2 สิงหาคม 2549 18:09 น.
ILHAM
แม้ในข้าง คืนเดือนดาว อันมืดมิด
ยังมีสิทธื คิดฝัน อันเฉิดฉาย
ดุจแสงเทียน นำทาง สว่างไกล
ดุจหิ่งห้อย พร่างพราย ในค่ำคืน
ยืนเดียวดาย ในความกลัว หลอกตัวเอง
เท่ากับเร่ง รัดไปสู่ ความล้มเหลว
ยังมิทัน ได้ลงมือ ทำดีเลว
กลับถูกเปลว ไฟความกลัว เผาตัวตน
2 สิงหาคม 2549 18:06 น.
ILHAM
ถึงโรงเหล้า เตากลั่น ควันโขมง
มีคันโยง ผูกสาย ไว้ปลายเสา
โอ้บาปกรรม นำนรก เจียวอกเรา
ให้มัวเมา เหมือนหนึ่งบ้า เป็นน่าอาย
ไม่เมาเหล้า แล้วเรา ยังเมารัก
สุดจะหัก ห้ามจิต คิดไฉน
ถึงเมาเหล้า เช้าสาย ก็หายไป
แต่เมาใจ นี้ประจำ ทุกค่ำคืน
หน้าส่วนตัว
3511
