14 มีนาคม 2548 23:58 น.
idaho
คุณเคยรออะไรสักอย่างไหม เป็นการรออย่างไม่มีจุดหมาย เฝ้ารอ รอบางสิ่งบางอย่างที่ไม่อาจจับต้องได้ ที่พร้อมจะสลายไปในพริบตา แต่สำหรับฉัน ฉันก็ยังรอ.............
ฉันคิดเสมอว่าสักวันหนึ่ง การรอคอยของฉันจะสิ้นสุดลง.........
ฉันคิดว่าสักวันหนึ่ง คุณจะเลือกฉัน เลือกให้ฉันได้ก้าวข้ามเข้าไปในชีวิตของคุณ มันจะเป็นไปได้อย่างไร ในเมื่อคุณบอกกับฉันเสมอระหว่างเรามันเป็นไปไม่ได้ ฉันรู้ และพยามฝืนใจที่จะยอมรับ
ฉันพยามที่จะเชื่อและยอมที่จะทำความเข้าใจกับในทำคำพูดของคุณที่บอกกับฉันว่า เก็บรักษาช่วงเวลาของเราสองคนไว้ รู้ไหมฉันเก็บมันไว้เสมอ ในทุกความทรงจำ ในทุกอณูแห่งความสุขที่ได้ลิ้มรส ในทุกท่วงทำนองแห่งบทเพลงรักของเรา ฉันเก็บไว้เสมอ
ถึงตรงนี้ฉันอยากจะบอกคุณว่า เพราะช่วงเวลาเหล่านั้นแหละมันได้ทำให้ฉันกลายเป็นดั่งคนเขลา ที่ได้แต่เฝ้ารอคืนแห่งฝันให้กลับคืนมา ฉันรอ รอ รอ รอในสิ่งที่ไม่รู้ว่ามีตัวตนหรือไม่
ฉันเฝ้าถามตัวเอง ว่าสนุกนักหรือที่ต้องมาลิ้มรสความผิดหวัง ฉันเหนื่อยไหม รู้สึกผิดบ้างไหม ....ใช่ทุกคำตอบ แต่ฉันก็ยังขอเป็นเพียงคนโง่ ที่จะรอต่อไป
เป็นเพียงเงาพระจันทร์เฝ้าฝันเพ้อ
ไม่อาจเจอหัวใจที่ร้องขอ
บาปของใจเป็นกรงขังที่เฝ้ารอ
ทนทดท้อชอกช้ำและกล้ำกลืน
เป็นเศษซากวิญญาที่ถูกทิ้ง
รอวันฝนหลั่นรินกลับชุ่มชื้น
พิรุณรักชุบชีวินให้กลับคืน
ลืมตาตื่นจากฝันวันเฝ้ารอ
14/3/48
25 กุมภาพันธ์ 2548 11:10 น.
idaho
แม้อยู่ไกลห่างกันแต่พันผูก
มิตรภาพจักปลูกด้วยความฝัน
มีอักษรเป็นสื่อเชื่อมสัมพันธ์
และเพาะพันธุ์ปันรักให้มั่นคง
ฉฉฉ
11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111
11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111
11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111
11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111
11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111
11111111111111111 1111111111 11111111111111111
111111111111111 111111 111111111111111
11111111111111 11 11111111111111
1111111111111 1111111111111
1111111111111 1111111111111
11111111111111 11111111111111
111111111111111 111111111111111
11111111111111111 11111111111111111
111111111111111111 111111111111111111
11111111111111111111 11111111111111111111
11111111111111111111111 11111111111111111111111
11111111111111111111111111 11111111111111111111111111
11111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111
11111111111111111111111111111111 11111111111111111111111111111111
1111111111111111111111111111111111 111111111111111111111111111111111
11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111
11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111
11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111
ป อ ล อ .............ม า เ พื่ อ กั น ลื ม
♥ ๏(ิ_ิ)๏idaho๏(ิ_ิ)๏ ♥
21 มกราคม 2548 13:19 น.
idaho
เคยบ้างไหมที่ไม่มีใครมารัก
เขานั้นจักหน่ายหน้าหลบหนีหาย
ให้ฉันต้องยืนร้องไห้อย่างเดียวดาย
รักกลับกลายเป็นชังน่าหวาดกลัว
เคยบ้างไหมถูกมองอย่างเย้ยหยัน
แสนหวาดหวั่นในสายตาที่ชวนหัว
จ้องมองมายิ้มเยาะน่าหวาดกลัว
ดังดอกบัวถูกตัดไม่เหลือใย
เคยบ้างไหมอ้างว้างใจอย่างร้ายกาจ
ใจใจวาดภาพสีหม่นไม่สดใส
แสนว้าเหว่อยากมีคนรู้ใจ
เคยบ้างไหมไม่มีใครมารักเรา
18 มกราคม 2548 15:04 น.
idaho
อยากจะเขียนอะไรก็สับสน
รู้สึกร้อนรนทนไม่ได้
เมื่อเธอจากไม่มาเคียงกาย
รวมทังใจก็หายไม่กลับคืน
อยากจะอ่านอะไรก็ไม่ได้
มองอะไรน้ำตาก็ชื้นๆ
รักเก่าๆยากกลับมารื้อฟื้น
กลายเป็นอื่นก่อนทันจะตั้งตัว
หากอยากลาไกลใจลับก็
อย่าคิดกลับคืนมานะทูนหัว
ทุกๆสิ่งไม่มีดีหรือมีชั่ว
จะไม่กลัวหากต้องยืนเดียวดาย
13 มกราคม 2548 23:45 น.
idaho
อยากจะเป็นไฮโซดูโก้หรู
กินฟองดูจิบไวน์ขวดละแสน
นั่งเครื่องบินท่องเที่ยวไปต่างแดน
ช็อปปิ้งแหวนเพชรเม็ดงามสำราญใจ
ขี่รถเก๋งโก้เก๋บนถนน
สาละวนแต่งตัวดูเก๋ไก๋
ออกสังคมชั้นสูงเด่นเกินใคร
แพรพรรณบังร่างไว้ต้องดูดี
นึกกลับมาเป็นโลโซอย่างตัวฉัน
ทุกๆวันยิ้มสดชื่นทุกข์หลบหนี
คนรอบตัวก็รักและหวังดี
เป็นตัวเองอย่างนี้เป็นสุขเอย...