เอื้อนเอ่ยปากตัดรักขจัดเขา ออกจากใจที่รานร้าวหมดสิ้นซาก ลบทุกภาพลบทุกคำแสนลำบาก น้ำตานองไหลพรากสิ้นเรี่ยวแรง คงถึงวันสิ้นสุดหยุดความฝัน ได้เวลาจากกันเพราะหน่ายแหนง รักมั่นคงเสื่อมคลายใจระแวง มีกำแพงกั้นขวางระหว่างเรา จะขอเป็นคนเอ่ยคำลานั้น ความเจ็บบันทอนใจคอยแผดเผา ต่อไปนี้ไร้รักมาบรรเทา ต้องนอนหนาวฟังเสียงฝนกล่อมทุกคืน เมื่อมันสายเกินไปจะคอยรั้ง การรับฟังคำแก้ตัวคือการฝืน ถึงเวลาลาจากฝันและหยัดยืน เลิกกล้ำกลืนเรื่องน้ำเน่าว่ารักกัน