10 ตุลาคม 2545 21:55 น.

กลอักษร

....กลอักษรซ่อนเร้น.........บางคำ
ขัดขุ่นข้องจดจำ..............หมองไหม้
อักษรอ่านจิตนำ...............ความอยู่
ประจักษ์แจ้งเก็บไว้..........ตอกย้ำควรดู ๚ะ๛

...สำราญตอนแต่งร้อย.....อักษร
วาดวจีเป็นกลอน.............แต่งไว้
ตอกย่ำย้ำจิตตอน...........หมองหม่น
ช่วยแบ่งความเศร้าได้......ปลดเปลื้องอุรา ๚ะ๛

813

love

comment

10 ตุลาคม 2545 15:37 น.

ไม่มีชื่อเรื่องแล้วจะให้เรียกอย่างไรถูก???

idaho

ไม่มีชื่อเรื่องแล้วจะให้เรียกอย่างไรถูก???

ทุกสิ่งก็ค้นหาแล้ว
ทุกแนวที่ได้เคยเดินตามรอย
ทุกอย่างต้องมีเด่นด้อย
ทุกข์ร้อยทุกข์พันอาจอาจมาซ้ำเติม
ความเข้าใจที่คิดว่ารู้แจ้ง
ความเข้าใจที่แสดงออกมาให้เห็น
ความเข้าใจที่อาจซ่อนเร้น
ความเข้าใจอาจเป็นข้อผิดพลาด
แสร้งแสดงทำเป็นไม่รู้
แสร้งแสดงทำเป็นอยู่ตรงข้าม
แสร้งแสดงให้เกิดสงคราม
แสร้งแสดงตามบทบาทที่กำหนดให้เป็น
เพราะเราก็ยังคงอยู่นี้
เพราะเราก็ยังมีหน้าที่ที่ต้องทำ
เพราะเรายังต้องย้ำว่าเราอยู่ในโลกแห่งความจริง
เพราะบางสิ่งที่หลงคือโลกมายา

*********************
แล้วอย่างนี้จะเรียกกลอนได้หรือ
บางครั้งก็ต้องมีชื่อเรื่องฉัทลักษณ์ไว้เป็นหลักเกณฑ์
ให้เราสามารถรู้แนวทางที่จะเดินต่อไปนะ

610

love

comment

10 ตุลาคม 2545 08:00 น.

ตัวไกลแต่ใจมิห่าง

idaho

อยู่กันคนละฝั่งฟ้า
มิอาจมีแววตาส่งซึ้งถึงกันได้
ตอนนี้ก็คงมีแค่หัวใจ
กับความห่วงใยส่งไปถึงเธอ
ดวงดาราอาจขั้นกลางระหว่างเรา
คอยเฝ้ารับฟังสำเนียงเสียงพร่ำเพ้อ
ว่าในใจของเธอและฉันมีกันเสมอ
ไม่ใช่เรื่องละเมอถ้าเธอกับฉันจะมีหัวใจให้กัน

1214

love

comment

10 ตุลาคม 2545 05:16 น.

ไม่มีชื่อเรื่อง

idaho

บางสิ่งฉันกำลังค้นหาและค้นหา
บางอย่างยากเกินกว่าจะเข้าใจ
บางคนฉันอดสงสัยไม่ได้
บางความเข้าใจฉันคิดไปเอง
บางวันฉันอาจดูเหงา
บางคราวฉันอาจดูอ่อนแอ
บางครั้งฉันอาจต้องพ่ายแพ้
บางแง่มุมที่เราอาจมองต่างกัน
เพราะความต่างมากมายเหลือเกิน
เพราะเวลาเนิ่นนานที่ผ่านผัน
เพราะความรู้สึกดีดีที่เคยมีต่อกัน
เพราะความฝันที่คาบเกี่ยวกับความจริง
เพราะบางสิ่งที่อิงกับความรู้สึก
เพราะความนึกคิดที่อาจสับสน
เพราะความมุ่งหมายของคนที่ต่างกันไป
ก็คงถึงเวลาเวลาของหัวใจหลุดจาดพันธนาการ