1 กันยายน 2545 21:56 น.
idaho
There are not enough to say. How I fell about you.
ดึกดื่นคืนหนาวน้ำค้างพราวบนยอดหญ้า
ฉันยังตื่นลืมตาด้วยความเหงา
รอใครบางคนมานับดาว
ท้องฟ้าแพรวพรายพรั่งแต่ใจฉันยังคงความมืดมน
(--_--)..
อยากฝากดาวฝากเดือนบนเวหา
โปรดนำพาความรักฉันไปบอกเขา
แม้รู้แล้วคำตอบมิใช่เรา
แค่อยากให้เขารับทราบความในใจ
(--_--)..
ดาวเอย.เดือนเอยสิ่งที่เฉลยในใจฉัน
มันก่อเกิดขึ้นไม่นานเมื่อวานฉันเพิ่งรู้สึกตัว
กลัวเหลือเกิน.
กลัวใจตัวเองทนไม่ได้
เลยไม่อยากปล่อยผ่านวันนี้ไป
ขอเฉลยเอ่ยความนัยใจของตน
(--_--)..
1 กันยายน 2545 02:30 น.
idaho
...........อุ้ยตายละโอ่เย้...........พี่เก๋ ซวยแล้ว
น้องท่องมนต์ปัดเป๋...............ป่ายแล้ว
สงสัยยุ่งแน่เอ๋!!!!...................จะร่าย อีกที
อาจกร่อยเพราะต้องแห้ว........ม่ายรุ้ ม่ายชี้ด้วยนา
...........เอาใหม่ให้ท่องด้วย.........อีกที
ยังแต่ต้องให้พี่...........................ปะแป้ง
ลิปกะติกแดงนี้............................ทาด้วย จงดี
โอโน่มะดะแกล้ง.........................แต่งให้ เป็นประเทืองเลยนา
...............มะได้ซะที เอก 7 โท 4 อาจารย์............
31 สิงหาคม 2545 23:52 น.
idaho
เกสรแห่งรักหอมกลิ่นกรุ่นละมุนฝัน
เกสรพันผูกแนบชิดสนิทเนื้อ
เกสรแห่งรักคอยค้ำจุนเจือ
เกสรเอื้อเฟื้อแนบชิดสนิทใจ
เกสรแห่งรักจะพันผูก
เกสรที่ปลูกเพาะบ่มไว้
เกสรหอมฟุ้งจรุงไป
เกสรแห่งรักร้อยร่ายบรรยายมนต์
เกสรรักรวยรินกลิ่นที่หอม
เกสรนำเราสองมาชิดใกล้
เกสรแห่งรักจักกลับกลาย
หลอมสองใจแนบชิดนิจนิรันดร
31 สิงหาคม 2545 21:31 น.
idaho
ตัวพี่มีนามตามท้องเรื่อง
ไม่ค่อยปราดเปรื่องสักเท่าใด
ชื่อ idaho นั้นนะใช่
อย่าคิดไกลว่าเป็นฝรั่งเชียว
มังเมื่อยน้า
อยู่กับหลวงตามาไม่นาน
ต้องการฝึกปรือฝีมือกวี
แต่ไหงมันยากเย็นอย่างนี้
เห็นทีต้องเรียนอีกนาน
พิมพ์เยอะๆย่างงี้
วันหนึ่งพระเจ้าตาก็มาบอก
ลองออกไปดูในโลกกว้าง
เพื่อจะได้ค้นพบในวิญญาณ
ของกลการบทกลอนบทกวี
มังน่าจะเก็บตังนักยัยนุ่น
ความจบกราบลาในทันใด
เร่งรี่เร็วไวเข้าไพรกว้าง
มิลืมหยิบสมุดขึ้นมากาง
พร้อมดินสอเยื้อย่างสู่วนาลี
รู้หรอกน่าว่าต้องแอบดู
ทอดน่องท่องไปในไพสัณฑ์
มาประจันหน้ากับลิงชื่อ monki
หน้าตาเกือบจะน่ารักดี
ซุกซนเร็วรี่เหลือเกิน
อะโสเด้
ปีนป่ายต้นไม้ห้อยโหน
กระโจนโดนไปอย่างไวว่อง
พอเราหันไปจะแอบมอง
ก็ดันมาร้องเจี๊ยกคร๊อกเอย
สรัยเด๋ยง monki
อยากผูกมิตรกับเจ้าลิงป่า
จึงไปหากล้วยมาสักสามหวี
แล้วลองร้องเรียก monki
อยากกินกล้วยขอทีจงลงมา
I Love You
monki ร้องโอ้น้ำลายหก
เกือบจะตกต้นไม้แทบหลังหัก
เพราะกล้วยอาหารโปรดเธอยิ่งนัก
น้องรักโดดลงในทันใด
I Like You
ก่อเกิดมิตรภาพที่พันผูก
สายใยถูกผูกขึ้นมาใหม่
เราสองท่องไปวนาลัย
monki and icc ลั๊น ลั่น ลา
เขิลล์บ้างอะป่าว เด็กอะไรเสียงมะสมกะหน้าตาเลย อิอิ..
31 สิงหาคม 2545 00:25 น.
idaho
เดินเดียวตากเม็ดฝนหล่นจากฟ้า
อาบน้ำตาของคนที่ทนเหงา
รู้สึกเจ็บปร่าแปลบปวดร้าว
หม่นเศร้าลึกล้นเกินทนไหว
แม้กายเปียกปอนด้วยฝนหนาว
ยังไม่เท่าหัวใจกลายเป็นหิน
เย็นเฉียบไร้ซึ่งชีวิน
เป็นสิ่งไร้แล้ววิญญาณ