29 สิงหาคม 2549 21:31 น.
idaho
แสนหวาดหวั่นหัวใจจะไหวเอน
นึกอยากเว้นช่องว่างเธอกับฉัน
เพราะรู้อยู่เราทั้งสองใช่คู่กัน
จึงอยากหันหนีห่างไกลสายตา
เพียงเพราะฉันค้นหาความอบอุ่น
ความเกื้อกูลห่วงใยปรารถนา
มีคนรักเฝ้ามองสบสายตา
คลายเหว่ว้าหงอยเหงาเพราะเดียวดาย
เพียงได้เจอกับเธอคนที่ฝัน
มอบหัวใจให้พลันกลัวหนีหาย
รักไม่มีเหตุผลทั้งใจกาย
มิคลอนคลายแม้รู้เป็นเพียงเงา
แต่วันนี้ที่รักจางลางเลือนนัก
จึงอยากผลักความรู้สึกแสนหม่นเศร้า
ฉันหรือเธอคนที่เปลี่ยนยากเกินเดา
แต่ขาดเขลาไม่กล้าเอ่ยตัดสัมพันธ์...
28 สิงหาคม 2549 23:00 น.
idaho
มีเรื่องเล่ากล่าวถึงชายคนหนึ่ง
ผู้ติดตรึงพิสมัยรสชาติถั่ว
ของอร่อยแต่น่าสะพรึงกลัว
เพราะเป็นตัวเร่งแก๊สจากร่างกาย
แล้ววันหนึ่งเขาได้พบนางในฝัน
ตกหลุมพลันรักเธออย่างมุ่งหมาย
หากมิได้ครองคู่ชีวาวาย์
ตัดสินใจร่วมหอร่วมลงโลง
และรวมทั้งเลิกลดละการกินถั่ว
เพราะแสนกลัวเธอได้กลิ่นจะตายโหง
ตัดสินใจหักดิบตอนห้าโมง
แต่ขอโกงกินสองเม็ดก่อนจะลา
หลังแต่งงานผ่านไปสองสามเดือน
ใจมันเหมือนร่ำร้องและเรียกหา
อยากกินถั่วที่อดอยากหลายเดือนมา
แอบภรรยาออกไปซื้อมานั่งกิน
เมื่อเสร็จสมอารมณ์กับเรื่องถั่ว
จึงพาตัวกลับบ้านใจถวิน
แสนสุขสมดั่งได้โบกโบยบิน
อร่อยลิ้นเพลิดเพลินจำเริญใจ
เคาะประตูเรียกเมียที่รักจ๋า
พี่กลับมาหาน้องยาแล้วรู้ไหม
ภรรยาออกมาเร่งเร็วไว
อยากให้พี่แปลกใจรีบเข้ามา
ขอให้พี่ผูกตาห้ามเปิดออก
จนกว่าน้องจะบอกนะพี่จ๋า
ขอพี่จงให้คำมั่นและสัญญา
ห้ามขี้โกงด้วยหนาพ่อคนดี
ทันใดนั้นเขารู้สึกท้องปั่นป่วน
แก๊สในท้องรบกวนอยากหลบหนี
ต้องระบายหาทางหาวิธี
โอ้..จะทำอย่างไรดีให้บรรเทา
ดั่งสวรรค์เมตตาฟ้ามาโปรด
แสนปราโมทย์โทรศัพท์ที่ข้างเสา
ได้ส่งเสียงสัญญาณอย่างเบาๆ
ภรรยาเดินจากเขาเพื่อรับมัน
สบโอกาสโชคช่วยเวลาเหมาะ
เสียงผายลมไพเราะหฤหรรษ์
กลิ่นเหม็นคลุ้งเหมือนหมาเน่าตายหลายวัน
จึงโบกมือเร็วพลันไล่กลิ่นไป
ภรรยาเดินกลับจากรับสาย
ถามว่าคลายผ้าผูกตาออกดูไหม
รีบบอกเมียไม่ได้แอบดูอะไร
ว่าแต่เธอมีสิ่งใดให้พี่ดู
ในทันทีที่ได้เปิดตาออก
ก็แทบช็อกภาพตรงหน้าที่รับรู้
ทั้งพี่น้องเพื่อนพ้องนั่งยืนอยู่
ต่างรับรู้ทั้งกลิ่นเสียงอย่างเต็มๆ
กินถั่ววันละ 1 กำมือ ดีต่อสุขภาพ
26 สิงหาคม 2549 22:12 น.
