6 มกราคม 2546 15:21 น.
idaho
ความรักถูกสร้างที่บนที่ข้างต้นเพื่อเราสามารถแบ่งส่วนต่างๆของช่วงชีวิต ถึงแม้ว่าในตาของคุณจะเอ่อล้นไปด้วยน้ำตา แต่ก็มีบางอย่างที่แพงมากกับการแลกหยาดน้ำตานั้น ความรัก. ความรักจะเปลี่ยนเลวความดี. ความรักจะเปลี่ยนสิ่งที่เลวร้ายที่สุดเป็นสิ่งที่ดีที่สุด. ความรักคือสิ่งที่มาขัดขวางของแค้น. ความรักคือกอดและจูบ จากเพื่อนที่ใกล้ แม้คุณจะทำผิดพลาด. ความรักคือของที่สำคัญที่สุด. คุณสามารถแบ่งความรักออกเป็นช่วงเวลาต่างๆมากมาย และมอบมันให้กับใครตามแต่ใจคุณ. เช่นนั้นจงจดจำไว้คำเล็กๆ คำนี้ไว้ เวลาที่บางคนกอดคุณ ระลึกถึงความรักดู.
3 มกราคม 2546 14:09 น.
idaho
ความรัก คือความเจ็บปวดที่ถูกกลับหัว
เมื่อฉลามขาวคอยซุ่ม ในความลึกของวิญญาณ
คอยเพื่อแทรกผ่านเนื้ออ่อนๆ ของหัวใจ
โดยฟันอันแหลมคมที่คอยกัดกระชากและงับความรู้สึกนั้นไว้โดยไม่สามารถหนีรอดได้
ความหนาที่ความหนา ความจำ. ความดี. ไม่ดี. ความยินดี. น่าสงสาร. ทั้งหมดคือความเจ็บปวด. ไม่สามารถที่จะเปลี่ยนแปลงได้. ชั่วนิรันดร์ นี่เป็นชะตากรรม.
29 ธันวาคม 2545 03:24 น.
idaho
ในสายหมอกเหน็บหนาวในยามรุ่ง
หอมกลิ่นฟุ้งราตรีขาวพราวเต็มต้น
ห้วงคำนึงยังคิดถึงบางคน
ดั่งมีมนต์ร่ายบรรเลงเสกหัวใจ
ฟ้าตอนนี้คงมีแค่ดาวเป็นเพื่อน
ยากเอ่ยเอื้อนให้เธอเข้ามาใกล้
ยังสับสนความรู้สึกอยู่ภายใน
ความรู้สึกที่ใช่เรื่องของเธอ
อยากแสดงให้เธอรู้ถึงความนัย
มีบางสิ่งอยากมอบให้เธอเสมอ
ความรู้สึกดีดีทุกครั้งที่พบเจอ
มิใช่เพียงเสียงพร่ำเพ้อของตัวเอง
29 ธันวาคม 2545 01:10 น.
idaho
@^+^@ TeeNoi @^+^@
ใยตัวเราช่างเศร้านัก
ริมีรักก็ไม่จักได้ดังใจหมาย
สิ่งที่ทุ่มเทไปทั้งใจกายต้องมลายหายสิ้น
เมื่อเธอบอก เราเลิกกันนะ
~[6_6]~idaho{``-_-}
ขอเธออย่าคิดเข้าใจผิด.......
สุดขอบฟ้าแม้จะอยู่แสนไกล
ฉันยังสัญญา สัญญา รักนี้จะมีแต่เธอ
ให้เธอเก็บหัวใจรักนี้ไว้กับเธอ
หากแม้วันที่เราต้องไกล
ขอเธอจงมั่นใจ
พร้อมให้เธอหมดทั้งหัวใจ
รักที่เธอให้มามีค่ายิ่งกว่าสิ่งใด
ไม่เคยให้ใคร มีเพื่อเธอคนเดียว
ฉันสัญญาพร้อมให้เธอหมดที้งหัวใจ
เราต่างมอบใจผูกพันกันไว้ตราบนานเท่านาน
28 ธันวาคม 2545 08:37 น.
idaho
แสงสีทองเริ่มแตะต้อง ณ ขอบฟ้า
ลมหนาวแผ่วผ่านมากระทบกาย
ยินเสียงน้ำค้างตกกระทบใบไม้
รวงข้าวไหวไกวแกว่งตามสายลม
ปุยนุ่นขาวลอยล่องทั่วท้องทุ่ง
หอมกลิ่นฝุ้งไอดินมาผสม
แมงปอร่อนบินล้อเป็นวงกลม
ใบไม้หล่นร่วงซบพสุธา
ชีวิตตื่นตามตะวันพร่ำถวิน
วิหกบินผินขึ้นสู่เวหา
เที่ยวหากินใส่ท้องเลี้ยงกายา
ใต้โลกาหลอมเลี้ยงทุกชีวี