16 ตุลาคม 2548 12:30 น.
idaho
ฉันเป็นเพียงตัวปลวกดูต้อยต่ำ
ก่อเรื่องทำแต่ปัญหาความสิ้นสูญ
แมลงร้ายตัวทำลายให้อาดูร
ทวีคูณไวว่องในพริบตา
อาหารหลักของฉัน เซลลูโลส
เป็นของโปรดจากเนื้อไม้อร่อยหนา
รสเลิศล้ำบำรุงกายกายา
ทั้งไม้ป่าหรือฝาบ้านชอบเหมือนกัน
แสนแปลกใจทำไมหนอคนต่างเกลียด
หรือไปเบียดเบียนใครถึงในฝัน
จ้องเข่นฆ่าทำลายดวงชีวัน
โปรดแบ่งปันเอื้ออาทรวอนเมตตา
6 ตุลาคม 2548 18:04 น.
idaho
ยับยั้งหยุดใจก่อนสาย
ห้ามไว้กลัวกลายเป็นขม
พลาดพลั้งคงจมในตม
ระทมทุกข์ท่วมกลืนกิน
ใกล้เธอก็รู้ว่าผิด
ยังคิดล่วงล้ำละศิล
น้ำตาจึงต้องหล่นริน
สิ้นสิทธิโบกบินเคียงกัน
หวาดหวั่นหนทางข้างหน้า
ยามล้าอ่อนแรงสิ้นฝัน
จุดหมายพบเพียงทางตัน
กางกั้นทางเดินหัวใจ
รักล้ำล่วงเกินจะหยุด
กระชากดึงฉุดเอาไว้
เก็บความระทมข้างใน
ให้เห็นแค่คราบน้ำตา
4 ตุลาคม 2548 17:21 น.
idaho
ทรมานจากวันที่รานร้าว
เมื่อดวงดาวไม่พราวส่องใส
ตะวันกล้าสาดแสงแล้งถึงใจ
พายุโหมเข้าใส่ไร้ปราณี
ลมพัดผ่านจนความฝันระเหิดหาย
วิ่งตามไปคว้าจับกลับหลบหนี
โศกสลดน้ำตานองท่วมนที
เสี้ยวนาทีนานนับราวกัปกัลป์
มองใบไม้ไร้สีสันให้ชื่นจิต
ดั่งใครวาดสีผิดเปลี่ยนสีสัน
มวลบุปผาก็ไร้กลิ่นแลกแบ่งปัน
หมู่แมลงต่างเหหันร้างจากลา
คิดว่าใจไร้ค่าใครควรคู่
จึงไม่อยากรับรู้สิ่งกังขา
เฝ้าหลอกหลอนฝังใจแสนโศกา
ขอก้มหน้าไม่มองให้หมองมัว
จนถึงวันธรรมชาติเปลี่ยนมุมมอง
อย่ามานั่งหม่นหมองให้ปวดหัว
สิ่งดีดียังมีรายรอบตัว
อย่าหวั่นกลัวก้าวกล้าลองเปิดใจ
27 กันยายน 2548 19:21 น.
idaho
เพราะยังมีกิเลสที่สะสม
เพราะตัวตนยังอยู่ยังรับรู้
เพราะยังติดกับของๆกู
เพราะยังปูลาดไว้ด้วยอัตตา
เพราะใจยังมีแต่อคติ
จึงดำริก่อเกิดแต่ปัญหา
ธรรมชาติตัวตนคนมารยา
คอยผลาญฆ่ามโนธรรมในจิตใจ
ไม่ใช่อิฐหรือปูนไร้ชีวิต
มีดวงจิตริษยาเชื่อไม่ได้
ยึดถือแต่ตนเองไม่มองใคร
สั่งสมไว้กิเลสที่ร้อนรน
คือแก่นสารคนที่รับรู้
เวทนาสถิตอยู่ทุกแห่งหน
สังขารเราไม่เที่ยงจากวังวน
เหตุของคนคิดกำเริบละไม่ลง
24 กันยายน 2548 08:32 น.
idaho
นาฬิกา กับ เว ลา
ของ ที่ น่า จะ คู่ กัน
แต่ ลอง ดู ดี ดี ซิ มัน ไม่ ได้ เป็น อย่าง นั้น
หาก ลอง ปัน หัว ใจ ที่ มี อยู่ แค่ มอง ดู
ก็ นาฬิกา นั้น อยู่ กับ ที่
แต่ เว ลา ทุก วิ นา ที เคลื่อน ไป ข้าง หน้า
เวลา เรา ไม่ อาจ หมุน ย้อน กลับ มา
แต่ เข็ม นาฬิกา ทำ ได้ แสน ง่าย ดาย
เมื่อ เวลา สูญ เสีย ไป แล้ว ไม่ สามารถ ย้อน กลับ
แต่ นาฬิกา รอ วัน นับ คืน หาก เอา ไป ซ่อม
เวลา ไม่ มี รา คา ตี ค่า เป็น เงิน ทอง
นาฬิกา ยิ่ง สวย ยิ่ง ป่าว ร้อง ขาย ได้ เงิน ตรา
เวลา ของ เธอ ก็ เดิน ไป
เวลา ของ ฉัน ก็ เดิน ไป
เวลา ของ เรา คน ละ เวลา
ต่าง คน ต่าง มี เวลา ที่ แตก ต่าง กัน มอง เห็นค่า แตก ต่าง กัน :-)
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟidaho
หน้าส่วนตัว
1513
