7 กุมภาพันธ์ 2550 17:30 น.
idaho
สบายดีไหมเธอ....คนเคยรัก
อากาศหนาวระวังเป็นหวัดร่างกายอ่อนล้า
หากต้องเจ็บป่วยอย่าลืมกินยา
สวมเสื้อตัวหนาให้อุ่นถึงใจ
ห่างหายไปนานเลยพาลเป็นห่วง
มิใช่ความลวงโปรดอย่าสงสัย
เราต่างก็เคยอยู่เคียงข้างกาย
คงไม่เป็นไรแค่นึกถึงเธอ
3 มกราคม 2550 18:20 น.
idaho
หวนกลับมาดูกระทู้วันปีใหม่
ก็ชื่นใจคำอวยชัยให้สุขขี
Thaipoemยังอบอุ่นน่ายินดี
แม้ลาลี้จากไปนานยังมิเลือน
ขอขอบคุณไรไก่คนน่ารัก
มาทายทักก่อนใครเลยนะเพื่อน
น้องอัสสุมารับพรอย่าแชเชือน
ให้หน้าเปื้อนด้วยรอยยิ้มตลอดปี
กุหลาบขาว White rosesสวยสดใส
ขออวยชัยให้โชคดีนะโฉมศรี
น้อง เฌอมาลย์สาวแสนซนน่ารักดี
ให้โชคดีสุขสันต์ตลอดไป
สาวภูไทใครหนอคงเคยคุ้น
ขอให้คุณมีความสุขและแจ่มใส
เปเป้ซังเริงรื่นเหงาลาไกล
ไม่เดียวดายให้สดชื่นในทุกวัน
ถึง เพียงพลิ้วสาวงามคนแสนหวาน
ขอน้องกานต์สุขสมดังที่ฝัน
พี่ดอกแก้วผู้ผ่องแผ้วดั่งดวงจันทร์
ให้สุขสันต์แข็งแรงทั้งใจกาย
ลอยไปในสายลมแสนสุขสันต์
หวังใดพลันสมประสงค์ทุกข์ห่างหาย
-:-` นางฟ้า...แสนซน -:-`โชคมากราย
ซื้อหวยไว้ถูกแจ๊กพ๊อตเข้าอย่างจัง
ขอขอบคุณคำอวยพร ห้วงคำนึง
ช่างซาบซึ้งในคำคุณอยากสมหวัง
ให้พรนั้นกลับคืนคุณอย่างเร็วพลัน
ให้ทุกวันมีสุขนะคนดี
ราชิกาสาวงามคนในฝัน
ขอทุกวันพบสุขแสนสุขขี
หวังสิ่งใดได้พบให้โชคดี
คนไกลที่คิดถึงขอให้เจอ
คุณMomMamแสนซนที่น่ารัก
ต้องรู้จัก ค่ะ ครับ คงไม่เผลอ
สุขภาพแจ่มใสนะเพี่อนเกลอ
ขอให้เธอน่ารักตลอดไป
แมงกุ๊ดจี่แสนสุจสนุกสนาน
ให้สำราญพบสุขพร้อมแจ่มใส
นอกจากนี้ขออวยพรและอวยชัย
บ้านกลอนไทย ปีกฟ้า พร้อมทุกคน
28 ธันวาคม 2549 18:20 น.
idaho
ปีกุนขอให้เพื่อนๆ
โชคดีร่ำรวยความสุข เงินทอง
เฮงๆๆๆ
คิดถึงนะ
28 ตุลาคม 2549 00:21 น.
idaho
ความรู้สึกรวดร้าวกลับปรากฏ
คล้ายกบฏลุกขึ้นสู้โจมจู่ไล่
มันแปลบปลาบขึ้นมาในทันใด
จนยังไม่ทันได้ตระเตรียมตัว
ทรมานสังขารวิญญาณทรุด
ใจเกือบหลุดจากกายกระเจิงทั่ว
ความแปรปรวนเกิดก่อช่างน่ากลัว
มาเนียนัวนุงนังพันหัวใจ
เพราะหลายวันที่ผ่านมาคล้ายจะบ้า
ทนแหกตานั่งรอฝันแสนหวั่นไหน
ชั่วโมงผ่านนาทีพ้นปล่อยมันไป
ไม่สนใจเวลาที่เปลี่ยนแปลง
ความรู้สึกรวดร้าวจึงปรากฏ
เมื่อมันรดราดลงคล้ายดั่งแกล้ง
ไขสันหลังต้นคอเกิดสำแดง
มันตะแบงเฝ้าฟ้องร้องอุทธรณ์
`๛`๛`๛`๛`๛`๛`๛`๛`๛`๛`๛`๛`๛`๛`๛`๛
ไร้สติมาเกือบอาทิตย์ เพิ่งรู้สึกตัวเมื่อเกิดอาการ ถ้ามันไม่แสดงมีหวังโคม่าไม่รู้ตัว
13 ตุลาคม 2549 23:00 น.
idaho
เมื่อยามร้างห่างหายไปแสนนาน
เหตุเพราะคร้านจักเขียนมันเวียนหัว
นึกอะไรไม่ออกตามันมัว
ใจตื่นกลัวเพราะเพราะเขียนกลอนไม่ออกเลย
ลืมไปหมดทั้งสัมผัสสดับรู้
มันจะอยู่วางตรงไหนโปรดเฉลย
เป็นละคำกว่าจะสรรไม่เหมือนเคย
เหมือนปลาเกยติดฝั่งใกล้สิ้นลม
พักเรื่องเขียนคิดจะอ่านงานของเพื่อน
ก็เลอะเลือนเริ่มไม่ถูกคล้ายเรือล่ม
จะเลือกอ่านของใครก่อนแสนตรอมตรม
เพราะอารมณ์เลือกไม่ถูกแสนหนักใจ
อยากจะไปขีดเขียนแกล้งหยอกล้อ
น้ำตาคลอมองบทกลอนทั้งหมดใหม่
เห็นรายชื่อเพื่อนทุกคนเคนรักใคร่
เลือกไม่ได้จะ คอมเม้นท์ใครก่อนดี
หันมามองนาฬิกาก็ดึกแล้ว
หมดเวลานั่งตาแป๋วเพราะตาหรี่
ความง่วงมาจู่โจมทันท่วงที
ต้องลาทีน้องพี่บ้านกลอนไทย
ไว้โอกาสฤกษ์งามเวลาเหมาะ
จะไปเคาะประตูแล้วอย่าไล่
แม้จะห่างใช่ว่าอยากร้างไกล
คิดถึงมากรู้ไหมชาวบ้านกลอน