21 มกราคม 2549 01:40 น.
idaho
มุมมอง ของคน ที่แตกต่าง
คือช่องว่าง แบ่งแยก ความคิดเห็น
มนุษย์นั้น หลายหลาก ต่างประเด็น
ยากจะเข็น ให้ใครคิด เหมือนๆกัน
เธอก็มี ฉันก็มี หัวสมอง
จะไตร่ตรอง สาระ และเลือกสรร
ผลกระทบมากมายสารพัน
มันก็หันเหมุมความคิดตัว
จะกังวลทำไมใครจะว่า
เสียเวลาคำคนน่าปวดหัว
แค่ประเด็นต่างกันไม่น่ากลัว
จะมามัวคิดมากคงมากความ
เธอก็เห็น ฉันก็เห็น ความแตกต่าง
คงไม่มีใครคิดสร้างความเหยียดหยาม
ความขัดแย้งใครว่ามันน่าทราม
มองหลายด้านต่างมุมแต่ละคน
20 มกราคม 2549 17:06 น.
idaho
เจ็บขนาดนี้ใครเล่าจะทนไหว
ขอเวลาได้ไหมปล่อยฉันไปสักครู่
เมื่อความเป็นจริงเรื่องราวที่ต้องรับรู้
ฉันไม่อาจสู้รับมันได้เสียใจจริงๆ
เหนื่อยขนาดนี้กับการฝืนทน
อัดอั้นแทบล้นจำต้องยืนนิ่ง
หน้าชื่นอกตรมลืมเถิดทุกสิ่ง
อย่าคิดประวิงยั้บยั้งเวลา
ช้ำขนาดนี้ขอหนีไม่สู้
ไม่ขอรับรู้เรื่องราวข้างหน้า
อยากลืมทุกสิ่งที่เคยสัญญา
ขอโทษเถิดหนาหากฉันกลับคำ
เจ็บขนาดนี้คงหนีไม่รอด
รักที่ไหม้มอดไม่ใช่เรื่องขำ
ที่คบไม่ได้ขอเธอจงจำ
เพราะฉันยังช้ำกับรอยแผลเป็น
`๏`๏`๏`๏`๏`๏`๏`๏`๏`๏`๏`๏`๏`๏`๏`๏`๏`๏`๏`๏`๏`๏`๏`๏`๏`๏`๏`๏`๏`๏`๏`๏`๏`๏`๏`๏`๏`๏
เนื้อเพลง: คบไม่ได้
อัลบั้ม: เลี่ยมทอง
ฉันจะทำยังไง ในสัญญา
เคยตกลงไว้ด้วยกันลองคบกันดู
ฉันคิดว่าคงทำได้ ไม่เสียใจ
หากว่าเราไม่เข้ากันยังคบกันอยู่
แล้ววันผ่านไป หมดเลยหมดใจไปรักเธอ
พร้อมกันที่เธอรู้แล้วว่าฉันยังไม่ใช่
ขอเป็นอย่างเดิม เธอทวงคำนั้นที่พูดไป
ได้ไหมยังเป็นเพื่อนกันเสมอ
เจ็บขนาดนี้ คงจะไม่ไหว
ทำตามไม่ได้ ที่บอกไว้ในสัญญา
อาจจะหลบหายไป ไม่ต้องตามหา ขอเวลาให้ฉัน
ตอนนี้ยังคบกัน...ไม่ได้
ขอโทษเธอจริง ๆ ฉันเสียใจ
ที่ทำตามนั้นไม่ได้ จงยกโทษเถอะ
ฉันมันผิดเอง หมดเลยหมดใจไปรักเธอ
พร้อมกันที่เธอรู้แล้วว่าฉันยังไม่ใช่
ขอเป็นอย่างเดิม เธอทวงคำนั้นที่พูดไป
ได้ไหมยังเป็นเพื่อนกันเสมอ
เจ็บขนาดนี้ คงจะไม่ไหว
ทำตามไม่ได้ ที่บอกไว้ในสัญญา
อาจจะหลบหายไป ไม่ต้องตามหา ขอเวลาให้ฉัน
ตอนนี้ยังคบกัน...ไม่ได้
คงจะมีวันหวนคืนมา
กาลเวลาคงช่วยบรรเทาความช้ำ
พยายามเป็นเหมือนคนเดิม
พออะไรมันเริ่มจะดีจะกลับมา
เจอหน้ากัน...เหมือนเคย
เจ็บขนาดนี้ คงจะไม่ไหว
ทำตามไม่ได้ ที่บอกไว้ในสัญญา
อาจจะหลบหายไป ไม่ต้องตามหา ขอเวลาให้ฉัน
ตอนนี้ยังคบกัน...ไม่ได้
17 มกราคม 2549 18:46 น.
idaho
ขอบคุณ ในความเป็นเพื่อน
ไม่เคยลบเลือนและจางหาย
ห่างไกลกันคงแค่เพียงกาย
แต่หัวใจของเรายังผูกพัน
ขอบคุณในความหวังดี
ปรารถนาดีไม่เคยแปรผัน
ส่งผ่านความห่วงใยมาทุกวัน
แม้ในฝันมิเคยลบเลือน
ขอบคุณในความห่วงหา
เลิศเลอล้ำค่าหาสิ่งใดเหมือน
มิตรภาพที่เข้ามาเยือน
ความเป็นเพื่อนของเราตลอดไป
ขอบคุณ แมวทั้งสองแมวนะ
7 มกราคม 2549 22:23 น.
idaho
เมื่อเวลามืดมัวแสนหมองหม่น
ภายในใจลนร้อนด้วยคำถาม
มองทางใดมีแต่ทุกข์เข้าคุกคาม
พยายามหลบหนีแม้แต่ตน
ความอ้างว้างเข้ามาเกี่ยวและกุมเกาะ
ใจแสนเสาะป่วนปั่นแสนสับสน
แสงตะวันที่เห็นไม่น่ายล
เงาเมฆฝนทะมึนครึ้มในจิตใจ
อยากหนีไปหายตัวกลัวทุกสิ่ง
ความเศร้าสิงครวญคร่ำร่ำหวนไห้
ท้อระทดทนโศกแทบวางวาย
อยากสลายกลายตนเหลือเพียงเงา
7 มกราคม 2549 22:00 น.
idaho
ใครจะมาว่าอะไรก็เชื่อเขา
ไม่ยอมเอาสติกรองตรองอีกหน
เรื่องนินทาไร้สาระสัปดน
เรื่องของคนสับสนแสนวุ่นวาย
หาสาระอะไรกับลมปาก
ยิ่งพูดมากความกลับจนชิบหาย
พูดหนึ่งคำเอามาป่าวจนวุ่นวาย
คนไม่ตายกลับตายง่ายเพราะคำ
จะพูดคำแต่ละคำควรตรองคิด
ลองสะกิดถามใจอย่าระห่ำ
พูดไม่ดีผีจะมาคอยช่วยซ้ำ
ต้องระกำแค่คำที่เผลอไป
จงคอยย้ำเตือนตนแลสติ
ก่อนจะปริปากว่าถ้อยคำใด
ระวังตนรักษาตัวรักษาใจ
พูดอะไรทำไรอย่าวู่วาม