27 กันยายน 2545 15:52 น.
idaho
ความรัก
ความรักก็เหมือนสายน้ำและสายลม
เมื่อปล่อยให้พัดผ่านช่วงชีวิตของเราไปแล้ว
ก็ย่อมไม่มีวันที่จะย้อนคืนกลับมาได้ดั่งเดิม
ถึงแม้เราจะหาขวดโหลมาใส่น้ำ
มันก็ยังสามารถที่จะระเหย หายไปไม่เหลือได้
หรือเราจะหาลูกโป่งมาใส่ลมนั้นไว้
ไม่นานลูกโป่งนั้นก็เหี่ยว
ไม่ว่าเราจะมัดมันแน่นหนาแค่ไหน
เหมือนกับความรักของคน
ถึงแม้จะให้มันกลับคืนมาได้ช่วงหนึ่งของชีวิต
แต่ความรู้สึกคงไม่กลับคืนมาดังเดิม
เหมือนกับครั้งที่เรารักกันใหม่ ๆ
ถ้าเมื่อใดเกิดเหตุการณ์ที่ทำร้ายหัวใจกันอีก
ความรักนั้นก็ย่อมจะสูญสลายหายไปอย่างรวดเร็ว
ไม่เหลือแม้แต่ความซาบซึ้งให้ได้คิดถึงกัน
แต่ถ้าหากเรารู้จักที่จะรักษาสายน้ำและสายลมนั้นไว้ได้
เรียนรู้ที่จะรัก รู้ที่จะทนุถนอมความรักนั้นไว้
ไม่คิดถึงความรู้สึกของตัวเองเป็นหลัก
ไม่เห็นแก่ตัว จนเกินไป
พยายามที่จะพูดคุยกัน ปรับความเข้าใจกัน
ความรักนั้นคงจะอยู่ดั่งเดิม
ไม่ล่องลอยไปกับสายน้ำและสายลม .....
'คนพิเศษ'
ชีวิตคนเรามีอะไรมากมายที่ผ่านเข้ามาให้ซึมซับรับรู้
ในชีวิตคนเรามีผู้คนมากมายที่ผ่านเข้ามาให้รู้จักมักคุ้น
แต่ในผู้คนมากมายเหล่านั้น
อย่างน้อย..
คงต้องมีใครบางคนที่ทำให้เรารู้สึก 'ไม่ธรรมดา' ที่จะนึกถึง
เรียกว่าเป็น 'ความพิเศษ'
ที่เราจะยกเว้นเอาไว้จากความปกติทั่วไปของจิตใจ
ก็ในเมื่อคำว่า 'พิเศษ' หมายถึงความจำเพาะ ความแปลกแยก ความดีงาม
ความอบอุ่นในหัวใจ
กระนั้นทำไมเราไม่ปฏิบัติต่อเขาให้ตรงกับที่ใจคิด
ให้ 'ความรู้สึกดีดี' จากจิตใจที่ดีดี
ให้ 'ความอาทรถึง' จากจิตใจที่นึกถึง
ให้ 'ความห่วง' จากจิตใจที่เป็นห่วง
ให้ไปเถอะ ให้ไปอย่างดีดี
แต่มี 'สติ' ให้ไปเถอะ
ให้ไปอย่างอบอุ่น แต่ไม่ 'คุกกรุ่น'
ให้ไปเลย ให้ไปเท่าไหร่ก็ได้
แต่เมื่อให้ไปแล้วต้อง 'ไม่ร้อนรุ่มกลัดกลุ้ม'
และหากเมื่อใดจิตใจอาจระส่ำระสาย
สะดุดกับอะไรขึ้นมาบ้าง
ก็จงหยุดพักตรึกตรอง
อย่าปล่อยให้พายุอารมณ์โถมพัด 'สิ่งดีดี' จนกระจัดกระจาย
เพราะ 'การให้' ความหมาย ไม่ใช่ 'การตั้งความหวัง'
คนสองคนให้ความหมายซึ่งกันและกัน
แต่คนสองคน 'จะไม่ตั้งความหวังในกันและกัน'
เพราะการตั้งความหวังมักนำพาซึ่ง 'การเรียกร้อง'
'ความอยากเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ' โดยที่ไม่รู้ตัว
มันร้อนนัก หนาวนัก และไม่เป็นสุข
เราต้องไม่ลืมปรับอุณหภูมิจิตใจเอาไว้ที่องศาอุ่นๆ
หากเริ่มรู้สึกตัวว่า ความร้อนเริ่มทวีขึ้น
เราต้องค่อยๆ เดินออกมาสูดอากาศเย็น
หากตรงกันข้ามเราก็ต้องหลบเร้นจากความหนาวมาหาไอแดดเช่นกัน
และอย่าลืมว่า 'ความพิเศษ'
ไม่ได้จำกัดว่าจะต้องเป็นพิเศษมากหรือพิเศษสุด
หรือพิเศษอย่างยิ่งในคนคนเดียว
ทั้งเราและเขาอาจจะมีคนพิเศษในวิถีชีวิตได้หลายลักษณะ
พิเศษในเรื่องนั้น พิเศษในเรื่องนี้
ในเมื่อหัวใจเป็นของเรา
เราก็ย่อมเลือกให้ความพิเศษกับใครก็ได้
