11 เมษายน 2546 00:42 น.

***บางทีก็อาจจะเป็นเพราะ

เพราะเราใกล้ชิดกันเกินไป
เพราะเราไว้ใจสนิทสนม
เพราะเราไร้มารยาหุ้มห่ม
เพราะเราอารมณ์ที่นำใจและกาย
ขอโทษขอโทษขอโทษขอโทษขอโทษ
บางครั้งอาจทำเกินเลย
บางครั้งอาจเอ่ยคำที่ร้าย ๆ
บางครั้งอาจทำเหมือนไร้เยื่อใย
บางครั้งอาจทำอะไรไม่ควรทำ
ขอโทษขอโทษขอโทษขอโทษขอโทษ
ก็คิดว่าเธอเหมือนเพื่อน
เลยไม่เคยเตือนการกระทำที่รุกล้ำ
ลืมเลยเรื่องบางเรื่องหรือคำบางคำ
ที่เธอดุฉันน้อมรับและเข้าใจ
ขอโทษขอโทษขอโทษขอโทษขอโทษ
เหตุผลที่บอกกล่าว
ทุกเรื่องราวที่สอนและบอกไว้
คือความจริงไม่เปลี่ยนและไม่ตาย
จะจดจำเก็บไว้สอนตัวเอง
ขอโทษขอโทษขอโทษขอโทษขอโทษ

ขอโทษที่ล่วงเกิน
สมน้ำหน้าที่เธอเมินหมางไม่ขานไข
ฉันผิดรู้ตัวดีไม่โทษใคร
ก็แค่เพียงคนใจง่ายขี้งอนขอโทษที
ขอโทษขอโทษขอโทษขอโทษขอโทษ

730

love

comment

5 เมษายน 2546 15:46 น.

ตัวเรา...ไม่เคยเปลี่ยน

idaho

เหงาจัง.../font>
เหมือนถูกทิ้งไว้ข้างหลังคนเดียว
เหลียวไปรอบกายเหลือเพียงความปล่าวเปลี่ยว
มีแค่เราคนเดียว..ไม่เคยมีใคร
ก็เพราะตัวเราเป็นคนอย่างนี้
พยามอยู่ทุกทีที่จะเปลี่ยนแปลงใหม่
แต่ผลลับที่ปรากฎไม่เคยเป็นที่น่าพอใจ
เป็นคนเย็นชาแสนน่าเบื่อยังไงก็ยังเหมือนเดิม