23 สิงหาคม 2549 17:11 น.
idaho
เหงาความเศร้ามันเก็บไว้ไม่อยู่
เดินคนเดียวไร้คนเข้าใจรับรู้
แหงนมองดูดาราอย่างเดียวดาย
เหงา...น้ำตารบเร้าจะพาลไหล
มองออกไปรายรอบกาย
ก็คล้ายดั่งคนที่หลงทาง
เหงา...ใครเล่าจะหยุดมันได้
สายตาพร่ามัวเพราะกลัวไม่มีใคร
หัวอกหัวใจแห้งแล้งนานนม
This is loneliness !!! This is what they call loneliness.
This is in fact what I have discovered.
The pain that tortures me deep down inside my heart.
Oh loneliness, what a coldness! It has lasted for so
long, and I have to endure the sorrow
While waiting for someone to put an end to it.
20 สิงหาคม 2549 23:55 น.
idaho
ฉันรักคนรูปหล่อมีพ่อรวย
อยู่บ้านสวยหลังโตโอ่อ่ากว้าง
มีถนนตัดผ่านทางลาดยาง
ตั้งที่ใจกลางเมืองเฟื่องฟูดี
มีรถเก๋งคันงามตามรับส่ง
ซื้อแหวนให้วงสองวงไม่ตระหนี่
พาเที่ยวท่องต่างแดนทุกๆปี
อาหารดีสุดหรูหาปรนเปรอ
ก็เพราะเธอพรั่งพร้อมไปทุกอย่าง
ไม่รู้ใครจับวางคงจะเผลอ
ช่างสรรสร้างอย่างลงตัวจริงเชียวเออ
คนอย่างเธอสมบูรณ์แบบเกินกว่าใคร
ฉันรักคนรูปหล่ออยู่ในฝัน
ไม่มีวันได้พบจับต้องได้
เพราะผู้ชายเดียวนี้ไม่ค่อยชาย
เปลี่ยนจากนายเป็นนางสาวเศร้าหัวใจ
20 สิงหาคม 2549 21:41 น.
idaho
ก่อนจะมาพบเจอรักครั้งใหม่
เจ็บหัวใจชอกช้ำน้ำตาหล่น
ถูกตอกย้ำด้วยคำพูดที่ร้อนรน
เพราะมีใครอีกคนเดินเข้ามา
รักครั้งนั้นหวังจะฝังลืมให้สิ้น
ไม่ยอมให้มันกัดกินคอยผลาญพล่า
ความชอกช้ำไม่ขอจำเจ็บอุรา
ลบเลือนมานานนับปีจนซีดจาง
ได้มาพบรักครั้งใหม่ใครคนนั้น
จึงตั้งมั่นเคียงคู่อยู่เคียงข้าง
เพราะมีเธอร่วมฝันบนเส้นทาง
พื้นที่ว่างไม่อ้างว้างอีกต่อไป
แต่วันนี้เหลียวมองคนข้างหน้า
เหมือนฟ้าผ่ากลางใจหม่นหมองไหม้
เงาอดีตภาพความหลังที่เลือนไป
แทรกอยู่ในตัวตนคนข้างเคียง
อาจจะเป็นเพราะรักที่ฝังราก
จึงไม่อาจจบใจหรือหลีกเลี่ยง
รักครั้งเก่าย้อนกลับให้ลำเอียง
เธอแค่เพียงเงาของเขาที่ฉันรอ
8 สิงหาคม 2549 15:41 น.
idaho
เมื่อความรักเข้าตาพาใจฝัน
มองพระจันทร์คิดถึงคนที่หมาย
อยากเคียงใกล้ตราบสิ้นชีวาวาย
คือความหมายไร้เหตุผลเหนือเวลา
เมื่อความรักเข้าตาใจว้าวุ่น
ความรู้สึกเคืองขุ่นมักถามหา
คอยระแวงเธอปันใจเปลี่ยนไปมา
ไม่รักษาคำสัญญาที่เคยมี
เมื่อความรักเข้าตาเจ็บปวดนัก
ซึ้งตระหนักเมื่อเธออยากถอยหนี
มีคนใหม่หรือฉันเองที่ไม่ดี
รักที่มีให้กันจืดจางลง
เมื่อแรกเริ่มดอกรักบานสดใส
ความรักในหัวใจพาให้หลง
เข้าใจกันและกันต่างซื่อตรง
ตาบอดลงเพราะความรักที่เข้าตา
5 กรกฎาคม 2549 16:02 น.
idaho
.....................................................................................ชะรอยรักเที่ยงแท้..................จักเกิด
นานเนิ่นจนเลยเถิด.................................แก่แล้ว
ใครหนอที่จะเปิด...................................ใจอ่าน เคียงสมร
โปรดอย่ารอน้องแก้ว............................ เหี่ยวแห้งแล้วหนอ
.................แตกสาวมาอยู่ยั้ง...................คงกะพัน
ใจหวั่นเมื่อความฝัน...............................กู่ก้อง
งูร้ายใคร่ดึงดัน.......................................พันแน่น ไปมา
คิดขู่จนเราร้อง.......................................อ่อนล้าสะดุ้งตื่น
................ลาทีจรจากแล้ว.......................ลงคาน
หอมกลิ่นความรักหวาน.........................ย่างใกล้
ชายใดที่จะหาญ......................................มาสู่ นุชนา
เรียมจักดูแลไว้........................................ชั่วฟ้าดินสลาย
....................................................................