17 ตุลาคม 2545 17:29 น.
idaho
เธอคือดาวพราวฟ้า
เธอคือนภาและความฝัน
เธอคือแสงแห่งตะวัน
เธอคือความฝันยามค่ำคืน
เธอเธอสายรุ้งหลังฝนผ่าน
เธอคือตำนานของคนเหงา
เธอคือดอกไม้ในใจเรา
เธอคือขุนเขาคอยป้องลม
เธอคือส่วนผสมของความหวาน
เธอคือกลอนกานท์หวานจับจิต
เธอคือเมล็ดพันธุ์แห่งชีวิต
เธอคือนิรมิตแห่งความจริง
เธอคือเตาผิงอันอบอุ่น
เธอคือหุ้นส่วนชีวิตฉัน
ect...
17 ตุลาคม 2545 11:14 น.
idaho
......เหงาไหม........
.............เพราะเมื่อคืนเราไม่คุยกัน
เหงาละสิเพราะไม่มีฉัน
แถมเมื่อคืนฟ้าก็ครึ้มไร้ดาว
..............*************.................
..............ความรู้สึกอย่างนี้มันเศร้านะ
.....เหงาใช่ไหม.......คิดถึงกันละสิคนดี
คืนหนาว ๆ มีเพียงสายลมร้องไห้อยู่ข้างๆเธอ
.............กับความรู้สึกเคว้งคว้างของหัวใจ
..............**************....................
.....ถ้าเธอเหงา.......รอหน่อยนะ...
ไม่นานหรอก..........ฉันจะกลับไปหาเธอ
.........ลำเนาแห่งความคิดถึงก็กำลังร่ายบรรเลงในใจเช่นเช่นกัน...
ไม่ว่าจะเป็นเมื่อคืนวาน .... คืนนี้ ...หรือคืนพรุ่งนี้...
แม้ ... เราจะไม่ได้คุยกัน ...
.....แต่อยากให้เธอรับรู้ว่า ......ยังยังอยู่ใต้ท้องฟ้าเดียวกัน
............รอคืนที่ดาวเต็มฟ้า หรือคืนพระจันทร์วันเพ็ญ
เธอ..และฉัน.......จะนั่งนับดาวพร้อมกัน มองพระจัททร์ดาวเดียวกัน
......................อีกครั้ง
.........รอฉันนะคนดี.............คงมีสักคืนที่เราจะพบกัน
16 ตุลาคม 2545 16:25 น.
idaho
ความกดอากาศต่ำแผ่ผ่านถ้วนทั่ว
จึงระรัวระลุ่มเหลือด้วยความร้อน
เมฆฝนกระจายทั่วฟ้าก่อน
จึงเปียกปอนด้วยน้ำฟ้าตกปรอย ๆ
พื้นที่ส่วนใหญ่ยังระอุ
เพราะความจุขององศาก็เกือบร้อย
อุณหภูมิของที่สูงบนยอดดอย
ก็ไม่น้อยออกจะร้อนอยู่เหมือนกัน
ยามเช้ามีเมฆหมอกมาคอยสุม
บ่ายรุมรุมร้อนร้อนมิสุขสันต์
ตกเย็นอากาศน่าหวาดหวั่น
ทะเลพลันคลื่นสูงน่าตกใจ
เฝ้ามองอากาศเธอกับฉัน
อยากให้คล้ายเป็นฝันผ่านเรื่องร้าย
มวลอากาศความอบอุ่นกลับคืนใจ
อยากให้ THAI*POEM เป็นดั่งเดิม
15 ตุลาคม 2545 22:54 น.
idaho
กฤษณะนามนี้................เทพา
ภาคหนึ่งนารายณ์มา..........เกิดแล้ว
สงสัยใคร่อยากหา...............คำตอบ
ชื่อท่านใครสร้างแคล้ว.......ปลุกปลื้มใจคนฯ
15 ตุลาคม 2545 21:15 น.
idaho
จิตคนดิ้นรนและกวัดแกว่ง
ควรแสวงหาหลักยึดเกาะไว้
ผู้ไร้ปัญญารักษาใจ
ควรให้หายดิ้นรนพบทางธรรม
หยุดให้จิตกลิ้งเกลือกและคลุกเคล้า
หยุดให้ความมัวเมามาคอยย้ำ
หยุกกิเลสวิบัติมากระทำ
จงน้อมนำสรรค์สร้างแต่ความดี
เอาสติไตร่ตรองเป็นที่ตั้ง
จงเหนี่ยวนำความดีเป็นวิถี
เอาชนะใจตนเป็นยอดดี
บารมีสรรเสริญเกิดแก่ตน
เอาชนะใจตนของตัวได้
จะคลี่คลายเรื่องร้ายทุกแห่งหน
มิลำบากหากวิบัติคอยมาดล
ท่านจะค้นหาทางไม่ยากเลย