30 กันยายน 2545 17:14 น.
idaho
หากคุณคิดที่จะบอกรัก
หรือรู้สึกว่าตัวเองเริ่มที่จะรักใครซักคน
ลองถามตัวเองดูว่า
คุณใส่ใจเค้ามากน้อยแค่ไหน?
ความใส่ใจ ไม่ใช่ ความเอาใจ
หากคนรักของคุณจำได้ขึ้นใจว่า
คุณเคยพูดว่าอยากได้อะไร
แล้วเค้าหาซื้อของชิ้นนั้นให้
ไม่ใช่สักแต่ว่าซื้อซื้อซื้อของเยอะแยะมากมาย เพื่อเอาใจ...
นั่นแหละถึงเรียกว่า ความใส่ใจ
ความใส่ใจ ไม่ใช่ ความหึงหวง
หากคนรักของคุณโทรหาคุณทุกคืน
ถามว่ากลับถึงบ้านหรือยัง
เพียงเพราะเค้าเป็นห่วง
ไม่ต้องการให้คุณได้รับอันตรายในยามดึก
ไม่ใช่กลัวว่าคุณจะไปกับคนอื่น...
นั่นแหละเรียกว่าความใส่ใจ
ความใส่ใจ ไม่ใช่ ความมีน้ำใจอย่างเดียว
หากแต่มีความถนอมน้ำใจด้วย
หากคนรักของคุณทำอะไรเพื่อคุณซักอย่างด้วยความตั้งใจ
แต่คุณกลับไม่ชอบมัน
คิดไตร่ตรองให้ดีก่อนที่จะพูดอะไรออกไป
ใส่ใจในความรู้สึกของเค้าด้วย
หากคุณทะเลาะกับคนรัก
แต่แล้ววันรุ่งขึ้น
คนรักของคุณยังโทรมา
แสดงความเป็นห่วงในเรื่องต่างๆ เหมือนทุกๆวัน
ทั้งๆที่ยังไม่หายโกรธ...
นั่นแหละเรียกว่าความใส่ใจ
หากคนรักของคุณยอมสละเวลาทำบางสิ่ง
เอาไว้ทีหลัง เพียงเพื่อช่วยทำในสิ่งที่คุณขอ..
.นั่นแหละเรียกว่า ความใส่ใจ
คนเราบางครั้งก็ต้องการมีใครซักคนคอยใส่ใจเราบ้าง
หากคุณต้องเดินทางไกล
มันจะรู้สึกดีเอามากๆ
ถ้าคนรักของคุณโทรมาถามว่า "ถึงหรือยัง"
"ปลอดภัยดีไหม" "เหนื่อยไหม"
หากคุณต้องปฏิบัติภาระกิจสำคัญ
ไม่ว่าจะเรื่องงาน หรือเรื่องเรียน
มันจะรู้สึกดีเอามากๆ ถ้าคนรักของคุณจำได้
และโทรมาบอกว่า "โชคดีนะ"
"ชั้นจะคอยเป็นกำลังใจให้ "
หากคุณต้องขับรถคนเดียว
มันจะรู้สึกดีเอามากๆ
ถ้าคนรักของคุณโทรมาบอกว่า "ขับรถดีๆนะ"
หากคุณป่วยเป็นไข้ ไม่สบาย
มันจะรู้สึกดีเอามากๆ
ถ้าคนรักของคุณโทรมาเตือนให้คุณกินยา
และพักผ่อนมากๆ
ความใส่ใจ กับ ความเกรงใจ คล้ายกันในหลายๆด้าน
คุณอาจคิดว่า ยิ่งคบกันสนิทสนมกันมากเท่าไหร่
ก็ไม่จำเป็นต้องเกรงใจกันให้มากเหมือนคนที่เพิ่งเริ่มรู้จักกัน
แต่ผมกลับไม่คิดอย่างนั้น
ยิ่งสนิทกันมากเท่าไหร่
ต้องยิ่งเกรงใจซึ่งกันและกัน
ความเกรงใจเป็นสิ่งดี
และเป็นบ่อเกิดของความสัมพันธ์อันยั่งยืน
คุณเห็นไหมล่ะว่า
ไม่ยากเลยที่จะแสดงความใส่ใจต่อใครซักคน
เพียงแต่วันนี้ คุณใส่ใจคนรักของคุณแล้วหรือยัง?????
=====
27 กันยายน 2545 15:52 น.
idaho
ความรัก
ความรักก็เหมือนสายน้ำและสายลม
เมื่อปล่อยให้พัดผ่านช่วงชีวิตของเราไปแล้ว
ก็ย่อมไม่มีวันที่จะย้อนคืนกลับมาได้ดั่งเดิม
ถึงแม้เราจะหาขวดโหลมาใส่น้ำ
มันก็ยังสามารถที่จะระเหย หายไปไม่เหลือได้
หรือเราจะหาลูกโป่งมาใส่ลมนั้นไว้
ไม่นานลูกโป่งนั้นก็เหี่ยว
ไม่ว่าเราจะมัดมันแน่นหนาแค่ไหน
เหมือนกับความรักของคน
ถึงแม้จะให้มันกลับคืนมาได้ช่วงหนึ่งของชีวิต
แต่ความรู้สึกคงไม่กลับคืนมาดังเดิม
เหมือนกับครั้งที่เรารักกันใหม่ ๆ
ถ้าเมื่อใดเกิดเหตุการณ์ที่ทำร้ายหัวใจกันอีก
ความรักนั้นก็ย่อมจะสูญสลายหายไปอย่างรวดเร็ว
ไม่เหลือแม้แต่ความซาบซึ้งให้ได้คิดถึงกัน
แต่ถ้าหากเรารู้จักที่จะรักษาสายน้ำและสายลมนั้นไว้ได้
เรียนรู้ที่จะรัก รู้ที่จะทนุถนอมความรักนั้นไว้
ไม่คิดถึงความรู้สึกของตัวเองเป็นหลัก
ไม่เห็นแก่ตัว จนเกินไป
พยายามที่จะพูดคุยกัน ปรับความเข้าใจกัน
ความรักนั้นคงจะอยู่ดั่งเดิม
ไม่ล่องลอยไปกับสายน้ำและสายลม .....
