21 มิถุนายน 2546 17:25 น.
idaho
อาทิตย์กล้าสาดแสงแรงเผาไหม้
เหมือนเผาใจไหม้เกรียมแทบสูญสิ้น
เปลวแดดกล้าระอุร้อนดับชีวิน
ถูกกลืนกินไร้รกรากที่ร้าวราน
พายุคลั่งรุมโหมสะบัดพัด
ความวิบัติแตกหักยากผสาน
คือหัวใจระรุมลมโหมทะยาน
วายุพัดดวงมาลย์หายลับไป
สายธาราหลั่งกระโชกสุดหยุดยั้ง
กระชากฝั่งพังครืนมิเหลือไว้
แรงธาราเชียวกรากดั่งแรงใจ
ยากยิ่งไซร้จะฉุดหยุดนที
ณ ตรงนี้นี่คือฤทธิ์พิษรัก
เพราะประจักษ์เต็มหัวอกจนล้นปรี่
อิทธิฤทธื์พิษหึงของสตรี
มิปราณีหากช้ำระกำทรวง
21 มิถุนายน 2546 01:35 น.
idaho
ห้วงคำนึงถึงหนึ่งใจที่ไกลห่าง
ระยะทางห่วงหาอยากชิดใกล้
อยากแนบชิดในอ้อมกอดอุ่นฤทัย
แต่เป็นได้เพียงฝันยามราตรี
จักต้องร้อยเรียงรักสักเพียงใด
รักจึงได้หวานซึ้งตรึ่งจิตนี้
เสพรสหวานชื่นช่ำล้ำเสรี
ดั่งดนตรีขานขับสราญรมย์
ยามได้ใกล้ไออุ่นอาบกำซาบรัก
จึงประจักษ์รักปกป้องประคองกาย
ที่เย็นเยียบเปรียบน้ำหนาวมลายหาย
อุ่นซ่านทรวงพริ้มพรมใจรักระริน
ที่อยู่ใกล้มิใช่กายที่ใกล้ชิด
แต่ดวงจิตยังติดตามถามถวิล
ยามห่างอกเหว่ว้าเพราะอยู่ไกล
ก็แค่เพียงเงาใจที่ติดตาม
18 มิถุนายน 2546 14:16 น.
idaho
๏๏รำพึงคำฝากดาวผ่านข้ามภพ
พี่ประสบรับรู้ในความหมาย
เสียงคลอครวญรัญจวนจรฝากวอนไป
เพียงหวังใจให้ซึ้งแทรกในทรวง๚ะ
๏๏ให้พี่กลับคืนมาดั่งกาลเก่า
แก้วก็เศร้าภาวนาเพราะห่วงหวง
ด้วยพันผูกระลึกถึงใจหนึ่งดวง
รออรุณโชติช่วงพี่คืนมา๚ะ๛
11 มิถุนายน 2546 13:58 น.
idaho
เสียงกริ่งโทรศัพท์ดังวันละพันครั้ง
เธอคงรำคาญใช่ไหม
ก็ใช่นะสิเรามันคนจู้จี้จะตาย
เห็นเธอหายไปใจเลยว้าวุ่นจัง
ส่งข้อความไปก็ไม่ตอบกลับ
อยากรู้นักเธอทำอาไรอยู่ลับหลัง
นั่งท่องพุทธโธบอกตัวเองนะจังงัง
ระวังพังถ้าเรานั้นขี้โวยวาย
ต้องนั่งทนนั่นทนใจไร้สุข
แสนเป็นทุกข์เธอจ๋าอย่าใจร้าย
ไม่เห็นหน้าแค่ได้ยินเสียงได้ไหม
อย่าหายไปอย่างนี้ไม่ดีเลย
เบื่อ เบื่อ เบื่อ บ่น บ่น บ่น
จนผู้คนรอบข้างห่างระเหย
มีแต่ตัวเราเองน่าเศร้าเลย
จำไว้เลยจำไว้นะอย่าง้อกัน
--------------------------------------------------
10 มิถุนายน 2546 17:17 น.
idaho
Water
Water, water, my old friend
Do I have to fill that glass again?
Yes, I do--eight times a day
Helps to wash the fat away.
น้ำ
ร่างกายของฉันต้องการน้ำวันละแปดแก้ว
ดื่มอีกดื่มแล้วใจแน่แน่วมุ่งมั่นพลันสดใส
ได้น้ำใสบริสุทธิ์ชื่นช่ำใจ
พลันพลิกฟื้นตื่นทันใดสดใสจัง
น้ำ เอย น้ำช่วยเลี้ยงหล่อผิวพรรณผ่อง
มองยิ่งมองสดใสเด้งดึ๋งดัง
ดูดีด้วยน้ำแปดแก้วทุก ๆ วัน
อย่าลืมกันแปดแก้วสบายใจ
หรือให้ดีให้ง่ายไทยโพเอม
มีแต่น้ำใสเย็นเธอเห็นไหม
เธอมาถามกันว่าน้ำอะไร
ก็น้ำใจเพื่อนมีให้แก่กัน