10 มกราคม 2546 08:32 น.
idaho
๏สายเกินเดินล่วงล้ำ.........ลวงตา
ภาพผ่านเพียงมายา..........ยั่วเย้า
ละเมอมั่นรักมา...............หมายมุ่ง
เฝ้าใฝ่พร่ำคำเจ้า..............จึ่งแพ้ใจเอย๚
๏หลงติดคิดไขว่คว้า..........ครอบครอง
ไหวอ่อนจิตตรึกตรอง.........แต่งแต้ม
นิทรพร่ำทำนอง................นึกเนื่อง ถวิลแฮ
คิดอ่านเองยั่วแย้ม.............คู่เนื้อเรียมถนอม๚
9 มกราคม 2546 14:27 น.
idaho
ริมหาดทรายสาดซัดด้วยเกลียวคลื่น
เดียวดายยืนอยู่เพราะหัวใจหาย
เสียงคลื่นสาดซ่าซบกลบผืนทราย
พร้อมหทัยถูกฝังทับยากกลับคืน
สายลมผ่านพัดพบกระทบผิว
บาดรอยริ้วร่างล้าหมดแรงฝืน
แรงลมรักลบรอยความหวานชื่น
บนแผ่นผืนยืนอย่างร้างวิญญา
ชมจันทร์งามงามอย่างเคยเป็นไม่
เห็นจันทร์ไหมไร้แสงจะหรรษา
จันทร์ยังโศกซึมเศร้าร้าวอุรา
เจ้าจันทราร่ำร้องเป็นเพื่อนกัน
ริมหาดทรายไร้รักอย่างเก่าก่อน
สายลมวอนอย่าพัดอดีตผัน
ชมจันทร์เศร้าพร้อมดาราหลากร้อยพัน
ไม่มีวันกลับคืนได้เหมือนเดิม
8 มกราคม 2546 14:01 น.
idaho
๏คำรักยากเอ่ยเอื้อน.ออกมา
ใจหวั่นจักนำพา..พี่ร้าง
รักกัดกร่อนอุรา...ร้าวก่น
ทุกข์ท่วมทนอ้างว้างเหว่ว้าใจหาย๚
๏มลายลับเสื่อมสิ้นสูญมิตร
หมายมุ่งสื่อความคิดค่าล้ำ
กลัวคำเอ่ยพลาดผิดผลาญพร่า พี่เอย
ยับย่อยแสนชอกช้ำ.เช่นแก้วร้าวสลาย๚
๏แคล้วคลาดคงห่างให้..โหยหา
หากซ่อนคำรักษา.เก็บไว้
แปลกเปลี่ยน บ่นำพาพี่พราก ไกลนา
มิตรมั่นร้างร่ำไห้.....................ห่อนร้างอาลัย๚
6 มกราคม 2546 17:56 น.
idaho
ลมหนาว...ในสายฝน idaho
ลมหนาวพัดสะท้าน................ทั่วกาย
เย็นเยียบเพราะพระพาย........แนบเนื้อ
เหน็บหนาวจึ่งกระหาย...........หาอุ่น พี่เอย
กอดนิ่งแนบซบเอื้อ................อุ่นด้วยอกนี้
ในสายฝนหล่นลี้...................ลับตา
ชุ่มช่ำล้ำอุรา..........................รุ่มร้อน
ยามหนาวค่อยลา...................ลับล่วง
อกพี่ ฤ อุ่นย้อน.....................ย่ำย้ำถามใจตน
ลมหนาว...ในสายฝน windsaint
กลางสายฝนหล่นมาจากฟ้ากว้าง
รุ้งจางจางแวววับขึ้นจับฟ้า
หยาดฝนพรมลมหนาวพราวจับตา
ฝนหล่นมาโปรยปรายดั่งสายธาร
หนาวเข้าไปในจิตคิดหวาดหวั่น
มันหนาวสั่นสาดไปถึงไพศาล
หนาวกระดูกกรีดกระทบจบสะท้าน
ถึงกายคราญพานหนาวรวดร้าวใจ
หนาวลงไปในจิตพิศวาส
เมื่อฝนบาดกรีดลงคงหวาดไหว
ฝนหวีดหวิวพริ้วมาจากฟ้าไกล
แทรกลงไปในร่างสรรพางค์กาย
หนาวที่ใจหวาดหวั่นพรั่นพรึงจิต
อยากใกล้ชิดสนิทใกล้ดังใจหมาย
ถึงหนาวเนื้อห่มผ้ายังมาคลาย
แต่หนาวภายในใจขาดใครเคียง
สายฝน..ในลมหนาว.. rain..
ณ มุมหนึ่ง..นั่งเดียวดาย..กายสั่น..หวั่นสายฝน..หนาวแรงลม..บ่มไข้..กายใจเหงา..ตะวันคล้อย..เลื่อนลอย..มัยแสนเศร้า..ลมบางเบา..เคล้าสายฝน..พรมจากฟ้า.. เหงาจัง..ค่ะ... ไม่มีใคร..ใกล้ชิด..เหมือนวันเก่า คอยเปนเงา ..เว้าวอน.พ่อค่ะขา... เคยนั่งหลัง..ขี่คอ..พ่อช่วยพา.. พ่อค่ะขา..จ๋าพ่อ..พ้อตามลม..มาวันนี้..เสรี..เหมือนมีปีก..ขอหลบหลีก..วุ่นวาย..กายสับสน.ขอหลีกไป..ให้ไกล..จากผู้คน..มีสายฝน.โลมไล้.ใจหวั่นไหว.. สองข้างทาง..ที่ผ่าน..มีภูสวย.. สุดงงงวย..แดนสวรรค์..หรือฝันไป.. มีแม่น้ำ..ลำธาร..ผ่านดอยใส.. มีดอกไม้.. สวยหลาก..เปนฉากกั้น. ..เรนอยากให้....ได้มาสัมผัส.. เหมือนที่เรนได้รับ..สายฝน..ในลมหนาว อิสระ.. ความฝัน. ในโลก..ที่เปนจริง เรนขอบคุณ.. ที่มีวันนี้..ค่ะพ่อ.
6 มกราคม 2546 15:21 น.
idaho
คำจำกัดความของความรักในพจนานุกรมที่ได้รวบรวมไว้:
++ความศรัทธา++
++ความรักและความตาม++
++ความรักและมิตรภาพ++
++ความรักและความแค้น++
++ความรักและการแต่งงาน++
++ความปรารถนา ราคะ ตัณหา++
++กิเลส++
++เพศ++