3 มีนาคม 2546 09:14 น.
idaho
-----------------------------------------------------------------
------------------------------------------------------
-------------------------------------------
-------------------------------
-----------------
---------
---
-
มีนักศึกษาที่มีอาการทางประสาทคนหนึ่ง เครียดเรื่องเรียนจนคลุ้มคลั่ง
และฆ่าตัวตายโดยการกรีดข้อมือ.............
รูมเมทพบศพหลังจากกลับจากบ้าน
สภาพศพ : กำลังอืด โกนหัวออกหมด นิ้วมือซ้ายถูกตัดกองอยู่แถว ๆ นั้น
ทางมหาลัยสั่งปิดหอ ปิดเรื่องทุกอย่าง
และนิมนต์พระมาสวด
หลายปีผ่านไป...........
หอ 5 เปิดให้นักศึกษาเข้าพักอีกครั้ง
มีข่าวลือเรื่องผีเหมือนกับทุกหอแต่ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น จนกระทั่ง.........
คืน long weekend ที่เด็กกลับบ้านเกือบหมดหอ
ณ.ห้องที่เกิดเหตุตามที่กล่าวมาตอนต้น
เวลาประมาณตี 3 บรรยากาศเงียบสงัดเหมาะแก่การอ่านหนังสือในความคิดของบางคน
นักศึกษาคนหนึ่งนั่งหลังพิงเตียงอ่านหนังสือฆาตกรรมสยองขวัญอยู่คนเดียว
รูมเมทกลับบ้านหมดแล้ว.......
เป็นคืนท
เป็นคืนที่เงียบจริงๆ.........
เงียบจนได้ยินเสียงแปลกๆ เป็นเสียงกุกกักน่ารำคาญ
เขาเริ่มหาที่มาของเสียง
เสียงนั้นดังขึ้นเรื่อยๆ จากโต๊ะของเขา
คล้ายกับมีอะไรบางอย่างพยายามดันออกมา จากในลิ้นชักโต๊ะ ที่ล็อกอยู่
!!!! "มัน"เริ่มดันแรงขึ้นทุกที!!!!!!!
เขาได้แต่นั่งตะลึงมองลิ้นชักที่สะเทือนตามแรงที่ดันออกมา
จนในที่สุดก็เปิดออก!!!!!!
มือที่ไม่มีนิ้วเกาะอยู่ที่ขอบลิ้นชัก
แล้วหัวที่ไม่มีผมและร่างที่พองกลมก็โผล่ตูมม!!!!!!!
แล้วมันก็พูดว่า.................................................................
---------------------------------------------------------
-----------------------------------------------------
----------------------------------------------
-----------------------------------------
-------------------------------------
-------------------------------
-------------------------
--------------------
------------------
--------------
------------
---------
------
-----
----
---
--
-
19 กุมภาพันธ์ 2546 12:01 น.
idaho
กุหลาบแดง ไม่ใช่แค่เพียงบอกว่า ฉันรักเธอ , ผมรักคุณ ธรรมดาๆ เท่านั้น
แต่ลึกลงไปถึง รักความดีงามภายในใจของเขาและเธอด้วย
กุหลาบขาว เป็นความรักแบบบริสุทธิ์ใจ ไม่มีสิ่งใดแอบแฝง
กุหลาบสีชมพู โดยทั่วๆไปจะหมายถึงความอ่อนโยน แต่ถ้าเป็นสีชมพูเข้ม
จะออกไปในแนวแสดงความขอบคุณมากกว่า แต่ถ้าเป็นสีชมพูอ่อนๆ ให้ความหวังว่าแค่ชอบๆ
เท่านั้น
กุหลาบเหลือง บอกถึงความแคร์และห่วงใยที่จะรักใครสักคน
กุหลาบสีส้ม ค่อนข้างจะอีโรติคมากกว่าโรแมนติคสักหน่อย คือ
บ่งบอกถึงความใคร่และความ ต้องการ
กุหลาบแดงสลับขาว บอกถึงความเป็นหนึ่งเดียวกันของสองเรา
กุหลาบเหลืองสลับส้ม ให้รู้กันไปเลยว่าคุณหลงใหลเขาหรือเธอมาก
20 มกราคม 2546 18:53 น.
