26 ตุลาคม 2545 21:51 น.
idaho
เธอคือความคนึงหา
ติดตรึงตราตราบฟ้าดินสลาย
เสียงหัวใจใฝ่เฝ้าอยู่มิวาย
ก็คงคล้ายเธอคิดเช่นเดียวกัน
เธอคือท่วงทำนองของบทเพลง
ที่บรรเลงร้อยเรียงมาเพื่อฉัน
เธอดั่งเป็นปีกรักปกป้องกัน
ทุกทุกวันได้ซึมซับรักไว้
เธอคือหยาดน้ำค้างจากแดนสรวง
พราวหล่นร่วงรินรดให้สดใส
ความชื่นช่ำเปรมปรีย์เอ่อล้นใจ
ดอกรักได้แตกหน่อออกช่อบาน
เธอคือดวงตะวันกล้าให้ชีวิต
เธอเนรมิตสิ่งล้ำค่าหนึ่งในล้าน
เธอช่วยลบความเจ็บเมื่อวันวาน
รักของธอช่วยผสานแผลในใจ
เธอคือรอยรุ้งวาดคุ้งฟ้า
แต้มนภาหม่นเศร้าให้สดใส
เมฆหมอกพ้นเหลือเพียงรักที่ยิ่งใหญ่
รื้อฟื้อหัวใจให้ซึ้งค่ามากกว่าเดิม
เพราะเธอคือทุดสิ่งรายรอบ
เพราะเธอคือคำตอบที่พื่งเริ่ม
เพราะเธอคือสิ่งที่ช่วยต่อเติม
เพราะเธอช่วยเสริมให้ใจพร้อมที่จะก้าวไป
25 ตุลาคม 2545 20:49 น.
idaho
อริสโตเติลว่าไว้ แหล่งที่ก่อให้เกิดความคิดอยู่ที่หัวใจ
ทำไมปราชญ์เมธีผู้นี้ถึงว่าไว้เช่นนั้น
ก็คงเป็นเพราะคนเราใช้หัวใจในการกำหนดความรัก ความหวง ความห่วง
หลายศตวรรษผ่านมาทรรศนะนี้ถูกแก้ไข
สมองเป็แหล่งของการคิด
แต่เรก็ยังใช้หัวใจที่จะรักอยู่
หลายทฤษฎีทางจิตทวิทยา
พยายามที่จะค้นหาแก่นแท้ของจิตใจคน
สมมุติฐานถูกตั้งขึ้นมา......เพื่อแสวงหาคำตอบ
การสังเกต การสำรวจ การวิจัย
คำอธิบายและเหตุผล....ต่างๆได้รับการค้นพบ
หลายครั้งที่ผู้วิจัย ผิดพลาด
ในทฤษฎีที่ตัวเองกำหนด
ซึ่งอาจจะเป็นเพราะความผันผวนของตัวแปร
สุดท้ายหลังการวิจัยจบลง
การประเมินผลจึงเกิดขึ้น
เพื่อหาข้อสรุป
ออกเสนอเป็นงานวิจัยต่อไป
23 ตุลาคม 2545 22:35 น.
idaho
สายลมกับความห่วงใย
เสียงกระซิบ...ของสายลม...ดังระงม...แว่วแว่วมา...ว่าเหงาเหงา
รู้นะเจ้า...ว่าคอยเฝ้า...คนึงคิด...ถึงคนไกล
ใจของเจ้า...เที่ยวคอยถาม...ความห่วงใย
หายไปไหน...ใยจึงหา...กันไม่เจอ
ลมรำเพย...เอ่ยออกไป...ด้วยภายใน...ใจห่วงหา
แม้ไม่เห็น...รอยน้ำตา...ก็ใช่ว่า...ไม่รักกัน
ยังคงเก็บ...ความรู้สึก...ที่ยึดมั่น
คิดถึงกัน...ห่วงใยกัน...เก็บความฝัน...เฝ้ารอเธอ...กลับคืนมา
23 ตุลาคม 2545 21:37 น.
idaho
มืใช่บุษผาที่เลอค่า
มิใช่ผกาที่หอมหวล
มิใช่ดอกแก้วที่กลิ่นอวล
มิใช่มวลมาลีสีสวยงาม
มิใช่ดาราจากห้วงหาว
มิใช่ดางดาวอย่าเฝ้าถาม
มิใช่คนชิดใกล้ฟ้าคราม
มิใช่จันทร์งามคู่ตะวัน
เป็นเพียงแค่ดอกหญ้าดูไร้ค่า
ที่แหงนมองฟ้าเวลาที่เฝ้าฝัน
เป็นเพียงแค่สะเก็ดดาวไกลตะวัน
ที่ร่วงพลันยามฟ้าไม่ใยดี
เป็นเพียงแค่น้ำค้างในคืนหนาว
แค่เช้าวันใหม่ก็พลันหนี
กลายเป็นไอด้วยแสงของสุรีย์
หมดทางที่จะจับต้องเพราะล่องลอย
22 ตุลาคม 2545 12:25 น.
idaho
เมื่อคืนนี้พระจันทร์เต็มดวงสีแดง
............ไม่มีร่องร่อยของความแหว่งเว้าเลยนะ
ฉันกับน้องสาวก็เลยทอดสายตา....
.........เหม่อมองฟ้าเฝ้าขอพรกันจันทร์
....................น้อง....จันทร์เจ้าขาอยากขอพรจากจันทร์...
....................พี่........น้องฝันสิ่งใดเอ่ยออกมาดังๆ
....................น้อง....น้องอยากได้ตุ๊กตาจัง
....................พี่........รับรองพระจันทร์คงต้องได้ยิน
จันทร์เจ้าเต็มดวงแจ่มฟ้า
จันทร์เจ้าขาไม่อยากขอข้าวขอแกง
หรือแหวนทองแดงก็ไม่อยากได้
แค่หวังอะไรไม่มากมาย
ขอให้น้องสาวสุขใจก็พอ
......................................ส่วนตุ๊กตาที่น้องขอ
......................................พี่คงจะพอหาให้น้องได้
...............พระจันทร์ดวงโตรับฟัง
...............และตั้งใจใจเอาไว้แล้ว
...............หากแคล้วผ่านพ้นคืนนี้ไป
...............จันทร์เพ็ญหวลคืนมาอีกคราใด
.............................................จันทร์จะให้สมใจดั่งฝันจริงๆ
..................................................................จากใจจันทร์
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟidaho
หน้าส่วนตัว
607
