ในสายธารกลางดวงดาวที่พร่าพร้อย งามดั่งพลอยเพริดแพร้วหยาดหยดใส ยิ้มพิมพ์พักตร์ดั่งเพ็ญโศกประดับไพร งามวิไลนงลักษณ์ดวงลดา ภาพนางจำจดไว้จนขึ้นจิต ทุกเยื้องย่างจริตของนางฟ้า ทุกถ้วนถ้อยแถลงกัลยา นำชีวาเริงรื่นตราบแสนนาน ยังอาลัยหนักหนาต้องลาแก้ว ใจคงคลาดเคลื่อนแคล้วเจียนร้าวฉาน เคยเคียงข้างฤดีชื่นเมื่อวันวาน ด้วยสายธารไม่หวนกลับจำใจจร