30 พฤษภาคม 2551 09:12 น.
idaho
แม้ว่าเธอไร้รักในตัวฉัน
อย่าห้ำหั่นหัวใจโปรดสงสาร
หันหนีหน้ารังเกียจกันทำรำคาญ
ทรมานรู้ไหมเจ็บเหลือเกิน
แค่เธอจากฉันก็รู้ว่าเธอจบ
เมื่อได้พบคนใหม่จึงห่างเหิน
รักของเราคงเป็นเรื่องบังเอิญ
เธอจึงเดินจากไปไม่เหลียวมอง
หัวใจยังคงเจ็บอยู่เสมอ
เรื่องของเธอไม่อาจลบจากสมอง
ฝังตรึงติดคล้ายเป็นท่วงทำนอง
ที่ยังคงร่ำร้องเรียกหาเธอ
เมื่อเธอหลบหายหนีคล้ายตายจาก
เพราะลำบากใจกับฉันอยู่เสมอ
ไม่ยอมจบฝันวันเก่าหลงละเมอ
คอยพร่ำเพ้อเรื่องน้ำเน่าเฝ้าพะวง
คงมีแต่ตัวฉันที่เวียนวน
คล้ายดั่งคนไม่รู้ทางจึงเดินหลง
ในวงกตแห่งรักน่างวยงง
มิอาจปลงตัดใจเปลี่ยนไปจากเธอ
4 ธันวาคม 2550 16:22 น.
idaho
องค์ภูมิพลคุณพิพัฒ ทนุรัฐทวีเรือง
รอยยาตรพระบาทนยประเทือง ฤ ประทีปวิถีชน
ปัญญาพระยิ่งสุริยะฉาน พิรดาลอดุลย์ผล
เนืองน้ำพระทัยสิตถกล ก็ปรากฏวิบูลย์ไกล
เวียนวารเฉลิมพระชนมา- ยุดิถีพระจอมไทย
อัญเชิญพระศรีรตนะตรัย อติเทพถวายพร
ขอทรงเกษมมนสราญ สิริน้อมคุณากร
เกริกก้องพระกีรติขจร ดุจฉัตรนิพัทธ์เทอญ
ขอจงทรงพระเจริญยิ่งยื่นนาน
05 ธ.ค. 45 - 14:22
12 กันยายน 2550 17:57 น.
idaho
อยากเป็นคนใจร้ายสักครั้ง
แช่งสาปใจเธอพังทนหม่นหมอง
จมน้ำตาทุกข์ท่วมเจ็บเนืองนอง
ร่ำร้องคร่ำครวญอย่างเดียวดาย
หากฉันใจร้ามากกว่านี้
คงจะดีทำให้เธอหมดความหมาย
จะเหยียดหยามหมางหมิ่นจนเจียนตาย
ทำคล้ายคล้ายเธอเป็นทาสในเรือนจำ
แต่เรื่องจริงเธอนั้นทำฉันให้เจ็บ
จนหนาวเหน็บเพราะจนถล้ำ
เหมือนถูกสาปด้วยเวทย์มนต์สีดำดำ
น้ำตานั้นมันไม่เหลือไหลออกมา......
11 กันยายน 2550 17:11 น.
idaho
แค่ห่วง
ระยะทางห่างไกลไปไม่ถึง
แต่ยังตรึงครุ่นคิดคะนึงหา
ฝนตกกางร่มด้วยนะกานดา
กลัวแก้วตาไม่สบายห่วงเหลือเกิน
ระยะทางแห่งรู้สึกนี้
ทุกนาทีฝากคำรักที่เอ่ยเอื้อน
ฝากสายลมคอยย้ำและเฝ้าเตือน
อย่าลบเลือนลาลับจากหัวใจ
-----
ขอบคุณ ร้อยฝัน โคลอน เพียงพลิ้ว ป แสงไร้เงา White roses เรรวน อาราราเร่ ยาแก้ปวด บินเดี่ยวหมื่นลี้ ยังเยาว์ อัสสุ ที่แวะมาอ่าน มาทัก มาตอบกันคร่า ไม่ลืมกันนะ เดี่ยวจะต้องหาโอกาสไปเยี่ยมกันบ้างซะแล้ว
5 กันยายน 2550 18:36 น.
idaho
ช่วยด้วย ช่วยด้วย ฉันรักเธอ
ทุกวันเพ้อคิดถึงค่ำเช้าบ่ายสาย
อยากได้เสียงเพรียกพร่ำจนวันตาย
ไม่เคยหนายรักหนอรักมากล้นทรวง
รักทุกรัก รัก รัก รัก มิมีหมด
ไม่เคยปดความรู้สึกที่ห่วงหวง
จริงทั้งใจมีแต่เธอไม่เคยลวง
รักตักตวงเติมเต็มอยู่ทุกวัน