16 ตุลาคม 2546 17:25 น.
idaho
คืนจันทร์เต็มดวงห่วงเจ้าเหงาจิต
โอ้อกคิดครุ่นคนึงใฝ่ถึงหา
ดาวพราวแสงแข่งระยิบบนนภา
บอกจำนวนอัตราคิดถึงเธอ
ใจเดียวดายคล้ายเหงายังหวาดหวั่น
หวังจันทร์เจ้าคงไม่แปรผันเปลี่ยนและเผลอ
รอคืนวันสองเรามั่นวันพบเจอ
จะกอดเธอแนบอกคลายเหงาใจ
ในราตรีคืนนี้นอนไม่หลับ
นอนนับดาราพาใจไหว
ฝืนความจริงแม้จบเจอต้องหวลให้
พร้อมเตรียมไว้น้อมรับต้องเจ็บจำ
รู้ตอนนี้รู้สึกดีมีเธอเสมอ
อยากให้เธอรับรู้ค่าคำล้ำ
สิ่งเดียวดวงวิญญาพร้อมน้อมนำ
มีเพียงเธอกับคำมั่นรักขอสัญญา
เธอคนเดียวคนแรกที่มอบรัก
ไม่อยากจักฟังคำลวงให้กังขา
ขอเพียงแก้วฝากใจใกล้กายา
จะรักษารักเธอมั่นนิรันดร
แม้ชาตินี้อาจไม่ใช่คนเคียงคู่
แต่จะอยู่ดังลมหายใจของเราสอง
หากขาดกันชีวิตปราศจากหทัยครอง
เหลือเพียงร่างของคนไร้ดวงใจ
16 ตุลาคม 2546 15:11 น.
idaho
เพียงโอกาสสุดท้ายที่เหลืออยู่
ยังไม่อยากรับรู้ให้หมดหวัง
ความเป็นจริงน่ากลัวเกินจะฟัง
ได้เพียงหวังอย่าพลั้งเผลอหลุดปากเลย
อยากให้คำสัญญาในวันเก่า
มาประสานรอยร้าวโอ้อกเอ๋ย
แสนอ่อนแรงถูกย่ำและเยาะเย้ย
อย่าเปรียบเปรยให้ช้ำระกำทรวง
15 ตุลาคม 2546 20:38 น.
idaho
ร้อยบรรเลงคำรักเป็นทำนอง
แสวงหาคำร้องที่สวยสม
วางวจีทุกคำให้น่าชม
หวังผสมเป็นเพลงกล่อมดวงใจ
พริ้วพรายร่ายบรรเลงอย่างไพเราะ
หวานเสนาะสู่โสตฝากให้ไว้
เพียงช่วยปลอบให้คลายเหงาพ้นจากใจ
จงเสพใส่ซึมซับรักอาบรุม
ริ้วเสียงคลื่นแว่วหวานมิขาดสาย
ดั่งมนต์ร่ายสร้างภาพใจช่ำชุ่ม
เหมือนดั่งมีม่านแห่งรักมาโรยคลุม
แพรพรรณนุ่มแนบเนื้อให้อุ่นกาย
รสแห่งรักระรินระริกชิมรสหวาน
รสแห่งรักสราญบอกความหมาย
รสแห่งรักป้องใจร่มรื้นราย
รสแห่งรักมิครายยังคงเคียง
13 ตุลาคม 2546 20:09 น.
idaho
ฝอยฝนหล่นหลั่งจากฝั่งฟ้า
โปรยลงมาชุ่มช่ำพิสุทธิ์ใส
ฝนจากฟ้าส่งลงมารดผืนไพร
งามวิไลหยาดพิรุณฟ้าประทาน
เมื่อปลายฝนฝนลานภาสั่ง
ลมหนาวต้องภวังค์พัดมาใกล้
เย็นลมโบกกรีดพัดบาดหัวใจ
หนาวเพียงใดยังแพ้พ่ายไร้เงาเธอ
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟidaho
หน้าส่วนตัว
1089
