14 ธันวาคม 2545 17:29 น.
idaho
๏ รอยบุญเราร่วมสร้าง.........พลางหนุน
จิตผูกอิงแอบบุญ...................ไป่ร้าง
รักล้นอิ่มเอิบอุ่น.....................อาบชุ่ม หทัยนา
ใจหล่อรวมหลอมกว้าง-.........กว่าฟ้าแดนสรวง๚
๏ ดวงจิตจำห่างพ้น..............พรากพี่
เจ็บดั่งมีดเจียนฤดี..................ลึกร้าย
แหนงวารหน่ายดิถี................ถวิลแว่ว
ลมกู่หลอนโสตคล้าย..............พี่คล้อยคืนหา๚๛
11 ธันวาคม 2545 12:18 น.
idaho
ปีนป่ายตระกายสูงมุ่งสู่คาน
ตั้งมั่นประมาณการฝันเอาไว้
หอคอยงาช้างปีนขึ้นไป
หวังใจไขว่คว้าถึงยอดคาน
กลัวเกรงนั่นหรือคือน่าขัน
กลับกันดันกล้าและอาจหาญ
กลัวใยได้ชื่อว่าขึ้นคาน
ดีกว่าพบพานพ่ายแพ้คน
สุขอารมณ์ไร้เรื่องชวนปวดหัว
เอาแต่มัวเกรงหนาวจะนอนขม
อย่าได้คิดข้องใจในอารมณ์
อย่าร้อนรนพูดมั่วซั่วกลัวขึ้นคาน
11 ธันวาคม 2545 01:57 น.
idaho
อันรสคำหวานล้ำที่ผ่านหู
ตรึกตรองดูให้มั่นนะโฉมศรี
อาจจะแฝงยาพิษปลิดชีวี
หรืออัคคีเผาผลาญพาลร้อนรน
จะคบใครใคร่ครวญให้รอบคอบ
อย่าคอยตอบเล่าแจ้งแสดงผล
รู้รักษาถนอมรักหัวใจตน
อย่าให้กลของคำทำลายตัว
จงตรึกตรองทุกคำนำไปคิด
อย่าให้จิตสับสนจนปวดหัว
อย่าเก่งกล้าจนไม่คิดเกรงกลัว
รักษาตัวให้รอดจะปลอดภัย
11 ธันวาคม 2545 00:15 น.
idaho
มิสูงศักดิ์เยื้องย่างดั่งนางหงส์
มิใช่องค์อัปสรนอนสวรรค์
หรือสูงสุดดุจดั่งรพีพรรณ
ส่องแสงอันเจิดล้ำทั้งโลกา
มลายล้างล่องลอยอณูผง
และเที่ยวหลงลอยล่องตามยถา
บางตกลงในนทีไหลล่องมา
ไร้กายามิอาจพบซึ่งตัวตน
แลจ้องมองท้องฟ้าอยู่สุดสูง
เลื่อมรายรุ้งทอดข้ามเป็นทางสวย
ดั่งสะพานพาข้ามเอื้อยอำนวย
คงไม่ช่วยพาข้ามเพราะลวงตา
เป็นน้ำค้างยอดหญ้าจะเทียมดาว
อยากสกาวบนฟ้าแสนบรรเจิดกว่า
พ้นจากหล้าต้อยต่ำขอเคียงจันทร์
คงแค่ฝันวาดไว้ในใจตน
9 ธันวาคม 2545 13:26 น.
idaho
เห็นเธออยู่ใกล้เขาความเศร้าก็จับหัวใจ
ฉันเป็นได้แค่คนไกลไร้ซึ่งความสำคัญ
หันมามองกันบ้างหรือเพียงเว้นที่ว่างข้างในความฝัน
เธอคงไม่เคยคิดหวาดหวั่นในวันซึ่งไร้เงาคนอย่างฉันเฝ้ามองดู
ฉันในวันนี้คงมีแค่น้ำตาที่เป็นเพื่อน
มาคอยย้ำเตือนให้ตรึงจิตคิดรู้
ในความเป็นเธอที่ฉันคอยเฝ้ามองดู
แม้เพียงชั่วครู่ก็รู้ว่าเธอไม่เคยหันมามองกัน
ฟังเสียงหัวใจคล้ายกับกระซิบ
สิ่งที่ถูกผิดให้นึกใจหวั่น
ยังนึกถึงเธอไม่เคยลบเลือนสักวัน
ใจยังคงมั่นเฝ้าฝันถึงเธอ
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟidaho
หน้าส่วนตัว
828
