โลกไม่เคยหมดสีสันให้สรรค์สร้าง ความงดงามรายรอบไม่ห่างหาย สรรพสิ่งล้อมเรียงอยู่เคียงกาย มุ่งมองหมายที่ปรายตาก็น่ามอง หากสัญจรอ่อนล้านั่งลงพัก ตรึงตระหนักเหนื่อยอ่อนใจหม่อนหมอง หลับตาลงตั้งสติและตริตรอง ความขุ่นข้องขจัดคลายมลายพลัน หนึ่งลีลาลำนำธรรมชาติ ดั่งหยดหยาดธารทิพย์แห่งความฝัน รักษาใจอ่อนแอคลายหวาดหวั่น กลับมามั่นมุ่งหมายปลายนภา ดวงตะวัน .. วันนี้แม้ลาจาก มิได้พรากจากหายไกลจากฟ้า รอวันรุ่งคืนกลับสู่เวหา ส่องแสงกล้าให้ทางเดินก้าวต่อไป