idaho
@ เมื่อความรักร้องเรียกเธอ จงตามมันไป
แม้ว่าทางของมันนั้น จะขรุขระและชันเพียงไร
และเมื่อปีกของมันโอบกายเธอ จงยอมทน
แม้ว่าหนามแหลมอันซ่อนอยู่ในปีกนั้นเสียดแทงเธอ
และเมื่อมันพูดกับเธอ จงเชื่อตาม
แม้ว่าเสียงของมันจะทำลายความฝันของเธอ ดังลมเหนือพัด
กระหน่ำสวนดอกไม้ให้แหลกราญไปฉะนั้น
@ความรักจะรวบรวมเธอเข้าดังฝักข้าวโพด
มันจะแกะเธอออกจนเปลือยเปล่า
และมันจะร่อนเพื่อให้เธอหลุดจากเปลือก
มันจะบดเธอเป็นผงขาว
แล้วก็ขยำเธอจนอ่อนเปียก
@ความรักไม่ใช่สิ่งอื่นใดนอกจากตนเอง
และไม่รับเอาสิ่งใด นอกจากตนเอง
ความรักไม่ครอบครอง และไม่ยอมถูกครอบครอง
เพราะความรักนั้นพอเพียงแล้วสำหรับตอบความรัก
@ ความรักไม่มีความปรารถนาสิ่งอื่นใด นอกจากที่จะทำตนเองให้สมบูรณ์
แต่ถ้าหากเธอรัก และจำต้องมีความปรารถนา ก็ขอให้ความปรารถนาของเธอจงเป็นดังนี้
เพื่อจะละลายและไหลดังธารน้ำ ซึ่งส่งเสียงเพลงกล่อมราตรี
เพื่อจะเรียนรู้ความปวดร้าว อันเกิดแต่ความอ่อนโยนละมุนละไมเกินไป
เพื่อจะต้องบาดเจ็บ ด้วยความเข้าใจในความรักของตนเอง
และเพื่อจะยอมให้เลือดหลั่งไหล ด้วยความเต็มใจและปราโมทย์
เพื่อจะตื่นขึ้นในอรุณรุ่ง ด้วยดวงจิตปิติและขอบคุณความรักอีกวันหนึ่ง
เพื่อจะหยุดพัก ณ ยามเที่ยง และเพ่งพินิจความสุขซาบซึ้ง ของความรัก
เพื่อจะกลับบ้าน ณ ยามพลบค่ำ ด้วยความรู้สึกสำนึกบุญคุณ
และเพื่อจะหลับไปพร้อมกับคำสวดมนต์ภาวนาสำหรับ คนรักในดวงใจ และเพลงสรรเสริญบนริมฝีปากเธอ
@จงเติมถ้วยของกันและกัน แต่อย่าดื่มจากถ้วยเดียวกัน
จงให้ขนมปังแก่กัน แต่อย่ากินจากก้อนเดียวกัน
จงร้องและเริงรำด้วยกัน และจงมีความบันเทิง
แต่ขอให้แต่ละคน มีโอกาสในการอยู่โดดเดี่ยว
ดังเช่นสายพิณนั้น ต่างอยู่โดดเดี่ยว แต่ว่าสั่นสะเทือนด้วยทำนองดนตรีเดียวกัน
จงมอบดวงใจ แต่มิใช่ต่ออีกฝ่ายหนึ่ง
เพราะหัตถ์แห่งชีวิตอมตะเท่านั้น ที่จะรับดวงใจของเธอไว้ได้
และจงยืนอยู่ด้วยกัน แต่อย่าใกล้กันมากนัก
เพราะว่าเสาของวิหาร ก็ยืนอยู่ห่างกัน
และต้นโพธิ์ ต้นไทร ก็ไม่อาจเติบโตใต้ร่มเงาของกันได้
@ความรักไม่รู้ความล้ำลึกของตนเอง จนกว่าจะถึงชั่วโมงของการจากพราก
28 ตุลาคม 2545 17:01 น.
