6 ตุลาคม 2545 20:56 น.
idaho
มองดูเอวสาวสาวขาวขาวอยู่
แม่โฉมตรูใส่เอวลอยพลอยให้ฝัน
อีกสายเดียวเกี่ยวบ่าโสภาพรรณ
ช่างแบ่งปันโชว์โฉมอวดเนื้อโนม
แค่นุชน้องเดินผ่านใจพี่หวั่น
จิตพี่นั้นตึงตังและดังโครม
แทบจะหลุดออกจากทรวงเลยนะโฉม
ปลอบประโลมพี่หน่อยแม่เอวบาง
6 ตุลาคม 2545 00:27 น.
idaho
คราววสันต์ผ่านมาอาวรณ์ถึง
ยอดหญิงหนึ่งแต่มิรู้อยู่ที่ไหน
เคยเคียงข้างร่วมฝันอยู่เคียงกาย
อกอุ่นใอภายใต้ผืนแพรดาว
น้ำตาฟ้าตกหล่นใครช่วยเช็ด
น้ำค้างเหน็บมิอุ่นในคืนหนาว
จะพร่างพรูความคิดถึงในทุกคราว
จะนานเนาว์จะรอเจ้าอยู่ผู้เดียว
5 ตุลาคม 2545 23:03 น.
idaho
......มึนงงสับสนบ่นบ้า........
เย็นชาระอาล้าเหลือ........
........เหน็ดเหนื่อยเข้ามาเจือเจือ.....
ร้ายเหลือความเบื่อเข้ามาครอบงำ
...เพ้อเพ้อ...พร่ำพร่ำ....รำคาญ...
ประมาณสุดทนเหลือเชื่อ!!!!!!
.....รับมาเต็มเต็มเนื้อเนื้อ....
ไม่เผื่อสำหรับสิ่งดี..........
....เจ็บเจ็บจบจบเสียที...
สิ่งดีไม่มีให้เห็น.......
......เจ็บจำต้องจดให้เป็น
คอยเร้นคอยซ่อนกายา....
ลาแล้วลาทีหนีห่าง
.......ระหว่างความร้าวที่เห็น
วันนี้ขอเป็นตัวเอง......
~*~*~*~*เลิกเป็นแค่เงาของใคร~*~*~*~*~
5 ตุลาคม 2545 20:12 น.
idaho
......วัสสะโปรยพร่ำแล้ว.........ลงมา
หนาวเหน็บในอุรา.................หม่นเศร้า
แขกเต้าส่งเสียงมา...............แสนโศก
กาลคร่าชีวาก้าว...................ล่วงแล้วลาเอย๚ะ๛
.......เพลาผันพรุ่งนี้.............ยาวนาน
อดีตรุ่งเรืองพาน.................ตอกย้ำ
เคยเซ็งแซ่เบิกบาน...............เป็นหนึ่ง
แสนเหนื่อยคำคอยซ้ำ.............อ่อนล้าโรยแรง๚ะ๛
......นทีแกล้งท่วมท้น.............จำปี
ใบค่อยล่วงลาที....................จากต้น
เคยสะพรั่งมากมี...................ด้วยดอก
หอมซ่านทรวงอดีต................พึ่งพ้นผ่านมา๚ะ๛
...................................................5 ต.ค.45
5 ตุลาคม 2545 20:11 น.
idaho
ในความเคลื่อนไหวของสายลม
ในเปลวแดดที่เต้นระยิบ
ในเสียงของสายน้ำที่ไหลเอื่อยๆ
ในทุกสรรสิ่งรายรอบตัว
ฉันเห็นเธอในทุกสัมผัสของลมหายใจ
ในยามค่ำคืนที่หมู่ดาวเป็นผืนพรมห่มฟ้า
ในนภาที่มีจันทร์เจ้ายั่วยิ้มอยู่
ในสำเนียงของเสียงน้ำค้างที่พร่างพรู
ในอณูของอากาศยามค่ำคืน
ฉันละเมอถึงเธอเป็นเสียงเพลง
............................................5ต.ค.45