11 เมษายน 2546 01:04 น.
idaho
อย่าถามว่าเคยฝันถึงกันไหม
เธอน่าจะรู้อยู่ในใจเป็นอย่างดี
กับคำถามที่ตอบได้ง่ายดายเช่นนี้
ขอย้อนถามเธอซักทีไม่เคยรับรู้หรืออย่างไร
แม้ในทุกช่วงเวลาของแต่วัน
ความเคลื่อนไหนในทุกวินาทีนั้นก็ยังมีแต่เธอรู้ตัวบ้างไหม
ห่างกันก็อยากรู้ว่าเธอเป็นเช่นไร
แต่เพียงแค่ได้เก็บความรู้สึกไว้ไม่อยากรบกวนเธอ
นึกเสียใจอยู่ทุกทุกครั้ง
เวลาแสนสั้นที่เราพบเจอ
ฉันอาจเหมือนเป็นคนเจ้าอารมณ์เสมอ
ก็แค่ปิดบังเสียงเพ้อเจ้อว่าคิดถึงเธอข้างในใจ
10/4/2003 ice
ข้อความอยากบอกกล่าวให้รับรู้
ถ้าเธอยังคอยเฝ้ามองอยู่คงสามารรับรู้ได้
เพราะอีกหลายๆ สิ่งที่คนอย่างฉันยังซ่อนไว้อีกตั้งมากมาย
หากยังพอรับฟังได้จะค่อยๆ เอ่ยไปให้เธอฟัง
11 เมษายน 2546 00:55 น.
idaho
เท่าที่รู้ใจเธอก็มีฉัน
เท่าที่รู้ความรู้สึกที่ตรงกันสัมผัสได้
เท่าที่รู้ยามใกล้กันมีความรู้สึกดีดีมากมาย
เท่าที่รู้ไม่เคยเดียวดายเมื่อมีเธอ
เท่าที่รู้ในวันนี้เรามีเรา
เท่าที่รู้ยามร้อนหนาวไม่ต้องนอนพร่ำเพ้อ
เท่าที่รู้ยามหลับฝันจะมีเธอให้เจอะเจอ
เท่าที่รู้ยังรอเสมอจะเป็นตัวจริง
อยากเป็นตัวจริงที่อยู่ในใจ
อนาคตสุดไกลยังลึกล้ำสุดดำดิ่ง
เหมือนคนไร้แหล่งที่พึ่งพักพิง
หากเธอละทิ้งไร้สิ่งนำทาง
จะจากไกลกันโปรดบอกกันก่อน
อยากจะขอวอนคนเคยเติมเต็มที่ว่าง
รับรู้เสมอตัวจริงที่เธอมี..แม้สายใยความผูกพันแสนเบาบาง
แต่ไม่มีทางไม่มีทางหรือเพียงที่ให้ฉันแทรกผ่านเข้าไป
10/4/2003
11 เมษายน 2546 00:42 น.
idaho
เพราะเราใกล้ชิดกันเกินไป
เพราะเราไว้ใจสนิทสนม
เพราะเราไร้มารยาหุ้มห่ม
เพราะเราอารมณ์ที่นำใจและกาย
ขอโทษขอโทษขอโทษขอโทษขอโทษ
บางครั้งอาจทำเกินเลย
บางครั้งอาจเอ่ยคำที่ร้าย ๆ
บางครั้งอาจทำเหมือนไร้เยื่อใย
บางครั้งอาจทำอะไรไม่ควรทำ
ขอโทษขอโทษขอโทษขอโทษขอโทษ
ก็คิดว่าเธอเหมือนเพื่อน
เลยไม่เคยเตือนการกระทำที่รุกล้ำ
ลืมเลยเรื่องบางเรื่องหรือคำบางคำ
ที่เธอดุฉันน้อมรับและเข้าใจ
ขอโทษขอโทษขอโทษขอโทษขอโทษ
เหตุผลที่บอกกล่าว
ทุกเรื่องราวที่สอนและบอกไว้
คือความจริงไม่เปลี่ยนและไม่ตาย
จะจดจำเก็บไว้สอนตัวเอง
ขอโทษขอโทษขอโทษขอโทษขอโทษ
ขอโทษที่ล่วงเกิน
สมน้ำหน้าที่เธอเมินหมางไม่ขานไข
ฉันผิดรู้ตัวดีไม่โทษใคร
ก็แค่เพียงคนใจง่ายขี้งอนขอโทษที
ขอโทษขอโทษขอโทษขอโทษขอโทษ
5 เมษายน 2546 15:46 น.
idaho
เหงาจัง.../font>
เหมือนถูกทิ้งไว้ข้างหลังคนเดียว
เหลียวไปรอบกายเหลือเพียงความปล่าวเปลี่ยว
มีแค่เราคนเดียว..ไม่เคยมีใคร
ก็เพราะตัวเราเป็นคนอย่างนี้
พยามอยู่ทุกทีที่จะเปลี่ยนแปลงใหม่
แต่ผลลับที่ปรากฎไม่เคยเป็นที่น่าพอใจ
เป็นคนเย็นชาแสนน่าเบื่อยังไงก็ยังเหมือนเดิม
30 มีนาคม 2546 06:32 น.
idaho
๏ เพราะศาสตร์สร้อยอักษรร้อยสลัก
เพราะเลอลักษณ์เลิศล้นอักษรศรี
เพราะรับรู้ทุกถ้อยแนวกวี
เพราะวจีถ่ายทอดสุคันธ์คำ๚
๏ วัจนะบอกกล่าวและเล่าเรื่อง
งามเมลืองดั่งรุ้งพราววับวาวล้ำ
ประจักษ์ถึงซึ้งฌานหลอมใจนำ
ทุกถ้อยคำดั่งมาลย์ร้อยมาลี๚
๏ จึงผูกจิตใจภักดิ์รักลุ่มหลง
มิอาจปลงลืมรสหวานให้ห่างหนี
จรดใจจำทุกค่ำคืนในราตรี
ท่วมทวีห้วงคำนึงซาบซึ้งทรวง๚
๏ เพราะแพร่งทางแห่งรักหลากหลากแยก
เพราะผิดแผลกเผลอพลั้งครั้งใหญ่หลวง
เพราะอักษรอาจหลอนล่อหลอกลวง
เป็นเพราะดวงใจตนเพียงอ่อนแอ๚ะ๛
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟidaho
หน้าส่วนตัว
936
