27 กุมภาพันธ์ 2546 14:56 น.
idaho
๏ เตือนสติตนไว้..................ขอวอน
คิดมั่นพึงสังวร......................แวะเว้น
หมางเมินขุ่นตัดรอน............ได้ฤา เราเอย
รำลึกรู้เรื่องเร้น....................ร่วมรู้ใจตน๚ะ
๏คือคนตนรับรู้....................เสมอมา
อย่าผยองถืออัตตา...............แต่งแต้ม
เตรียมตกคืนโลกา...............กลางสมุทร
น้ำตาตกอาบแก้ม................ห่อนล้างอาลัย๚ะ๛
19 กุมภาพันธ์ 2546 22:44 น.
idaho
เจ้าดอกหญ้าดอกน้อย
เฝ้าแหงนคอคอยมองดาวบนฟ้า
สูงสุดเกินเอื้อมหนอดวงดารา
กระพริบพาใจดอกหญ้าวับวาวตาม
ห่างไกลกันอีกทั้งความแตกต่าง
มีเพียงน้ำค้างยังเฝ้าไถ่ถาม
ลมรำเพยเชยมาเป็นนิยาม
เล่าตำนานถึงความต่างเพียงนิยาย
ดอกหญ้าเศร้าโน้มน้าวมองดูดิน
น้ำตารินใจร้าวแตกสลาย
ดอกหญ้าน้อยต้อยต่ำกลางดินทราย
อย่ามองหมายดวงดาราพร่างฟ้าพราว
ดาวก็เศร้ารู้ตัวเราไม่อาจคู่
และรับรู้สื่อถึงใจที่ปวดร้าว
อยากโอบกอดปลอบขวัญให้คลายเศร้า
ยามฟ้าหนาวสะเก็ดดาวคืนพื้นไพร
!!!!!!!!!!!!!!!!???????!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
15 กุมภาพันธ์ 2546 00:24 น.
idaho
รักแรกอาจไม่ใช่แรกรัก
ให้ตระหนักตรึกตรองต้องสงสัย
ตราดวงจิตแต่งแต้มซึ้งดวงใจ
เต็มตื่นชื่นหวานไหวพราวพรายรายล้นริน
รักแรกคนต่างค้นมาเคียงคู่
ใคร่ครวญดูควรค่ากว่าทรัพย์สิน
รักแรกร่ายบรรเลงดั่งเสียงพิณ
เฝ้าถวิลไขว่คว้ามาครอบครอง
รักแรกเข้าจับจ้องพื้นที่ทุกห้องใจ
รักแรกแสนสดใสเสียงภายในก็เพรียกร้อง
หวังไว้สมใจปอง
ให้ใจสองได้ครองมั่นตลอดกาล
ความรักนั้นอาจทำให้ตาบอด
ก็ยอมบอดอย่างกล้าหาญ
ก็เพราะรักที่พบพาน
ได้สื่อสารความอบอุ่นเอื้ออาทร
14 กุมภาพันธ์ 2546 00:36 น.
idaho
ประมวลผลข้อมูลตามหลักการ
คาดประมาณกะไว้ด้วยเหตุผล
จำแนกค่าตัวแปรไม่ปะปน
จุดเริ่มต้นและสิ้นสุดมาประมวล
ตำแหน่งของข้อมูลที่แตกต่าง
อาจสร้างความผิดพลาดต้องถี่ถ้วน
ทุกคำสั่งทุกขั้นตอนต้องทบทวน
เป็นกระบวนการสร้างงานวิจัย
เหมือนดั่งคิดหาค่าตัวแปรรัก
เพิ่งประจักษ์ค่าผันเปลี่ยนชวนสงสัย
สถิติบันทึกมาซ่อนความนัย
แบบทดสอบเรื่องหัวใจแตกต่างกัน
การแจกแจงความถี่ที่มีอยู่
แต่ละคู่แต่ละคนแปรเปลี่ยนผัน
การเฉลี่ยหาถึงค่าความเชื่อมั่น
ยังหวาดหวั่นถึงผลลัพธ์ที่แสดง
ด้วยเหตุผลเรื่องรักช่างแปรปรวน
ข้อมูลล้วนไม่แน่ชัดเหมือนดั่งแกล้ง
ไร้โปรแกรมสำเร็จรูปมาแจกแจง
ในบางครั้งข้อมูลแฝงทำงวยงง
สมการมากมายให้ตรองคิด
อาจจะผิดเพราะลืมสูตรทำให้หลง
หาคำตอบสุดท้ายจบไม่ลง
จึงพะวงกลัวคำตอบที่ออกมา
14 กุมภาพันธ์ 2546 00:19 น.
idaho
Happy Birth Day เหยี่ยวกล้าถลาลม
กฤษณะชวนชมด้วยอักษร
ในงานเขียนแฝงปรัชญาเอื้ออาทร
ซ่อนคำสอนบางอย่างให้คิดดู
มนุษยสัมพันธ์ที่ล้ำเลิศ
จึงบังเกิดบทกลอนให้เพื่อนรับรู้
เขียนแจงแจงเหมือนดั่งเห็นกันอยู่
และมองดูความเคลื่อนไหวใครหลายคน
มาวันนี้สงสัยใคร่จะถาม
เหตุใดนามกฤษณะจึงล่องหน
หายหน้าไปแทบไม่เห็นในตัวตน
เลยมาบ่นในวันเกิดเพ่โอมไง