18 กุมภาพันธ์ 2553 17:49 น.
idaho
ทำไมชอบเขียนแต่กลอนอกหัก
คงช้ำรักมากเกินไปใช่ไหมหนอ
หรือว่าฉันยังเป็นคนเฝ้ารอ
ใจจดจ่อหารักแท้อยากพบเจอ
หรือเป็นคนคิดลบมองโลกแคบ
จึงต้องแสบในใจอยู่เสมอ
คิดอะไรคิดแง่ร้ายแม้ละเมอ
จึงมักเผลอจดจำสีมืดดำ
ตามัวบอดมองไม่เห็นทางสว่าง
เจ็บอ้างว้างตกเหวลึกถลำ
ยากจะฉุดตนออกจากวงเวียนกรรม
ขอเถิดใครชักนำฉันพ้นเวร
11 กุมภาพันธ์ 2553 17:54 น.
idaho
อยากจะลืมลืมไม่ได้แปลกไหมหนา
ยังคงเหมือนว่าเวลาไม่ไปไหน
มันหยุดอยู่ตรงที่เธอคนแสนไกล
ใจหนึ่งใจยังจดจำอยู่ที่เธอ
ห้วงเวลาครานั้นคือฝันหวาน
แม้จะผ่านมาแสนนานยังคงเผลอ
คิดถึงวันเก่าก่อนเคยพบเจอ
ยังละเมอเรื่องรักที่ร้างลา
กาลเวลาพาฉันก้าวพ้นผ่าน
แต่วันวานยังคงขอเก็บรักษา
คือเรื่องเธอและฉันเคยสัญญา
จะรักกันตราบฟ้าสิ้นแผ่นดิน
วาเลนไทน์ปีนี้มีแค่ฝัน
ใจเจ้ากรรมคงคล้ายกลายเป็นหิน
เพราะข้างในแสนจะเจ็บจนชาชิน
ยังได้ยินเสียงเธอดังแววมา