10 พฤศจิกายน 2545 21:39 น.
idaho
In the morning,
When the sun
Is just starting to light the day
I am awakened
And my first thoughts are of you
At night,
I stare at the dark trees
Silhouetted against the quiet stars
I am entranced into a complete peacefulness
And my last thoughts are of you.
------------------------------by Susan Polis Schutz
*****************************************************
อรุณแรกแจ่มจ้า ทินกรเบิกฟ้าวันใหม่
ลืมตาตื่นแต่ใจ คนึงไปอยู่ใกล้เธอ
อรุณแรกแจ่มจ้า ทินกร
แสงสว่างเรืองรังรอง อร่ามฟ้า
สิ่งแรกที่ตรึกตรอง ยามตื่น
ความคนึงห่วงหา สนั่นก้องในใจ
รติกาลผ่านฟ้า และงามตาด้วยแสงดาว
ราตรีวิบวับวาว ได้แต่เฝ้าคิดถึงเธอ
รติกาลเคลื่อนแล้ว ผ่านมา
ราตรีนี้งามตา เพริศแพร้ว
ท้ายสุดก่อนนิทรา มาสู่
คิดถึงเธออกแคล้ว ใคร่ได้ฝันถึง
**********************************************
อรุณแรกสิเจิดจ้า รพีมาสว่างใจ
หวลคิดคนึงไป อนุสรก็ครอบคลุม
ราตรีประดับฟ้า กฤติกาก็เกาะกุม
คิดถึงสิมาสุม คละล้นทิวากาล
10 พฤศจิกายน 2545 11:51 น.
idaho
ต้นสายปลายเหตุ
ขอบเขตของความห่วงหา
คือความคิดถึงเธอทุกเวลา
แม้หลับตาในฝันยังมีเธอ
************
ต้นสายปลายเหตุ
ความวิเศษที่ได้พบเจอ
คือเรามีกันเสมอ
มันไม่ใช่ความเผลอเรอของหัวใจ
**************
ต้นสายปลายเหตุ
เธอคือคนพิเศษเหนือใคร
แม้จะอยู่ห่างกันแสนไกล
ความอบอุ่นของหัวใจรายรอบตัว
*************
9 พฤศจิกายน 2545 21:55 น.
idaho
หน้าหนาวสุขรื้นในคืนหนาว
น้ำค้างพราวดั่งเพชรเกร็ดแก้วใส
เสียงจิ้งหรีดร้องร่ำในแนวไพร
ลมโบกใบไม้ไหวใต้ผืนดาว
ท้องนภารังสรรค์ด้วยจันทร์เจ้า
ส่องสกาวทั่วทั้งทุกกลางหาว
หิ่งห้อยน้อยปล่อยแสงแข่งกับดาว
วิบวิบวาววับทั่วทั้งต้นลำภู
มะลิลาดอกขาวพราวเต็มต้น
ชื่นกมลกลิ่นแก้วพัดมาสู่
กรรณิกาก้านสีแสดหอมเคียงคู่
น่าเอ็นดูนางแย้มแสนชื่นใจ
หยาดหยดชลพรูพรั่งงามดังฝัน
ด้วยแพรพรรณราตรีในคืนใส
ประดับด้วยดวงดาวผ่องอำไพ
ประทับใจคืนหนาวพร่างพรายพราว
5 พฤศจิกายน 2545 22:19 น.
idaho
หนาวทรวงถวินหา สุระมาคร่าบรรเทา
กาสามิแบ่งเบา กรณีที่หนาวใจ
วิจักขณ์ ณ ความโศก สะพรั่งเพราะคิดถึงใคร
ต้นรักระบัดใบ ศลิษฎ์แล้วก็คือเธอ
เกร็ดแก้วประกายวาว พิสุทธ์พราวได้พบเจอ
แลเห็นสิพร้ำเพ้อ ชารหนึ่งที่รักเรา
ยามนี้ฤดีล้น คละปนแต่เรื่องเขา
ลอยไปสิใจเจ้า ถนอมไว้เราสองคน
4 พฤศจิกายน 2545 05:43 น.
idaho
เดินเดียวตากเม็ดฝนหล่นจากฟ้า
อาบน้ำตาของคนที่ทนเหงา
รู้สึกเจ็บปร่าแปลบในอกเรา
หม่นเศร้าลึกล้นเกินจะทน
แม้กายเปียกปอนด้วยฝนหนาว
ยังไม่เท่าหัวใจที่ล่องหน
เย็นเฉียบเพราะไร้ดวงกมล
ทุกข์เวียนวนเพราะต้องทนกลืนน้ำตา
หนาวเพราะฝนก็ยังคลายได้โดยง่าย
แค่ซุกกายหลบลี้น้ำตาฟ้า
แต่หนาวใจเกินแก้เกินเยียวยา
อยากหลุดพ้นความเหว่ว้าที่สุดทน
รอสักวันจะพ้นจากวันหนาว
หลีกหนีทุกข์รุมเร้าที่ที่สับสน
เพียงขอแค่มีใครสักคน
ช่วยมาห่มอุ่นไอแห่งรักเคียงข้างกัน
หน้าส่วนตัว
666
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟidaho
