3 สิงหาคม 2545 22:38 น.
idaho
เดินออกมา ก็พบ ความว่างเปล่า
พร้อมความเหงา และน้ำตา ที่หลั่งไหล
มีเพียงเงา ที่ทอดอยู่ เคียงข้างกาย
กับหัวใจ ที่เหลืออยู่ เพียงครึ่งดวง
3 สิงหาคม 2545 22:21 น.
idaho
บางความทรงจำของกาลเวลา
มีค่าแก่การจดจำเสมอ
เหมือนเรื่องราวของฉันและเธอ
ที่พร้อมจะจดบันทึกเสมอเก็บไว้ในใจ
บางแง่มุมของความรัก
อาจเจ็บบ้างในบางครั้ง
เป็นเหมือนบทเรียนที่ต้องจำ
เพื่อให้รักได้เดินในทางที่ควรเป็น
บางส่วนของความรู้สึก
ยังคอยเตือนอยู่เสมอ
ที่ตรงนี้ยังมีเธอ
จดจำเสมอเรื่องราวของสองเรา
3 สิงหาคม 2545 00:40 น.
idaho
เวลาอาจผันผ่านยาวนานนัก
หากเธอเหนื่อยเมื่อยล้านักจะพักก่อนก็ยังได้
ที่ตรงนี้ก็คงมีแต่น้ำใจ
และน้ำใสเย็นๆไว้ให้เธอ
มีสิ่งใดในใจก็บอกได้
ได้ระบายออกมาคงดีขึ้น
หากไม่อยากบอกจงอย่าฝืน
แต่อย่าคิดเป็นอื่นเป็นห่วงกัน
เมื่อเธอพร้อมจะก้าวต่อ
ก็ขออวยพรตามเธอหวัง
ยืนส่งตรงนี้อย่าว่ากัน
ขอเธอโชคดีกับการตามหาฝันของเธอ
3 สิงหาคม 2545 00:25 น.
idaho
ขอเถิดเธออย่าเพิ่งร้องไห้
เพราะตอนนี้ฉันไม่ได้มีใครเดินเคียงข้าง
รู้เสมอถึงความรู้สึกเธอทุกๆอย่าง
เธอคือคนที่จะอยู่ข้างๆฉันเสมอไป
ฉันก็มองตาเธออยู่แล้ว
และรู้ซึ้งถึงความหมาย
ไม่อยากให้เธอเสียใจ
ไม่อยากเห็นน้ำตาเธอไหลออกมา
คิดถึงเธอเสมอ
และเธอคือคนที่มีค่า
ห่วงใยเธอตลอดมา
ไม่เคยคิดเลยว่าจะเปลี่ยนใจ
2 สิงหาคม 2545 23:14 น.
idaho
ไม่อยากเห็นน้ำตาเธอเลยคนดี
ขอทีอย่าร้องให้
อยากให้เธอเก็บน้ำตาเอาไว้
อย่าให้มันหลั่งไหลออกมาอย่างไร้ค่า
ตอนนี้ยังไม่มีผ้าเช็ดหน้า
ที่จะเอามาซับน้ำตาให้เธอ
แต่ยังมีที่ให้เธอ
อิงแอบซบยามเมื่อไม่อยากสบตาใคร