16 พฤศจิกายน 2548 12:54 น.
idaho
เพียงแค่คำบางคำทำใจเจ็บ
แต่หากเก็บเอาไว้อกชอกช้ำ
พูดออกไปสร้างแผลเพราะน้ำคำ
เหมือนเป็นดั่งบาปกรรมแต่หนใด
เพียงแค่การกระทำตามใจคิด
เป็นความผิดต่อเธอคนเคียงใกล้
ใจฉันเจ็บเธอเจ็บกว่ามากเท่าใด
ดั่งกองไฟสุมร้อนทรมาน
เพียงแค่ใจเหหันสู่ทางผิด
เหมือนมีมีดมากรีดเตรียมประหาร
แม้ร้องไห้ครวญคร่ำน่ารำคาญ
คงไม่อาจพ้นผ่านผิดในใจ
12 พฤศจิกายน 2548 08:04 น.
idaho
ร่างงองุ้มชราภาพลากสังขาน
ทั้งเหงื่อกาฬพาลผุดหยาดย้อยไหล
ขาที่ก้าวเหนื่อยหนักลากออกไป
แววตาไร้ความสุขมาจุนเจือ
มีความเหงาเข้ามาเป็นเหมือนเพื่อน
ว้าเหว่เยือนเติมเต็มสิ่งขาดเหลือ
รันทดท้อกางแขนคอยโอบเอื้อ
บนลำเรือชีวิตใกล้อับปาง
ซากของคนที่เข้าสู่ปลายชีวิต
ไร้ซึ่งสิทธิ์อิสระจะสรรสร้าง
ถูกสกัดรันทดจนหมดทาง
เหลือเพียงวางนิ่งไว้ไร้ชีวี
11 พฤศจิกายน 2548 08:55 น.
idaho
เฝ้าตามหาของหายไกลจากตา
ทั้งหันซ้ายหันขวาหน้าและหลัง
มองข้างบนข้างล่างลุกยืนนั่ง
น่าชิงชังความขี้ลืมของตนเอง
ยังไม่เลิกพยายามเฝ้าค้นหา
เดินไปมาเหยียบหางหมาจนร้องเอ๋ง
มันวิ่งหนีหันมองอย่างกลัวเกรง
ฉันสุดเซ็งยังเฝ้าหาของต่อไป
แสนกังวลถึงของนั้นที่สุดรัก
ครั้นจะหักใจลืมทำได้ไหม
ครุ่นคิดอยู่สับสนลำบากใจ
ทำอย่างไรเยื้อใยนั้นขาดจากกัน
ไม่ระวังขาดันไปสะดุด
หัวทิ่มมุดใต้เตียงข้างหน้าฉัน
สายตาเพ่งฝ่าความมืดตะลึงงัน
เจ้าสิ่งนั้นเจอแล้วแสนดีใจ
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟidaho
หน้าส่วนตัว
1170
