าระเริงดิน
เจ้าดั่งไฟนำลมและดินธาตุ
แม้พี่ขาดปราศน้องต้องถวิล
ทั้งกายากมลหมายจะพังภิณท์
พี่สิ้นจิณต์สิ้นรักหากสิ้นเธอ
แม้นเจ้าเกิดกำเนิดเป็นเช่นขุนเขา
ขอเป็นเงาเหล่าไม้อย่เสมอ
ได้อิงแอบแนบซบได้พบเจอ
ได้ละเมอมั่นหมายได้ใกล้กัน
แม้เจ้าเกิดกำเนิดเป็นเช่นนำใส
ขอพี่ตายได้เป็นปลาพาสุขสันต์
ได้แหวกว่ายเวียนวิ่งวกวนวัน
ได้แบ่งปันฝันฟุ้งที่มุ่งไป
แม้นเจ้าเกิดกำเนิดเป็นเช่นลมพัด
พี่ไม่ขัดขอเป็นเช่นยอดไม้ไหว
ได้โอนอ่อนผ่อนพริ้วเป็นริ้วไป
ได้เคลื่อนกายคล้องใจให้สองเรา
แม้นเจ้าเกิดกำเนิดเป็นเช่นอาทิตย์
ขอตามติดคิดเป็นเช่นนำยามเช้า
ได้รับแสงส่องกระพริบระยิบพราว
ได้ตามเฝ้าฟูมฟักด้วยรักจริง
ขอจันทร์เจ้าดาวดาราบนฟ้านั่น
ขอไม่พรรณพร้อมสัตว์ทั้งเสือสิงห์
ขอเหล่าเทพยดาข้าวอนวิง
ขอพึ่งพิงเป็นพยานในการณ์เอย
9 มกราคม 2548 12:43 น.
imagimotion
อันบุปผาแม้งามยามแฉล้ม
ไม่งามเท่ารอยแย้มขนิษฐา
ฝนว่าฉำชื่นจิตอนิจจา
ไม่เท่าคราเจ้าทักชื่นหทัย
สกุณาที่ว่าเสียงเสนาะ
ไม่อาจเพราะเทียบเทียมเสียงเจ้าได้
ไม้ว่าหอมแสนหอมไม่ตรึงใจ
เท่าเนื้อกายน้องนุชสุดตรึงตรา
จันทร์รักดาวข้าวรักนาปลารักนำ
ไม่เท่าคำพรำรักเจ้านักหนา
เสือรักป่าฟ้ารักดินหินรักหญ้า
ไม่เท่าข้าแสนรักปักดวงใจ
ดั่งอาทิตย์ทอทอดทองอร่าม
สว่างยามสว่างหล้าสว่างใส
ให้โลกาสัตวาพนาไพร
ได้พึ่งพิงพึ่งใช้พึ่งตะวัน
ดั่งสายนำฉำไหลระรินหลั่ง
ให้ชีพยังอยู่ได้อย่างใจฝัน
ระเรื่อยปลอบมอบพลังแด่ชีวัน
ชอุ่มพรรณชอุ่มชุกชอุ่มชล
ดั่งสายลมล้อหลอกหยอกยอดไม้
พัดโบกไกลไม่เคยพักเลยสักหน
คอยปัดเป่าเหล่าทุกข์ที่ผจญ
ได้เย็นยลเย็นยิ่งด้วยเย็นลม
ดั่งผืนดินหินกล้าภูผาใหญ่
ทระนงกายหมายมั่นในศักดิ์สม
โอบชีวิตโอบกล้ามาโอบชม
ได้รื่นรมย์ระรื่นหล้าระเริงดิน
เจ้าดั่งไฟนำลมและดินธาตุ
แม้พี่ขาดปราศน้องต้องถวิล
ทั้งกายากมลหมายจะพังภิณท์
พี่สิ้นจิณต์สิ้นรักหากสิ้นเธอ
8 มกราคม 2548 22:55 น.
imagimotion
แม้นเจ้าเกิดกำเนิดเป็นเช่นขุนเขา
จงดำรงพงศ์เผ่าเฝ้ารักษา
เป็นสิงขรนอนคู่นครา
เป็นภูผามั่นคงจนวันตาย
แม้นเจ้าเกิดกำเนิดเป็นเช่นหินเล็ก
จงเป็นเฉกชาติหินที่เฉิดฉาย
ดำรงตนคงมั่นแม้วันตาย
ได้เป็นฐานภูผาใหญ่ให้ภาคภูมิ
..
หน้าส่วนตัว
991
