5 ตุลาคม 2545 08:32 น.
idaho
ลมพลิ้วพัดผ่านร่างพรายพร่างพรม
แอบผสมกลิ่นความหอมและความหวาน
เพรียกเสียงเธอแว่วแว่วมายาวนาน
แอบผสานเสียงซึ้งของบางคำ
พร่ำรำพันคำรักฝากสายลม
ให้ช่วยดลพัดพาหวานคำล้ำ
กระซิบบอกข้างหูให้เธอจำ
คำที่มั่นสัญญาของสองเรา
5 ตุลาคม 2545 00:58 น.
idaho
เมื่อความคิดถึงส่งเสียงเพรียกหา
อยากให้เธอมาอยู่ใกล้ในใจฉันคนนี้
ฉันอาจจะไม่ใช้คนที่แสนดี
แต่ก็มีความหวังดีมอบแด่เธอ
ฉันก็เป็นเพียงแค่คนธรรมดา
คงมีแววตาที่มองเธอเสมอ
กับใจดีดีที่มีให้กันนะเออ
จะเก้อไหมถ้าฉันจะบอกอะไรบางคำ
สงสัยต้องแอบถามดาวกับตะวัน
ไม่เคยคิดหวั่นที่ต้องพบกับช้ำ
ก็เพราะหัวใจคอยพร่ำรำพัน
สัญญามั่นจะรักเธอคนเดียว
เพราะเสียงเรียกร้องของความในใจ
กลายเป็นความผูกพันที่แน่นเหนี่ยว
อาจจะนึกรักเธอแค่ข้างเดียว
หัวใจเพียวเพียวนี้มีให้เธอ
4 ตุลาคม 2545 22:19 น.
idaho
คคนานต์ผ่องแผ้ว ฟ้าใส
ใจว่ายเวียนครรไล แหล่งหล้า
คิดถึงพี่อาลัย วันเก่า
ถ้วนทั่วทุกหย่อมหญ้า มั่นแท้แค่เธอ
ทิวากรส่องจ้า บรรเจิด
กุสุมาลย์กำเนิด กลิ่นฟุ้ง
รักเคยคู่เลอเลิศ ผุดผ่อง
กาลเคลื่อนไปคล้ายรุ้ง ผ่านฟ้าเดียวดาย
3 ตุลาคม 2545 23:42 น.
idaho
เลิก คิดคำร่ายร้าย............ต่อปาก
แล้ว มั่นในคำฝาก..............เก็บไว้.
ต่อ โคลงกลอนหวังมาก....พาชื่น ใจนา
กัน และกันหยุดให้............ขัดข้องใจเลย ฯ
เขียน อักษรช่วยสร้าง........คำเพราะ
คำ ที่ก่อกระเทาะ............ใจได้
เพื่อ ผู้อ่านเสนาะ..............รมณ์ชื่น
ก่อ กวีเกิดให้..................กู่ก้องลือนาม ฯ
3 ตุลาคม 2545 21:57 น.
idaho
..............ศรีสิริลักษณ์ล้ำ.......เลอโฉม
เพ็ญพโยมเพียงโน้ม............อยู่ใกล้
ฤทัยพี่ก็โหม.......................เหมือนดั่ง ไฟสุม
จิตมั่นหวังเพียงได้.........กอดน้องแนบกาย ๚ะ๛
เพียงพิศเนตรหนึ่งน้องนารี
อกพี่แสนเปรมปรีดิ์........ชื่นชู้
รักนุชร่อนเร็วรี่....ตามลม
คิดห่มกายใจรู้......หนึ่งนี้นวลอนงค์ ๚ะ๛
..นึกมอบรักพี่นี้.......นานเนาว์
อิงอุ่นอกพี่เอา........ต่างผ้า
บุหลันล่องเคียงเรา....ยามค่ำ
หวานฉ่ำมิเหว่ว้า.....พี่เอื้อเอ็นดู ๚ะ๛
.น้ำค้างค่ำพร่างพื้น....คืนหนาว
สุขสกาวดาวพราว......แผ่นฟ้า
เพียงมีพี่พิศเรา....อิ่มอุ่น
เป็นเช่นนี้นานเหน้า..ฝากฟ้าอวยพร ๚ะ๛