12 กันยายน 2545 02:25 น.
idaho
หลงไหลเพียงเรือนร่างกระนั้นหรือ
จะยืดถือไว้นานคงไม่ได้
ร่างนี้จะจีรังหรืออย่างไร
สะสมไว้ซึ่งสิ่งปฏิกูล
ดูรูปกายภายนอกงามวิจิตร
คงคิดผิดมีแต่สิ่งที่สิ้นสูญ
มองไปเถิดให้เกิดแต่อาดูร
มิเกื้อกูลหากหลงเพียงรูปกาย
จะเน่าเปื่อยผุพังเมื่อกาลผ่าน
ปราศวิญญาณสิ้นสูญลับดับหาย
เหลือเพียงร่างไร้ลมมีเพียงกาย
เป็นรังใหญ่ของโลกเก็บมูตรกรีษ
อุปมาเหมือนถุงหนังเป็นดังผี
บรรจุสิ่งที่ไม่ดีโสโครกไว้
เป็นป่าช้าแห่งซากสัตว์เมื่อไร้ใจ
คนหนีไปหมดเยื่อใยและย่ำยี
******************************
มูตร ที่มา : (ส. มูตฺร; ป. มุตฺต) นิยาม : น้ำปัสสาวะ, น้ำเบา
กรีษ ที่มา : (ส.; ป. กรีส) นิยาม : คูถ, อุจจาระ, ขี้, กรีส ก็ใช้ เช่น หนึ่งน้ำมูตรกรีส ฤๅเกียจฤๅกีด คำคนติฉิน. (สรรพสิทธิ์)
12 กันยายน 2545 01:34 น.
idaho
รักน้อยน้อย..ค่อยค่อยรัก..จักพันผูก
เป็นสิ่งปลูก..อยู่รายรอบขอบเขตใจ
รักมากล้น..บ่นพร่ำเพ้อ..พ่ายแพ้ได้
ให้หัวใจ..ได้รับรัก..หยาดหยดริน
ฉ ฉ
เก็บอุ่นไอ.ใจอิ่มอุ่น..กรุ่นกลิ่นฝัน
ในคืนวัน.ความข้างใน..ใจถวิน
ทุกช่วงวารแม้ผันเปลี่ยน..เพียงได้ยิน
เสียงเพลงพิณ..รินหลั่งรดจดจำนาน
ฉ ฉ
11 กันยายน 2545 04:42 น.
idaho
รักแดนสรวงดั่งดวงดาวเฝ้ารักฟ้า
รักนภายิ่งกว่าจันทราเด่น
รักหมอกขาวมากกว่าที่เคยเห็น
รักจันทร์เพ็ญผ่องสุภาบนฟ้าใส
รักสายลมรำเพยเอ่ยคำหวาน
รักสายธารหลั่งรินไปถึงไกล
รักป่าไม้ผืนกว้างแสนยิ่งใหญ่
รักพฤกษ์ไพรสรรค์สร้างโลกงามตา
11 กันยายน 2545 03:10 น.
idaho
คือจุดหมายปลายทางเสกสร้างฝัน
โปรดอย่าหวั่นก้าวไปไม่เหน็บหนาว
แม้หนทางที่เดินอาจจะยาว
จะขอก้าวไปพร้อมด้วยอีกคน
วันเวลาเก่าเก่าที่เฝ้าคิด
สิ่งไหนผิดอยากให้ปล่อยล่วงพ้น
ที่เดินอยู่อาจเป็นทางที่วกวน
พร้อมสู้ทนพาเธอเดินออกพ้นทาง
อาจเหม่อเศร้าเหงาบ้างวันฝนปราย
เมื่อฝนหายคงมีอีกหลายอย่าง
ชีวิตมิได้จะหยุดย่าง
แม้ฝนพร่างตกบ้างจะเป็นไร
ลมหายใจจักไม่มีวันหมด
แม้เลี้ยวลดต้องค้นพบสิ่งสดใส
แสงตะวันพรุ่งนี้พร้อมวันใหม่
ให้เธอเดินก้าวไปจูงมือกัน
11 กันยายน 2545 02:38 น.
idaho
ตะวันดับลับหายจากปรายฟ้า
ใครหนอมาพาสุรีย์เที่ยวหนีหาย
ความมืดมาปกคลุมกำจรจาย
คล้ายหัวใจโดนดับโดยฉับพลัน
เฝ้ามองหาดาวตะวันอยู่แห่งไหน
จะตามได้หนใดกันเล่านั่น
อยากจะรู้ใครหนอดับตะวัน
อิทธิฤทธิ์กล้าหาญปานใดเชียว