24 มิถุนายน 2553 14:34 น.
idaho
เ พี ย ง ใ น ฝั น
คืนจันทร์เต็มดวงห่วงเจ้าเหงาจิต
โอ้อกคิดครุ่นคนึงใฝ่ถึงหา
ดาวพราวแสงแข่งระยิบบนนภา
บอกจำนวนอัตราคิดถึงเธอ
ใจเดียวดายคล้ายเหงายังหวาดหวั่น
หวังจันทร์เจ้าคงไม่แปรผันเปลี่ยนและเผลอ
รอคืนวันสองเรามั่นวันพบเจอ
จะกอดเธอแนบอกคลายเหงาใจ
ในราตรีคืนนี้นอนไม่หลับ
นอนนับดาราพาใจไหว
ฝืนความจริงแม้จบเจอต้องหวลให้
พร้อมเตรียมไว้น้อมรับต้องเจ็บจำ
รู้ตอนนี้รู้สึกดีมีเธอเสมอ
อยากให้เธอรับรู้ค่าคำล้ำ
สิ่งเดียวดวงวิญญาพร้อมน้อมนำ
มีเพียงเธอกับคำมั่นรักขอสัญญา
เธอคนเดียวคนแรกที่มอบรัก
ไม่อยากจักฟังคำลวงให้กังขา
ขอเพียงแก้วฝากใจใกล้กายา
จะรักษารักเธอมั่นนิรันดร
แม้ชาตินี้อาจไม่ใช่คนเคียงคู่
แต่จะอยู่ดังลมหายใจของเราสอง
หากขาดกันชีวิตปราศจากหทัยครอง
เหลือเพียงร่างของคนไร้ดวงใจ
18 กุมภาพันธ์ 2553 17:49 น.
idaho
ทำไมชอบเขียนแต่กลอนอกหัก
คงช้ำรักมากเกินไปใช่ไหมหนอ
หรือว่าฉันยังเป็นคนเฝ้ารอ
ใจจดจ่อหารักแท้อยากพบเจอ
หรือเป็นคนคิดลบมองโลกแคบ
จึงต้องแสบในใจอยู่เสมอ
คิดอะไรคิดแง่ร้ายแม้ละเมอ
จึงมักเผลอจดจำสีมืดดำ
ตามัวบอดมองไม่เห็นทางสว่าง
เจ็บอ้างว้างตกเหวลึกถลำ
ยากจะฉุดตนออกจากวงเวียนกรรม
ขอเถิดใครชักนำฉันพ้นเวร
11 กุมภาพันธ์ 2553 17:54 น.
idaho
อยากจะลืมลืมไม่ได้แปลกไหมหนา
ยังคงเหมือนว่าเวลาไม่ไปไหน
มันหยุดอยู่ตรงที่เธอคนแสนไกล
ใจหนึ่งใจยังจดจำอยู่ที่เธอ
ห้วงเวลาครานั้นคือฝันหวาน
แม้จะผ่านมาแสนนานยังคงเผลอ
คิดถึงวันเก่าก่อนเคยพบเจอ
ยังละเมอเรื่องรักที่ร้างลา
กาลเวลาพาฉันก้าวพ้นผ่าน
แต่วันวานยังคงขอเก็บรักษา
คือเรื่องเธอและฉันเคยสัญญา
จะรักกันตราบฟ้าสิ้นแผ่นดิน
วาเลนไทน์ปีนี้มีแค่ฝัน
ใจเจ้ากรรมคงคล้ายกลายเป็นหิน
เพราะข้างในแสนจะเจ็บจนชาชิน
ยังได้ยินเสียงเธอดังแววมา
4 มิถุนายน 2552 13:40 น.
idaho
หมายใฝ่เฝ้าปองเจ้าจันทรา
แนบอุราดวงเดียวชิดใกล้
หากนวลมิอยากห่างไปไกล
โปรดฝากใจอย่าเรรวนและร้างลา
21 พฤษภาคม 2552 18:14 น.
idaho
ทำงานจนหัวปั่น
ฝนฟ้าก็กระหน่ำตกลง
กลับบ้านไม่ได้แล้ว