idaho
เมื่อก่อนเคยคิดฝันเฟื่องเรื่องรักแท้
ว่าต้องแก้อุปสรรคอย่างกล้าหาญ
จึงจะพบความสุขสมฟ้าประทาน
ครองคู่หวานยืนนานอย่างมั่นคง
แต่วันนี้ได้เรียนรู้เรื่องความรัก
จึงประจักษ์อย่ามัวแต่พะวงหลง
ในความจริงอาจจะต้องคิดให้ปลง
เหมือนเข้าดงพงหนามเจ็บทั้งตัว
ดั่งเดินทางเข้าสู่เขาวงกต
จะเลี้ยวลดทางใดเลือกก้อยหัว
ออกอะไรก็ใจเต้นดังระรัว
ทั้งน่ากลัวน่าลุ้นสนุกจริง
มีบางครั้งเผลอพลั้งเดินทางพลาด
ไม่ฉลาดเพราะรักมันเข้าสิง
ปิดหูตาไม่สนคำติติง
เพราะอยากพิงอยากพักรักแนบใจ
ก็เก็บไว้เป็นบทเรียนในเรื่องรัก
คอยตระหนักเตือนตนอย่าหวั่นไหว
หนทางเดินข้างหน้ายังยาวไกล
สู้ต่อไปค้นหารักนิรันดร
25 สิงหาคม 2549 22:45 น.
idaho
เธอเก่ง...ฉลาดมากลวดลาย
นิสัยแสนร้ายชอบตีหน้าแสนซื่อ
คงช่ำชองเพราะการได้คอยฝึกปรือ
มีฝีมือเลิศล้ำด้านการลวง
มีมารยาสามพันกว่าเล่มเกวียนได้
ควักมาใช้สม่ำเสมอในทุกช่วง
เชี่ยวชาญนักขึ้นชื่อเรื่องทั้งปวง
เธอมีดวงด้านการชอบทำลาย
ทั้งฝีมือฝีปากร้ายกาจนัก
เก่งเจนจัดเหนือคนอื่นมากเหลือหลาย
ใครผิดกลิ่นก้าวล้ำแดนอาจจะตาย
หล่อนทำได้ในทุกสิ่งเพื่อมีชัย
23 สิงหาคม 2549 22:42 น.
idaho
ถึงเกลียดแต่ก็รักทำไงได้
ปากว่าจะหาใหม่พูดไปงั้น
เอาเข้าจริงไม่กล้าละล้าละลัง
พูดโน่นนั่นอวดเก่งใจนักเลง
ปากก็ว่าแสนเกลียดรับไม่ได้
เพียงอยู่ใกล้สักนาทีเบื่อชิปเป๋ง
เหลือไว้เพียงอารมณ์ไม่ครื้นเครง
มีแต่ความวังเวงเมื่อเจอกัน
อยากจะบอกให้จบกันในวันนี้
สิ่งที่มีดันไม่เหมือนฝัน
เจอแต่คำลวงหลอกไปวันวัน
นึกว่ามันตื้นตันเต็มประดา
แต่ก็รักมากกว่ากล้าลาจาก
กลัวลำบากตอนใจเฝ้าใฝ่หา
กลัวจะคิดถึงกันตลอดเวลา
กลัวต้องลาจบจากไม่พบเจอ