ที่เราจะไม่ต้องแลกกับความทุกข์อย่างพิเศษกลับมา
จงให้ 'ความพิเศษ' เป็นชีวิตชีวา
เป็นแววตาที่แจ่มใส
เป็นความห่วงใยที่เมื่อนึกถึงทีไรก็ยิ้มได้
ไม่วิ่งหนี แต่ไม่วิ่งตาม ไม่หักห้าม แต่ไม่กระโจนใส่
ไม่เป็นน้ำตาลที่หวานอ่อนไหว
แต่เป็นความอบอุ่นในหัวใจและเอื้ออาทร
จงเป็นความแจ่มใสในอารมณ์ของตัวเอง
เป็นความชุ่มชื่นสดใส เช่นสายน้ำ
เป็นสีสันงดงามเช่นมวลผกา
เป็นสีเขียวของใบไม้ที่เย็นที่ตาและที่ใจ
และที่ตรงนี้ จะอีกนานเท่าใด
ไม่ว่า 'คนพิเศษ' คนนั้นจะอยู่ใกล้
หรือต้องจากกันไกล
ความพิเศษ' นั้นก็จะคงอยู่อย่างมีคุณค่า ณ ที่เดิม
ที่ซึ่งใจข้างซ้ายตรงกัน .....
28 สิงหาคม 2545 16:53 น.
idaho
> เทียนไข...
> ทำให้บรรยากาศรู้สึกโรแมนติกอยู่เสมอ
>
> ความรัก...
> ทำให้คนรู้สึกอยากมีบรรยากาศโรแมนติก
>
> เทียนไข...
> ให้แสงสว่างไสวรำไรในที่อันมืดมิด ความรัก...
> เป็นแสงนำทางเล็ก ๆ ให้ชีวิตสดชื่นและมีความหวัง
>
> เทียนไข...
> ให้ความอบอุ่นกับผู้คนรอบข้าง แม้จะเล็กน้อย
> แต่ก้อยังรู้สึกถึงความอบอุ่น
>
> ความรัก...
> ให้ความรู้สึกอุ่นใจ ว่าอย่างน้อยก้อยังมีใครให้รัก
>
> เทียนไข...
> ยอมให้ตัวเองหลอมละลายเพื่อความโรแมนติก แสงสว่าง
> และความอบอุ่น
>
> ความรัก...
> ยอมเสียทุกอย่าง เพียงเพื่อความสุขเล็ก ๆ
> ที่ได้มีบรรยากาศโรแมนติก ความสดชื่นความหวังในชีวิต
> และความรู้สึกอบอุ่นในหัวใจ กับคนพิเศษอันเป็นที่รัก...
>
> คุณล่ะ.... ยอมให้ตัวเองหลอมละลาย...
> ยอมสละ บางสิ่งที่อาจจะยิ่งใหญ่
> เพื่อให้ได้มาเพื่อความสุขเล็ก ๆ แต่ยิ่งใหญ่บ้างแล้วหรือยัง
>
26 สิงหาคม 2545 09:03 น.
idaho
Don't wait for a smile to be nice..
อย่ารอคอยให้ได้รับรอยยิ้ม แล้วจึงทำดี
Don't wait to be loved, to love.
อย่ารอคอยให้มีคนรัก แล้วจึงมอบความรักแก่ผู้อื่น
Don't wait to be lonely, to recognize the value of a friend.
อย่ารอคอยจนกลายเป็นคนโดด เดี่ยว แล้วจึงเห็นคุณค่าของเพื่อน
Don't wait for the best job, to begin to work.
อย่ารอคอยให้ได้งานที่ดีที่สุด แล้วจึงเริ่มทำงาน
Don't wait to have a lot, to share a bit.
อย่ารอคอยให้มีมากๆ แล้วจึงเริ่มแบ่งปันเพียงน้อยนิด
Don't wait for the fall, to remember the advice.
อย่ารอคอยจนพบความล้มเหลว จึงจดจำคำแนะนำของผู้อื่น
Don't wait for pair, to believe in prayer.
อย่ารอคอยจนพบเนื้อคู่ แล้วจึงเชื่อในคำอธิษฐาน
Don't wait to have time, to be able to serve.
อย่ารอคอยให้มีเวลา แล้วจึงทำประโยชน์
Don't wait for anybody else pain, to ask for apologies... neither seperation to make it up.
อย่ารอคอยให้คนอื่นเจ็บปวดเสียก่อนแล้วจึงขอโทษ หรือเลิกคบกัน ก่อน แล้วจึงหวนมาคืนดี
Don't wait... Because you don't know how long it will takes.
อย่ารอคอย......เพราะคุณไม่รู้ว่ามันจะต้องใช้เวลานานเท่าใด