20 ตุลาคม 2548 16:20 น.
idaho
♥♥เป็นหาบเร่หากำไรจากการค้า
คิดอัตราไม่แพงริมถนน
ประดามีมากมายเชิญมายล
ไร้เล่ห์กลโกงกินลิ้นมายา
คุณภาพสินค้าหลายระดับ
เชิญหยิบจับเลือกชมไม่ถือสา
แม้มิมีโอทอปติดเป็นตรา
แต่คุณค่าขึ้นอยู่กับจิตใจ
เป็นแม่ค้าหาเช้ากินมื้อค่ำ
อาจล่วงล้ำถนนบ้างอย่าผลักไส
เพราะทำงานเลี้ยงชีพทุกวันไป
หามาได้เก็บออมซื้อข้าวปลา
เป็นแม่ค้าหาบเร่มิเคยพัก
แม้จะถูกปล้นปรับเหนื่อยหนักหนา
จำต้องทนก้มหน้ารับชะตา
เพื่อลูกค้าที่รักในดวงใจ ♡
♡
16 ตุลาคม 2548 12:30 น.
idaho
ฉันเป็นเพียงตัวปลวกดูต้อยต่ำ
ก่อเรื่องทำแต่ปัญหาความสิ้นสูญ
แมลงร้ายตัวทำลายให้อาดูร
ทวีคูณไวว่องในพริบตา
อาหารหลักของฉัน เซลลูโลส
เป็นของโปรดจากเนื้อไม้อร่อยหนา
รสเลิศล้ำบำรุงกายกายา
ทั้งไม้ป่าหรือฝาบ้านชอบเหมือนกัน
แสนแปลกใจทำไมหนอคนต่างเกลียด
หรือไปเบียดเบียนใครถึงในฝัน
จ้องเข่นฆ่าทำลายดวงชีวัน
โปรดแบ่งปันเอื้ออาทรวอนเมตตา
6 ตุลาคม 2548 18:04 น.
idaho
ยับยั้งหยุดใจก่อนสาย
ห้ามไว้กลัวกลายเป็นขม
พลาดพลั้งคงจมในตม
ระทมทุกข์ท่วมกลืนกิน
ใกล้เธอก็รู้ว่าผิด
ยังคิดล่วงล้ำละศิล
น้ำตาจึงต้องหล่นริน
สิ้นสิทธิโบกบินเคียงกัน
หวาดหวั่นหนทางข้างหน้า
ยามล้าอ่อนแรงสิ้นฝัน
จุดหมายพบเพียงทางตัน
กางกั้นทางเดินหัวใจ
รักล้ำล่วงเกินจะหยุด
กระชากดึงฉุดเอาไว้
เก็บความระทมข้างใน
ให้เห็นแค่คราบน้ำตา
4 ตุลาคม 2548 17:21 น.
idaho
ทรมานจากวันที่รานร้าว
เมื่อดวงดาวไม่พราวส่องใส
ตะวันกล้าสาดแสงแล้งถึงใจ
พายุโหมเข้าใส่ไร้ปราณี
ลมพัดผ่านจนความฝันระเหิดหาย
วิ่งตามไปคว้าจับกลับหลบหนี
โศกสลดน้ำตานองท่วมนที
เสี้ยวนาทีนานนับราวกัปกัลป์
มองใบไม้ไร้สีสันให้ชื่นจิต
ดั่งใครวาดสีผิดเปลี่ยนสีสัน
มวลบุปผาก็ไร้กลิ่นแลกแบ่งปัน
หมู่แมลงต่างเหหันร้างจากลา
คิดว่าใจไร้ค่าใครควรคู่
จึงไม่อยากรับรู้สิ่งกังขา
เฝ้าหลอกหลอนฝังใจแสนโศกา
ขอก้มหน้าไม่มองให้หมองมัว
จนถึงวันธรรมชาติเปลี่ยนมุมมอง
อย่ามานั่งหม่นหมองให้ปวดหัว
สิ่งดีดียังมีรายรอบตัว
อย่าหวั่นกลัวก้าวกล้าลองเปิดใจ