เพราะเหตุใครลิขิตขีดเขียน ใครหนอเพียรสร้างฝันให้หวั่นไหว ใครแอบวาดความหวังขึ้นในใจ สร้างฟ้าใสรุ้งงามฟ้าสีคราม ฤา ฉันเองสร้างภาพวาดความหวัง ต้องมนต์ขลังแห่งรักแสนวาบหวาม หลงในกลเกมใจจึงเดินตาม แม้นิยามตอนจบกลบวิญญา ถึงวันนี้เหน็ดเหนื่อยใจจะขาด เพราะก้าวพลาดหลงในวังตัณหา ต้องปิดบังดั่งเป็นเช่นอาญา ขอตราหน้าตัวเองชั่วกัปกัลป์