18 กรกฎาคม 2547 05:33 น.
idaho
๏๏๏๏๏๏ชาย๏๏๏๏๏๏
๏๏แลเห็นรักอุ่นล้น กลางใจ พี่นา
พจน์พร่ำรำพรรณมา ว่าไว้
แววหวานหว่านภาษา กลอนกล่อม
เพียรหาสรรพสิ่งให้ อย่าได้ลืมหลงฯ
๏๏๏๏๏๏หญิง๏๏๏๏๏๏
๏๏รับรักสดับรู้ คำบอก
หวานแว่วมิหลอนหลอก กล่าวอ้าง
วจีเอ่ยหากกลับกลอก นองเนือง น้ำตา
เช้าค่ำอย่าแรมร้าง ชั่วฟ้าดินสลายฯ
14 กรกฎาคม 2547 14:30 น.
idaho
มนุษย์นั้นมีฝันหล่อเลี้ยงจิต
ให้ชีวิตมีหวังพลังก้าว
เป็นแรงขับให้กล้าสู่ดวงดาว
สู่ห้วงหาวแห่งฝันจินตนาการ
หากไร้ฝันไร้แรงล่อเลี้ยงกาย
วิญญาณหายหลบลี้หลังหมอกม่าน
ความคิดคนถูกคุมขังน่าร้าวราน
เพียงปิดกั้นยอมคร้านฝันของตน
เร่งครวญเร่งคิดใคร่รีบไขว่คว้า
ลองค้นหาความฝันที่ล่องหน
ทุกซอกมุมในใจอย่างร้อนลน
ค่อยเพียรค้นสร้างสานก่อศรัทธา
ใจใฝ่อยากเดินไปให้ถึงฝัน
เปี่ยมพลังกล้าแกร่งสู่เบื้องหน้า
สู่ที่หมายปลายทางดวงดารา
จิตนาการแห่งฝันที่ผลักดัน
8 กรกฎาคม 2547 17:02 น.
idaho
ความรู้สึกจากใจเรียกว่ารัก
เมื่อพบเจอจะตระหนักรู้สึกได้
คำว่ารักหลากหลายจะทักทาย
ให้เรียนรู้มิหน่ายเหนื่อยพร่ำรำพรรณ
รักมีหวานหวานซึ้งตรึงดวงจิต
รักมีพิษขมขื่นและบีบคั้น
รักมีเผ็ดสะท้านทรวงจนตัวสั่น
รักมีหวั่นหวาดไหวคล้ายระแวง
เพราะรักมีหลายหลากให้สัมผัส
เรียนรู้ที่จะรักอย่าหน่ายแหนง
เพราะว่ารักไม่ได้มีราคาแพง
ทุกหนแห่งมีรักรายรอบตัว
18 พฤษภาคม 2547 05:26 น.
idaho
ไม่เคยจะกล้าเอื้อมถึงดวงจันทร์
ไม่เคยฝันว่าจะคว้าดาราได้
ได้แต่แหงนมองท้องฟ้าไกล
หวังเพียงใจไต่นภาจินตนาการ
บัดนี้เมื่อมีเธอเคียงกายฉัน
เธอมอบพลังความหาญ
เธอร้องเพลงขานขับบทกลอนกานท์
เธอคือความอ่อนหวานของหัวใจ
ในอ้อมแขนแสนอุ่นที่เธอโอบ
ทำให้โลกใบนี้ดูสดใส
ไม่เคยคิดว่าสวรรค์นั้นอยู่ใกล้
ขอถนอมรักษาไว้ชั่วนิรันดร์
16 พฤษภาคม 2547 16:27 น.
idaho
เศษแก้วรานร้าวหล่นเกลื่อน
ย้ำเตือนเรื่องราวหวั่นไหว
หยาดน้ำตายังรดใจ
ทั้งกายยังคงทรมาน
ดูเถิดเพราะรักมิท้อ
ยืนต่อสู้ทนกล้าหาญ
แม้แรงอ่อนล้าพล่าผลาญ
วิญาณยืนหยัดสัญญา
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟidaho
หน้าส่วนตัว
1165
