20 กุมภาพันธ์ 2551 17:34 น.
ILHAM
Dekat sampai hari ku BIRTH.
Mula ada di atas EARTH.
Sekarang belajar HIGH SCHOOL yang THIRD.
Sangat banyak kerja RESEARCH.
Bahasa Siam kata ม.หก .
Kalau kita tidak สอบตก .
Akan dapat terima สมุดพก .
Buku ini bukan ตลก .
Karang panton banyak لُغَة .
Susah dalam mencari كَلِمَة .
Ambil susun wi مُنَاسَبَة .
Sehingga baca jadi جُمْلَة .
Masa tiada ditepi kawan.
Rasa sejut seperti hujan.
Walau dilindung belakang papan.
Tidak jamin akan aman.
Pergi kemana wahai حَبِيْبِيْ .
Walau seorang ku tidak ว้าเหว่ .
Habis serabut didalam hati.
Kemudian ucap HAPPY BIRTH DAY.
20 กุมภาพันธ์ 2551 17:21 น.
ILHAM
วันเวลามาบรรจบครบร้อนหนาว
แลเดือนดาวสกาวเถื่อนเกลื่อนฟากฟ้า
อายุนั้นหมั่นเพิ่มเสริมอีกครา
แม้ธาราลาไกลไม่หวนคืน
อายุข้าปาไปใกล้สิบแปด
ผ่านฝนแดดแผดเผาเคล้าหลับตื่น
แต่ใจหนอทรนงคงหยัดยืน
แม้นกล้ำกลืนจะฝืนทนด้นต่อไป
เป็นมนุษย์สุดประเสริฐเกิดที่นี่
ชั่วชีพนี้มีมั่นคงให้จงได้
แม้เวลามาผ่านนานเพียงใด
แม้มีใครไปขวางกั้นไม่หวั่นเกรง
แต่สุดช้ำจำรันทดหดหู่หลาม
เพราะโมงยามทำระทมดั่งข่มเหง
จบม.6ศกนี้ที่วังเวง
ไร้ที่ใดให้ตัวเองเกรงไม่ทัน
คือคณะจะศึกษาภาคหน้าต่อ
ยังเฝ้ารอพ่อชี้ทางกระจ่างฉัน
ตามเขาหมดลดปัญหาสารพัน
ใจจริงนั่นฝันอะไรไม่รู้เลย
อันตัวข้ามาครบยุคศุกร์นี้แล้ว
ไอ้เกลอแก้วแคล้วไหนกันดันนิ่งเฉย
ถึงโดดเดี่ยวเดียวดายสุขกายเอย
ไฉนเลยเปรยความทุกข์สุขครู่เดียว
16 กุมภาพันธ์ 2551 17:24 น.
ILHAM
อ่านอัลกุรอานทำให้ใจไม่ดุกดิก อ่านวิชาฟิสิกส์ได้กฎการเคลื่อนที่
อ่านอัลกุรอานทำให้ไร้ราคี อ่านวิชาเคมีได้รู้ชนิดอะตอม
อ่านอัลกุรอานเพิ่มความนอบน้อม อ่านวิชาคอมได้ทำธุรกิจ
อ่านอัลกุรอานเป็นธรรมนูญชีวิต อ่านวิชาคณิตได้คิดแคลคูลัส
อ่านอัลกุรอานกำลังใจไม่ถูกตัด อ่านวิชาสถาปัตย์ได้ออกแบบทุกระยะ
อ่านอัลกุรอานฝึกการเสียสละ อ่านวิชาชีวะได้รู้เรื่องเซลล์
อ่านอัลกุรอานทำใจไม่ห่าเหว อ่านเตรียมสอบโทเฟลได้รู้วิชาอังกฤษ
อ่านอัลกุรอานช่วยเรื่องการฝึกจิต อ่านวิชาวิทย์ได้ทดลองสารละลาย
อ่านอัลกุรอานได้บุญก่อนตาย อ่านวิชาภาษาไทยได้รู้คำประสม
อ่านอัลกุรอานทุกคนต่างชื่นชม อ่านวิชาสังคมได้รู้เรื่องการเมือง
15 กุมภาพันธ์ 2551 18:29 น.
ILHAM
อยู่น้ำจึงรู้คุณน้ำ
อยู้ถ้ำรู้คุณคูหา
อยู่นาจึงรู้คุณนา
รู้คุณข้าวปลานาดี
อยู่ป่าจึงรุ้คุณป่า
รู้จักรักษาราศี
รักไม้รักป่าพนาลี
รักชีวิตสัตว์สารพัน
ทิ้งน้ำไม่รู้คุณน้ำ
ทิ้งถ้ำทิ้งคูหาสวรรค์
ทิ้งไร่ทิ้งนาเนืองนรร
ข้าวปลาเคยปันเปลี่ยนไป
ทิ้งป่าไม่รู้คุณป่า
สิงห์สาราสัตว์น้อยใหญ่
เป็นผิดเป็นพิษเป็นภัย
เห็นไม้เป็นเงินงอกงาม
ยิ่งใหญ่ยิ่งดีตีตรา
ราคากำไรหลายหลาม
จับใส่โสร่งโยงยาม
เป็นไม้มีนามสำแดง
อยู่เมืองจึงมีตาเมือง
ไว้คอยชำเลืองหลักแหล่ง
ปราบทุ่งเป็นทางลายแทง
เปลี่ยนแปลงเป็นตึกใหญ่โต
คือความเจริญเดินหน้า
คือความพัฒนากว่าโก้
ทางด่วนทางเอกทางโท
ทางใจไหวโหว่วังเวง
ไม่รู้คุณฟ้าคุณดิน
ลืมทุ่งลืมถิ่นข่มเหง
อำนาจบาดใหญ่ยำเยง
ล้วนคนกันเองทั้งนั้น
สืบเจตนาซี
ป่างามแผ่นดินงาม
และโมงยามก็ยินดี
ผันเคลื่อนให้เดือนปี
เป็นปกติฤดูกาล
ใจทรามคือใจสัตว์
อุบาทว์วิบัติประหัดประหาร
คลาดเคลื่อทั้งจักรวาล
แล้ววิกฤตทั้งโลกา
ใจสืบจึงพิสูจน์
เพื่อใจสืบเจตนา
ใจสืบใจรักษา
ให้ป่างามแผ่นดินงาม
ใจสืบคือใจสู้
กับใจสัตว์อันแสนทราม
ฟ้องยุคประจานยาม
อันทุรยุคไปทุกสมัย
เอาชีพเข้าแลกชีพ
อันเป็นทิพย์อมันไตย
สืบภูและสืบไพร
ให้คงชีพ ณ ใจชน
ปลดชีพเพื่อปลุกชีพ
ชูประทีปแก่สากล
ปลุกจิตสำนึกคน
ให้รักถิ่นแผ่นดินจริง
สิ้นสืบไม่สิ้นสืบฃ
สืบเจตนานี้ใหญ่ยิ่ง
ทอดชีพใช่ทอดทิ้ง
จงชีพจดเป็นบทเรียน
สืบเจตนา
สืบ นาคเสถียรสถิตย์เสถียร
สืบเทียนเพื่อส่งเทียน
สว่างทั่วแผ่นดินเทอญ
หน้าส่วนตัว
1897