idaho
เรื่องโทรศัพท์
จีบกันใหม่ๆ.....โทรหากันทุกวัน
โทรจนสายจะไหม้ก็ไม่วางซะที
พอนานไป.....โทรหากันทุกวัน โทรคุยให้ตายยังไงก็ไม่ได้ 5 นาที
สุดท้าย......ไม่มีธุระแล้วโทรมาทำไม ว่างมากเหรอ
จีบกันใหม่ๆ........สวัสดีค่ะ
สวัสดีครับ ที่รัก ดาร์ลิ้ง
พอนานไป.........หวัดดี อยู่ไหน
สุดท้าย........ ว่าไง โทรมาทำไม มีอะไรว่ามา
จีบกันใหม่ๆ.....อดกิน
อดนอน
ทะเลาะกับคนรอบข้างเพื่อให้ได้โทรศัพท์
พอนานไป......กินข้าวอยู่เดี๋ยวโทรมาใหม่นะ
สุดท้าย.......ไม่รู้จักเวลารึไง คนกำลังจะกิน กำลังจะนอน
จีบกันใหม่ๆ.....ค่าโทรศัพท์เดี๋ยวเราจ่ายให้ก็ได้
พอนานไป.....ไปจ่ายค่าโทรศัพท์ให้หน่อยนะ
สุดท้าย......โทรศัพท์โดนตัดแล้ว ทำไมไม่ไปจ่ายเงินซะที เฮงซวยจริงๆ
จีบกันใหม่ๆ......มือถือเปิดตลอด
24 ชั่วโมง
พอนานไป......ปิดมือถือตอนเข้านอน
สุดท้าย........ตอนไหนปิดได้ให้ปิด
ภาครถเก๋ง
จีบกันใหม่ๆ.....เปิดประตูให้ทุกครั้งเมื่อจะขึ้น-จะลงจากรถ
พอนานไป.....ช่วยตัวเองก็แล้วกัน
สุดท้าย......ปิดประตูเบาๆไม่เป็นหรือไงอีแก่
จีบกันใหม่ๆ.....รถสะอาด
ปัดกวาดเป็นเงางามทุกวัน
พอนานไป.....อาทิตย์นึงล้างทีนึง
สุดท้าย.......มองไม่เห็นสีรถแล้ว เมื่อไหร่มันจะล้างรถซะที สกปรกจริงๆ
จีบกันใหม่ๆ....เดี๋ยวไปรับที่บ้านนะ
พอนานไป.....ไปเจอที่งานแล้วกัน เดี๋ยวขากลับไปส่ง
สุดท้าย......ไปคนเดียวไม่เป็นรึไง
จีบกันใหม่ๆ.....รถเป็นรอยนิดเดียวไม่เป็นไรหรอก
คุณเจ็บมากไหม
พอนานไป.....ให้ประกันเขาจัดการก็แล้วกัน
สุดท้าย.....ขับรถยังไงวะ ให้เป็นรอยทั้งคัน โง่จริงๆ
จีบกันใหม่ๆ...นอนละเมอถึงเธอทุกวัน
พอนานไป.....นอนละเมอเปลี่ยนชื่อให้เธอใหม่ทุกวัน
สุดท้าย.......เดินละเมอไปห้องคนใช้ทุกวัน
จีบกันใหม่ๆ....นอนแนบชิด
ติดกันฝันดีทุกคืน
พอนานไป....นอนแนบชิด ติดหมอนข้างทุกคืน
สุดท้าย......อย่าเข้ามาชิดฉันนะ มันร้อน
รัก...เหมือนกับ บางทีก็ Online บางทีก็ busy บางทีก็ easy
รัก...เหมือนเขียน Java Script ที่ละเอียดอ่อน ผิดแม้นิดเดียวก็ Error
รัก...เหมือนดั่ง P-II หากไม่ปรับตัวใช้ m/b แบบ Slot-One คงเข้ากับเธอไม่ได้
รัก...เหมือนดัง Ink-jet printer เปลืองน้ำหมึก และเสียบ่อย ดั่งรักที่รวนเร
รัก...เหมือน "Not enough memory" แม้ทำทุกอย่างเพื่อเธอ ก็ไม่เพียงพอ
รัก...เหมือน handy scanner ..คงไม่สามารถสแกนหัวใจ A4 ของเธอได้
รัก...เหมือน 4.5 MOD 3 หารกันไม่ได้ เพราะเราไม่เข้าใจกัน
รัก...เหมือน Compile..Error!! เธอไม่เคยเข้าใจ ไม่ตอบสนอง
รัก...เหมือน Sub-Directories มีมากมายแด่ใครๆ จนฉันหา file หัวใจเธอไม่พบ
รัก...เหมือน Power Supply ที่จ่ายไปเลี้ยงหัวใจเธออย่างเพียงพอ