'คนพิเศษ'
ชีวิตคนเรามีอะไรมากมายที่ผ่านเข้ามาให้ซึมซับรับรู้
ในชีวิตคนเรามีผู้คนมากมายที่ผ่านเข้ามาให้รู้จักมักคุ้น
แต่ในผู้คนมากมายเหล่านั้น
อย่างน้อย..
คงต้องมีใครบางคนที่ทำให้เรารู้สึก 'ไม่ธรรมดา' ที่จะนึกถึง
เรียกว่าเป็น 'ความพิเศษ'
ที่เราจะยกเว้นเอาไว้จากความปกติทั่วไปของจิตใจ
ก็ในเมื่อคำว่า 'พิเศษ' หมายถึงความจำเพาะ ความแปลกแยก ความดีงาม
ความอบอุ่นในหัวใจ
กระนั้นทำไมเราไม่ปฏิบัติต่อเขาให้ตรงกับที่ใจคิด
ให้ 'ความรู้สึกดีดี' จากจิตใจที่ดีดี
ให้ 'ความอาทรถึง' จากจิตใจที่นึกถึง
ให้ 'ความห่วง' จากจิตใจที่เป็นห่วง
ให้ไปเถอะ ให้ไปอย่างดีดี
แต่มี 'สติ' ให้ไปเถอะ
ให้ไปอย่างอบอุ่น แต่ไม่ 'คุกกรุ่น'
ให้ไปเลย ให้ไปเท่าไหร่ก็ได้
แต่เมื่อให้ไปแล้วต้อง 'ไม่ร้อนรุ่มกลัดกลุ้ม'
และหากเมื่อใดจิตใจอาจระส่ำระสาย
สะดุดกับอะไรขึ้นมาบ้าง
ก็จงหยุดพักตรึกตรอง
อย่าปล่อยให้พายุอารมณ์โถมพัด 'สิ่งดีดี' จนกระจัดกระจาย
เพราะ 'การให้' ความหมาย ไม่ใช่ 'การตั้งความหวัง'
คนสองคนให้ความหมายซึ่งกันและกัน
แต่คนสองคน 'จะไม่ตั้งความหวังในกันและกัน'
เพราะการตั้งความหวังมักนำพาซึ่ง 'การเรียกร้อง'
'ความอยากเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ' โดยที่ไม่รู้ตัว
มันร้อนนัก หนาวนัก และไม่เป็นสุข
เราต้องไม่ลืมปรับอุณหภูมิจิตใจเอาไว้ที่องศาอุ่นๆ
หากเริ่มรู้สึกตัวว่า ความร้อนเริ่มทวีขึ้น
เราต้องค่อยๆ เดินออกมาสูดอากาศเย็น
หากตรงกันข้ามเราก็ต้องหลบเร้นจากความหนาวมาหาไอแดดเช่นกัน
และอย่าลืมว่า 'ความพิเศษ'
ไม่ได้จำกัดว่าจะต้องเป็นพิเศษมากหรือพิเศษสุด
หรือพิเศษอย่างยิ่งในคนคนเดียว
ทั้งเราและเขาอาจจะมีคนพิเศษในวิถีชีวิตได้หลายลักษณะ
พิเศษในเรื่องนั้น พิเศษในเรื่องนี้
ในเมื่อหัวใจเป็นของเรา
เราก็ย่อมเลือกให้ความพิเศษกับใครก็ได้
ที่เราจะไม่ต้องแลกกับความทุกข์อย่างพิเศษกลับมา
จงให้ 'ความพิเศษ' เป็นชีวิตชีวา
เป็นแววตาที่แจ่มใส
เป็นความห่วงใยที่เมื่อนึกถึงทีไรก็ยิ้มได้
ไม่วิ่งหนี แต่ไม่วิ่งตาม ไม่หักห้าม แต่ไม่กระโจนใส่
ไม่เป็นน้ำตาลที่หวานอ่อนไหว
แต่เป็นความอบอุ่นในหัวใจและเอื้ออาทร
จงเป็นความแจ่มใสในอารมณ์ของตัวเอง
เป็นความชุ่มชื่นสดใส เช่นสายน้ำ
เป็นสีสันงดงามเช่นมวลผกา
เป็นสีเขียวของใบไม้ที่เย็นที่ตาและที่ใจ
และที่ตรงนี้ จะอีกนานเท่าใด
ไม่ว่า 'คนพิเศษ' คนนั้นจะอยู่ใกล้
หรือต้องจากกันไกล
ความพิเศษ' นั้นก็จะคงอยู่อย่างมีคุณค่า ณ ที่เดิม
ที่ซึ่งใจข้างซ้ายตรงกัน .....
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟidaho
หน้าส่วนตัว
1686
