16 สิงหาคม 2548 12:12 น.
idaho
.....๏อธิบายกี่ครั้ง........ใจความ
.....เวียนว่ายพยายาม.........เหนี่ยวรั้ง
.....ยากจักเปลี่ยนลืมนาม....คงเจ็บ นาพ่อ
.....เผยแผ่นัยยับยั้ง...........เยี่ยงนี้ความหมาย
.....๏กำแพงหนาก่อไว้....มิควร
.....ขึงโซ่ลามลากตรวน..........ติดไว้
.....ขวางใจที่เรรวน...............คืนสู่
.....มีช่องทางออกได้..............เมื่อนั้นเกินสาย
.....๏ความคิดมิสุดสิ้น.........เห็นการณ์
.....เหมือนดั่งเป็นไฟผลาญ....ทุกข์แท้
.....น้ำตาหลั่งสายธาร.............เหตุแห่ง รักนา
.....คิดข่มจิตสงบแม้...............วุ่นว้าจิตใจ
...๏ยามนี้หากคับข้อง...อย่าจาก
....น้ำจิตคิดเคืองมาก.............สุดใช้
....ต้องสานต่อลำบาก.............ขอโทษ
....หากขาดเธอเปรียบไซร้.....เพื่อนพ้องครวญถวิลฯ
♫ ♬ ♪ ♩ ♭ ♪ ♫ ♬ ♪ ♩ ♭ ♪ ♫ ♬ ♪ ♩ ♭ ♪
11 สิงหาคม 2548 15:08 น.
idaho
.:+:..:+:..:+:..:+:..:+:..:+:..:+:..:+:..:+:..:+:..:+:.
.:+:.มีดวงดาวนำทางไปข้างหน้า .:+:.
.:+:.เหมือนดวงตาคอยมองทางสดใส .:+:.
.:+:.พร้อมเผชิญร่วมฝันก้าวต่อไป .:+:.
.:+:.แม้ทางไกลดาวดวงนั้นยังข้างเรา .:+:.
.:+:..:+:..:+:..:+:..:+:..:+:..:+:..:+:..:+:..:+:..:+:.
ดาวดวงนี้ดีนะ ไม่เมื่อยต้องโหนรถเมล์ร้อนๆ
10 สิงหาคม 2548 21:42 น.
idaho
.......อย่ารักกันเพราะคำว่าสงสาร...อย่าหารหัวใจที่มีอยู่
จะเลือกใครเธอควรจะรับรู้..............ที่เป็นอยู่มันปวดใจทั้งสามคน
......คงเป็นฉันที่จำต้องถอยหนี......ลบเลือนความรู้สึกที่มีแสนหมองหม่น
ปากหนักเก็บไว้จำใจทน................เวียนวนในในกรรมเก่าที่เคยมา
.......เพราะสายไปใช่ไหมที่บอกรัก..ฉันตระหนักรู้ตัวดีไม่วอนฟ้า
ไม่ร้องขอให้กลับมาเมตตา..............ได้โปรดเถิดชังน้ำหน้าหญิงมากใจ
........หันกลับไปหาเขาคนเฝ้ารอ.......ไม่เคยท้อมอบรักเก็บไว้ให้
อย่าให้เขาอ้างว้างไม่มีใคร....................โปรดจับมือเขาไว้ให้มั่นคง
.......ฉันก็คงกลับมาเป็นตัวฉัน........มีดวงตาพร่างพร่าจึงเดินหลง
ทางที่มีเลือกแล้วใจปลิดปลง.................ในหนามดงดอกงิ้วกลิ่นยั่วยวน
.......ภาพฝันวันวานจักเก็บไว้........ให้ลึกสุดห้องใจไม่คืนหวน
เพียงเท่านี้รู้ตัวดีไม่คู่ควร...................ล่ามโซ่ตรวนฝังไว้ไม่เหลียมมอง
.......ขอบคุณหรับในทุกสิ่ง................อย่าประวิงหน่วงรั้งอย่าร่ำร้อง
เขาจะเจ็บจะช้ำน้ำตานอง....................ท่วงทำนองคำรักควรสองคน
7 สิงหาคม 2548 21:32 น.
idaho
ใจรอนรอนดั่งโดนหลอน ฤา เรา
ร้อนรุ่มดั่งไฟเผาเกรียมไหม้
รื้นรื้นน้ำตารินรดหทัย
ไหลไหลอาบแก้มของเรา
ร้าวร้าวลึกสุดอกช้ำ
ร่ำร่ำรำพันถึงเขา
ลงท้ายรวนเรยากเดา
แสนเศร้าคืนเหงาเดียวดาย
ดื่มด่ำคำเธอลำพัง
เพราะพลั้งเพียงเผลอจึงพ่าย
ก้มหน้ารับกรรมจนวันตาย
อยากหายสาบสูญไร้รอย
มารร้ายในตัวยังคอยเร้า
ยังมาเฝ้ากระซิบสั่งใจดวงน้อย
จงรานละทำร้ายคนที่เฝ้าคอย
ให้เป็นรอยด่างดำยากลบเลือน
☺☺☺☺☺☺☺☺☺
2 สิงหาคม 2548 18:10 น.
idaho
ได้ยลโฉมตนเองในกระจก
ก็ได้พบองค์อัปสรส่งจากฟ้า
จำแลงกายแปลร่างหรือกานดา
จึงโสภาสวยสมยอดเทวี
ธรรมดาสาวสุดสวย
ย่อมจะรวยชายมองนะโฉมศรี
โน่นก็ใช่นี่ก็ชอบทำไงดี
มยุรีปรายตาชำเลืองแล
จะร่วมเรียงเคียงคู่กับใครเล่า
จะเลือกเขาหรือเธอหาทางแก้
อนาคตภายภาคหน้าอาจผันแปร
ช้ำดวงแดหนีเข้าป่าดีกว่าเรา