รัก...เหมือนกับ พัดลมระบายความร้อน ช่วยทำให้เธอเย็นสบาย คลายร้อน
รัก...เหมือน UPS แม้จะเกิดอะไร ใจฉันยังมั่นคงที่จะจ่ายไฟ เพื่อมีเวลา Save หัวใจ
รัก...เหมือนเสียง Modem ตอน connect ติด ช่างสุขใจเหมือนได้ยินเสียงเธอ
รัก...เหมือน Microsoft Windows พร้อมจะพังทลาย (เจ๊ง) โดยไม่มีวี่แววมาก่อน
รัก...เหมือน อาการ Access Violation ไม่ยอมบอกเหตุผล แต่ก็ไม่ยอมให้แก้ตัว
รัก...เหมือน ภาษา Assembly ทำให้เธออย่างยากลำบาก ทั้งที่ผลที่ได้รับ เพียงน้อยนิด
รัก...เหมือน Microsoft Mouse คงทน มั่นคง
รัก...เหมือน Light Pen มักจะไม่ลงรอยกันง่ายๆ (ชี้ที่นึง Cursor ไปโผล่อีกที่นึง)
รัก...เหมือน สาย Lan Coaxial ต้องรักษาไว้ให้ดี อย่าให้หลุดลอยไป (โยงออกนอกตึกทีไรฟ้าผ่าทุกที)
รัก...เหมือน printer Epson FX800 เพียงครู่เดียวก็ร้อนแรง (หัวพิมพ์ไหม้)
รัก...เหมือน VR-headgear เมื่อมีเธอ เราก็อยู่ในโลกของเรา ด้วยกันเพียงสองคน...
รัก...เหมือน "File corrupted" อยู่ดี ๆ เธอก็เปลี่ยนไป
รัก...เหมือน "A)bort R)etry I)gnore" มีแค่ 3 ทางเลือก จะเลิก จะฝืน หรือจะอยู่แบบซังกะตาย
รัก...เหมือน "Your program has perfromed an illegal opertaion and will be shut down" ว้าทำไม่ถูกใจเธอซักที
รัก...เหมือน "Error 404 Objected not found" ไขว่คว้าหาตัวตนไม่ได้
รัก...เหมือน "Error 403 Access Forbidden" ถ้าไม่รู้ password ของใจเธอก็อย่าหวังซะดีกว่า
รัก...เหมือน IBM labtop (for Hi-so girls) หมดตัวก่อนที่จะได้มา
รัก...เหมือน 486dx4-100 ฉันคงให้เธอได้เพียงเท่านี้ สักวันเธอคงทิ้งฉันไปหาคนที่ดีกว่า
รัก...เหมือน If....Then....Else เธอชอบสร้างเงื่อนไขในความรัก จนฉันไม่รู้จะทำเช่นไร
รัก...เหมือนกำหนด Boolean=False ดังเธอปิดใจ ไม่เปิดให้ใครคนใหม่
รัก...เหมือนดั่งหนังสือ Computer แรกๆ ก็ชื่นชมอยากชิดใกล้ สุดท้ายก็เบื่อ และถูกทอดทิ้ง
รัก...เหมือนสร้าง HomePage.. เมื่อมองภายนอกดูสวยงาม แต่แฝงไปด้วยภาษา Java ที่ซับซ้อน ดั่งหัวใจเธอ.. ที่ฉันไม่สามารถมองเห็น หรือเข้าใจ.. ส่วนลึกของหัวใจเธอได้
รัก...เหมือน UnderCostruction!! ปีแล้วปีเล่าเธอก็ยังไม่ยอมเปลี่ยนแปลง...
รัก...เหมือนกับ Harddisk ถ้าติด Virus(HIV) คงต้อง format ใหม่ลูกเดียว
รัก...เหมือนกับจอมอนิเตอร์ ทำให้คนตาบอด (สายตาสั้น..ตาเอียง...)
รัก...เหมือนกับ RAM ขาดไฟเลี้ยง ความจำก็ถูกลบ
รัก...เหมือนกับ software ถ้าจะเอาแบบถูกลิขสิทธิ์ ราคาก็แพงหน่อย (หรือไม่หน่อย)
รัก...เหมือนการกลิ้งเม้าส์ ต่อให้กลิ้งมากขนาดไหน ก็ไม่เคยออกนอกจอเลย (นิยามคนเจ้าชู้ อิ.อิ..)
