31 สิงหาคม 2545 23:52 น.
idaho
เกสรแห่งรักหอมกลิ่นกรุ่นละมุนฝัน
เกสรพันผูกแนบชิดสนิทเนื้อ
เกสรแห่งรักคอยค้ำจุนเจือ
เกสรเอื้อเฟื้อแนบชิดสนิทใจ
เกสรแห่งรักจะพันผูก
เกสรที่ปลูกเพาะบ่มไว้
เกสรหอมฟุ้งจรุงไป
เกสรแห่งรักร้อยร่ายบรรยายมนต์
เกสรรักรวยรินกลิ่นที่หอม
เกสรนำเราสองมาชิดใกล้
เกสรแห่งรักจักกลับกลาย
หลอมสองใจแนบชิดนิจนิรันดร
31 สิงหาคม 2545 21:31 น.
idaho
ตัวพี่มีนามตามท้องเรื่อง
ไม่ค่อยปราดเปรื่องสักเท่าใด
ชื่อ idaho นั้นนะใช่
อย่าคิดไกลว่าเป็นฝรั่งเชียว
มังเมื่อยน้า
อยู่กับหลวงตามาไม่นาน
ต้องการฝึกปรือฝีมือกวี
แต่ไหงมันยากเย็นอย่างนี้
เห็นทีต้องเรียนอีกนาน
พิมพ์เยอะๆย่างงี้
วันหนึ่งพระเจ้าตาก็มาบอก
ลองออกไปดูในโลกกว้าง
เพื่อจะได้ค้นพบในวิญญาณ
ของกลการบทกลอนบทกวี
มังน่าจะเก็บตังนักยัยนุ่น
ความจบกราบลาในทันใด
เร่งรี่เร็วไวเข้าไพรกว้าง
มิลืมหยิบสมุดขึ้นมากาง
พร้อมดินสอเยื้อย่างสู่วนาลี
รู้หรอกน่าว่าต้องแอบดู
ทอดน่องท่องไปในไพสัณฑ์
มาประจันหน้ากับลิงชื่อ monki
หน้าตาเกือบจะน่ารักดี
ซุกซนเร็วรี่เหลือเกิน
อะโสเด้
ปีนป่ายต้นไม้ห้อยโหน
กระโจนโดนไปอย่างไวว่อง
พอเราหันไปจะแอบมอง
ก็ดันมาร้องเจี๊ยกคร๊อกเอย
สรัยเด๋ยง monki
อยากผูกมิตรกับเจ้าลิงป่า
จึงไปหากล้วยมาสักสามหวี
แล้วลองร้องเรียก monki
อยากกินกล้วยขอทีจงลงมา
I Love You
monki ร้องโอ้น้ำลายหก
เกือบจะตกต้นไม้แทบหลังหัก
เพราะกล้วยอาหารโปรดเธอยิ่งนัก
น้องรักโดดลงในทันใด
I Like You
ก่อเกิดมิตรภาพที่พันผูก
สายใยถูกผูกขึ้นมาใหม่
เราสองท่องไปวนาลัย
monki and icc ลั๊น ลั่น ลา
เขิลล์บ้างอะป่าว เด็กอะไรเสียงมะสมกะหน้าตาเลย อิอิ..
31 สิงหาคม 2545 00:25 น.
idaho
เดินเดียวตากเม็ดฝนหล่นจากฟ้า
อาบน้ำตาของคนที่ทนเหงา
รู้สึกเจ็บปร่าแปลบปวดร้าว
หม่นเศร้าลึกล้นเกินทนไหว
แม้กายเปียกปอนด้วยฝนหนาว
ยังไม่เท่าหัวใจกลายเป็นหิน
เย็นเฉียบไร้ซึ่งชีวิน
เป็นสิ่งไร้แล้ววิญญาณ
30 สิงหาคม 2545 16:11 น.
idaho
ยอมแพ้แย้วดีฝ่า
หนทางข้างหน้าไกลจังเยย ..... อะจึยย์
จะเดินอย่างเดียวเฉยๆ
ชะเอิงเอยคงหมดลมก่อน
เส้นชัยไกลชะมัดเลย
โธ่เอย!!!ยังเดินไม่ถึงไหน
ใครๆก็วิ่งแซงๆไป ........ ซะแย้ว
น่าเห็นใจคนต้วมเตี้ยมอย่างเรา
ไม่ต้องฝันว่าจะถึงฝั่ง
เพราะเส้นทางยังทอดอีกยาว ......... ไกลจัง
ไร้แล้วเรียวแรงจะก้าว .........ไม่ไหวแล้ว
ขอพักยาวๆก่อนดีกว่าเอย ...... เหนื่อยจัง
ยินดีกับผู้ชนะ ........ นะจ้ะ
หวังว่าเธอจะโชคดี
เหรียญทองเป็นของเธอแล้วนี่.......... ดีใจด้วย
ขอสดุดีด้วยความจริงใจ..........ไม่ได้โม้นะขอบอก
30 สิงหาคม 2545 08:37 น.
idaho
กัลยาเอ่ยเอื้อนอันใด
สิ่งไหนทำหมองใจโปรดตอบ
มิอยากให้เจ้าทุกข์โศกและช้ำชอก
โปรดอย่าหลอกลวงใจของตนเอง
อัลมิตรายอดขวัญสุดที่รัก
โปรดอย่าหักจากไกลจากที่นี่
แม่นวลขวัญของฉันแม่คนดี
มีวจีในใจเฉลยมา
มีสิ่งใดทำกันให้เคืองโกรธ
โปรดลงโทษมาที่ฉันได้เลยหนา
เธออย่าพูดบอกว่าจะลา
อย่ามาทำน้ำตาใครหล่นริน
...............!!!!!!!!!!!!.............