8 กุมภาพันธ์ 2546 12:23 น.
if
อยากถามฉันไหม
เมื่ออยู่ไกลใครคนหนึ่ง
มีบ้างไหมที่รู้สึกคิดถึง
และรู้สึกว่าห่วงใย
จะตอบให้เอาไหม
เมื่ออยู่ห่างเธอครั้งใด
ใจมันเหงาจนแทบทนไม่ได้รู้ไหม
เมื่อเธอไปไกล...
ใจก็หลุดลอยไปตาม
อยากให้เธอรู้นะว่าเส้นทาง
ที่พาเราไกลห่างแสนไกล
ไม่เคยทำให้ฉันหวั่นไหว
เลิกห่วงใยและคิดถึงคนไกลได้เลย
7 กุมภาพันธ์ 2546 15:40 น.
if
เหตุผลนับร้อยพัน
ที่ทำให้เธอเกลียดฉันได้ฉันรู้
แต่สิ่งที่ฉันทำเพื่อเธออยู่
อยากรู้........ทำไม
เธอไม่เคยเข้าใจความรู้สึกดีๆ
ที่ฉันคนนี้มีให้.............
หรือมันไม่ตรงกับความต้องการของใจ
เธอถึงผลักไส..ความห่วงใยที่ให้กัน
นั้นมันโลกส่วนตัวของเธอ
ฉันเองที่เผลอไปลึกซึ้งใช่มั้ย
นั่นมันโลกส่วนตัวของเธอ
ที่ไม่ต้องการใครๆ.....
นอกจากบางหัวใจ
ที่เธอได้แล้วจากคนบางคน
7 กุมภาพันธ์ 2546 15:10 น.
if
7 กุมภาพันธ์ 2546 11:40 น.
if
ไม่เคยมีอะไรสู้เค้าได้เลย
เพราะสิ่งที่ฉันคุ้นเคยคือแบบนี้
พยายามนะ..พยายามทำตัวให้ดี
เหมือนอย่างคนที่เธอให้ใจ
....ไม่ได้อยากรบกวนเธอมากเลย
แค่ให้ฉันเป็นคนหนึ่ง
ที่เธอจะคุ้นเคยได้หรือไม่
แค่ในบางครั้งเมื่อเธอหันมา
แค่ส่งสายตาและรอยยิ้มว่าเข้าใจ
เรื่องที่จะทำให้เธอลำบากใจ
นอกเหนือจากความห่วงใย
....สัญญาจะไม่ทำ (สัญญา)