30 กันยายน 2545 17:14 น.
idaho
หากคุณคิดที่จะบอกรัก
หรือรู้สึกว่าตัวเองเริ่มที่จะรักใครซักคน
ลองถามตัวเองดูว่า
คุณใส่ใจเค้ามากน้อยแค่ไหน?
ความใส่ใจ ไม่ใช่ ความเอาใจ
หากคนรักของคุณจำได้ขึ้นใจว่า
คุณเคยพูดว่าอยากได้อะไร
แล้วเค้าหาซื้อของชิ้นนั้นให้
ไม่ใช่สักแต่ว่าซื้อซื้อซื้อของเยอะแยะมากมาย เพื่อเอาใจ...
นั่นแหละถึงเรียกว่า ความใส่ใจ
ความใส่ใจ ไม่ใช่ ความหึงหวง
หากคนรักของคุณโทรหาคุณทุกคืน
ถามว่ากลับถึงบ้านหรือยัง
เพียงเพราะเค้าเป็นห่วง
ไม่ต้องการให้คุณได้รับอันตรายในยามดึก
ไม่ใช่กลัวว่าคุณจะไปกับคนอื่น...
นั่นแหละเรียกว่าความใส่ใจ
ความใส่ใจ ไม่ใช่ ความมีน้ำใจอย่างเดียว
หากแต่มีความถนอมน้ำใจด้วย
หากคนรักของคุณทำอะไรเพื่อคุณซักอย่างด้วยความตั้งใจ
แต่คุณกลับไม่ชอบมัน
คิดไตร่ตรองให้ดีก่อนที่จะพูดอะไรออกไป
ใส่ใจในความรู้สึกของเค้าด้วย
หากคุณทะเลาะกับคนรัก
แต่แล้ววันรุ่งขึ้น
คนรักของคุณยังโทรมา
แสดงความเป็นห่วงในเรื่องต่างๆ เหมือนทุกๆวัน
ทั้งๆที่ยังไม่หายโกรธ...
นั่นแหละเรียกว่าความใส่ใจ
หากคนรักของคุณยอมสละเวลาทำบางสิ่ง
เอาไว้ทีหลัง เพียงเพื่อช่วยทำในสิ่งที่คุณขอ..
.นั่นแหละเรียกว่า ความใส่ใจ
คนเราบางครั้งก็ต้องการมีใครซักคนคอยใส่ใจเราบ้าง
หากคุณต้องเดินทางไกล
มันจะรู้สึกดีเอามากๆ
ถ้าคนรักของคุณโทรมาถามว่า "ถึงหรือยัง"
"ปลอดภัยดีไหม" "เหนื่อยไหม"
หากคุณต้องปฏิบัติภาระกิจสำคัญ
ไม่ว่าจะเรื่องงาน หรือเรื่องเรียน
มันจะรู้สึกดีเอามากๆ ถ้าคนรักของคุณจำได้
และโทรมาบอกว่า "โชคดีนะ"
"ชั้นจะคอยเป็นกำลังใจให้ "
หากคุณต้องขับรถคนเดียว
มันจะรู้สึกดีเอามากๆ
ถ้าคนรักของคุณโทรมาบอกว่า "ขับรถดีๆนะ"
หากคุณป่วยเป็นไข้ ไม่สบาย
มันจะรู้สึกดีเอามากๆ
ถ้าคนรักของคุณโทรมาเตือนให้คุณกินยา
และพักผ่อนมากๆ
ความใส่ใจ กับ ความเกรงใจ คล้ายกันในหลายๆด้าน
คุณอาจคิดว่า ยิ่งคบกันสนิทสนมกันมากเท่าไหร่
ก็ไม่จำเป็นต้องเกรงใจกันให้มากเหมือนคนที่เพิ่งเริ่มรู้จักกัน
แต่ผมกลับไม่คิดอย่างนั้น
ยิ่งสนิทกันมากเท่าไหร่
ต้องยิ่งเกรงใจซึ่งกันและกัน
ความเกรงใจเป็นสิ่งดี
และเป็นบ่อเกิดของความสัมพันธ์อันยั่งยืน
คุณเห็นไหมล่ะว่า
ไม่ยากเลยที่จะแสดงความใส่ใจต่อใครซักคน
เพียงแต่วันนี้ คุณใส่ใจคนรักของคุณแล้วหรือยัง?????
=====