19 ตุลาคม 2545 00:51 น.
idaho
หลงภวังค์ห่วงห้วง.............ตราตรึง
เพียงหนึ่งความคิดถึง.......แน่แท้
ติดแน่นในใจหนึ่ง...........ชมชื่น
ชาติก่อนคงคู่แม้.............จากแล้วยังจำฯ
สำนึกในจิตอ้าง...............ปางหลัง
คืนวันหวานเป็นดัง.........กลิ่นแก้ว
หอมถวิลมนต์ขลัง............แนบแน่น
ฤดีชิดแน่นแฟ้น.............คู่เคล้าทุกกาลฯ
18 ตุลาคม 2545 17:31 น.
idaho
วินาศกรรมก่อกรรมกันเข้า
รุมเร้าทั่วโลกโศกกระสัน
วิบัติวอดวายเป็นรายวัน
ทุกข์ระกำช้ำชอกเกิดกับใคร
วินาศกรรมกรรมใครใครกระทำ
ระเบิดนำเลือดนองที่ตรงไหน
เสียงรำไห้โศกาอาลัย
ชีวิตปลิวไปคล้ายใบไม้ตกดิน
วินาศกรรมนาฏกรรมเรื่องโศก
วิปโยคซากศพแหว่งขาดวิ่น
เลือดนองทั่วผืนแผ่นดิน
ไหลรินน้ำตาเนืองนอง
วินาศกรรมกรรมนี้ต้องแก้
เหลียวตาแลผู้รับกรรมที่สูญหาย
คนไม่เกี่ยวกลับต้องมาชีวาวาย
ชีพและกายหายไปไม่รู้ตัว
*****************************************
ไว้สำหรับผู้รับภัยจากวินาศกรรมผู้รับกรรมที่ตัวเองมิได้ก่อ
17 ตุลาคม 2545 17:29 น.
idaho
เธอคือดาวพราวฟ้า
เธอคือนภาและความฝัน
เธอคือแสงแห่งตะวัน
เธอคือความฝันยามค่ำคืน
เธอเธอสายรุ้งหลังฝนผ่าน
เธอคือตำนานของคนเหงา
เธอคือดอกไม้ในใจเรา
เธอคือขุนเขาคอยป้องลม
เธอคือส่วนผสมของความหวาน
เธอคือกลอนกานท์หวานจับจิต
เธอคือเมล็ดพันธุ์แห่งชีวิต
เธอคือนิรมิตแห่งความจริง
เธอคือเตาผิงอันอบอุ่น
เธอคือหุ้นส่วนชีวิตฉัน
ect...
17 ตุลาคม 2545 11:14 น.
idaho
......เหงาไหม........
.............เพราะเมื่อคืนเราไม่คุยกัน
เหงาละสิเพราะไม่มีฉัน
แถมเมื่อคืนฟ้าก็ครึ้มไร้ดาว
..............*************.................
..............ความรู้สึกอย่างนี้มันเศร้านะ
.....เหงาใช่ไหม.......คิดถึงกันละสิคนดี
คืนหนาว ๆ มีเพียงสายลมร้องไห้อยู่ข้างๆเธอ
.............กับความรู้สึกเคว้งคว้างของหัวใจ
..............**************....................
.....ถ้าเธอเหงา.......รอหน่อยนะ...
ไม่นานหรอก..........ฉันจะกลับไปหาเธอ
.........ลำเนาแห่งความคิดถึงก็กำลังร่ายบรรเลงในใจเช่นเช่นกัน...
ไม่ว่าจะเป็นเมื่อคืนวาน .... คืนนี้ ...หรือคืนพรุ่งนี้...
แม้ ... เราจะไม่ได้คุยกัน ...
.....แต่อยากให้เธอรับรู้ว่า ......ยังยังอยู่ใต้ท้องฟ้าเดียวกัน
............รอคืนที่ดาวเต็มฟ้า หรือคืนพระจันทร์วันเพ็ญ
เธอ..และฉัน.......จะนั่งนับดาวพร้อมกัน มองพระจัททร์ดาวเดียวกัน
......................อีกครั้ง
.........รอฉันนะคนดี.............คงมีสักคืนที่เราจะพบกัน
16 ตุลาคม 2545 16:25 น.
idaho
ความกดอากาศต่ำแผ่ผ่านถ้วนทั่ว
จึงระรัวระลุ่มเหลือด้วยความร้อน
เมฆฝนกระจายทั่วฟ้าก่อน
จึงเปียกปอนด้วยน้ำฟ้าตกปรอย ๆ
พื้นที่ส่วนใหญ่ยังระอุ
เพราะความจุขององศาก็เกือบร้อย
อุณหภูมิของที่สูงบนยอดดอย
ก็ไม่น้อยออกจะร้อนอยู่เหมือนกัน
ยามเช้ามีเมฆหมอกมาคอยสุม
บ่ายรุมรุมร้อนร้อนมิสุขสันต์
ตกเย็นอากาศน่าหวาดหวั่น
ทะเลพลันคลื่นสูงน่าตกใจ
เฝ้ามองอากาศเธอกับฉัน
อยากให้คล้ายเป็นฝันผ่านเรื่องร้าย
มวลอากาศความอบอุ่นกลับคืนใจ
อยากให้ THAI*POEM เป็นดั่งเดิม