29 มิถุนายน 2548 21:47 น.
idaho
เธอคือมารผลาญล่าใจของชาย
วาดลวดลายลีลาดูอ่อนหวาน
อรชรงามหมดจรดแม่นงคราญ
เป็นนางพรานออกล่าเหยื่อมากัดกิน
ซุกและซ่อนเรื่องความหลังต้องปกปิด
ด้วยกลัวฤทธิ์บ่วงมายาอาจสูญสิ้น
เริงระบำร่ายเพลงน้ำตาริน
ชายถวินปลอบประโลมดั่งใจนาง
หลุมศพนั้นขุดดักไว้เบื้องหน้า
เหยื่อโอชาพลาดตกลงข้างล่าง
ติดกับดักดิ้นรนหาหนทาง
เวรกรรมวางวาดไว้อเวจี
26 มิถุนายน 2548 15:31 น.
idaho
เธอ๏๏๏๏๏๏๏
ไม่เคยรู้
เธอ๏๏๏๏๏๏๏
ไม่เคยถาม
เธอ๏๏๏๏๏
ไม่เคยเข้าใจความต้องการ
ทุกสิ่งทุกอย่างเพียงผ่านพ้นไปวันๆ
ฉัน๏๏๏๏๏
ก็แค่อยากรู้
แต่๏๏๏๏๏
ไม่กล้าเอ่ยถาม
จึง๏๏๏๏๏
พบเพียงความว่างเปล่าจากหัวใจ
เพราะสิ่งที่มองเห็น
เพราะสิ่งที่เป็นอยู่
เธอฉันคงต่างก็รู้
เพียงฟองสบู่พร้อมมลายหายพลัน
ในม่านหมอกนั้น
ใจใครเล่าที่พร้อมเปิดออกมา
25 มิถุนายน 2548 10:32 น.
idaho
ไร้แรงสิ้นเรื่องขีดเขียน
ไร้คำคิดเพียร
เปลี่ยนวลีเป็นเรื่องราว
มองนภาดาราพราว
สิ้นสิ่งโน้มนาว
เปลี่ยนดาวดาวเป็นบทกลอน
เจ้าดอกหญ้าไหวโอนอ่อน
ใยไม่ออดอ้อน
ดั่งเก่าเจ้าเคยทำมา
ผืนแผ่นดินหรือภูผา
มองเพียงผ่านตา
ปิดกั้นการกระทบใจ
สายน้ำเอื่อยระรินไหล
ปล่อยพ้นผ่านไป
มิยลเสียงใดจังหวะไขขาน
หมดคำจักผูกกลอนกานต์
ขื่นขม-ขัน-หวาน
เสพรสในในบทกวี
23 มิถุนายน 2548 23:26 น.
idaho
เกิดคำถามเอ่ยอ้าง สงสัย
คิดครุ่นถึงความนัย อยากรู้
ความเหงาก่อติดใจ สนิทนิ่ง แน่นแท้
ดุจดั่งเงาชื่นชู้ ก่อเกื้อกูลกัน
ใครเลิกละเปลี่ยนได้ ความเหงา
ลืมสิ่งสีเทาเทา เปลี่ยวร้าง
เหงากัดกร่อนแผดเผา พ้นผ่าน พบเจอ
ยามเมื่อชีวิตสร้าง สิ่งนี้ประสบการณ์
วันคืนผันผ่านพ้น เวียนไป
เหงาย่อมลาลับไกล หลีกเร้น
ชีวิตปิดระวังไว เหตุแห่ง ความเหงา
ทุกแห่งห้องใจเว้น มอดเชื้ออกตรม
>`๛ ๏>`๛ ๏>`๛ ๏>`๛ ๏>`๛ ๏>`๛ ๏>`๛ ๏>`๛ ๏>`๛ ๏>
คำถาม : เคยเหงาไหม
ตอบ : เคยมีความเหงาในใจ แต่เราสามารถที่จะละทิ้งมันได้ เพียงลองเปิดใจที่จะละทิ้งมันไป
21 มิถุนายน 2548 22:07 น.
idaho
`๛ ๏ในค่ำคืน ตื่นมา รู้สึกหิว
ท้องไส้กิ่ว นอนไม่หลับ กลุ้มเหลือหลาย
เดินไปหยิบ บะหมี่ มาคลี่คลาย
หวังสลาย ดับหิว ให้พ้นไป
ต้มน้ำร้อน หนึ่งกา นั่งรอเดือด
หันไปเชือด ซองเครื่องปรุง เทเตรียมไว้
ไอน้ำพุ่ง เดือนพล่าน เร็วทันใจ
คว้ากาไป เทน้ำร้อน ใส่ลงชาม
กะประมาณ เอาไว้ ไม่พอดี
น้ำจึงมี ไม่พอ เกิดคำถาม
จะต้มน้ำ เท่าใด น่าติดตาม
มิผลีผลาม คิดคำนาน อย่างระวัง
ก็เปรียบดั่ง ความพอดี คิดให้รอบ
หากโกยกอบ มากไป อาจพลาดพลั้ง
หรือถ้าน้อย คงจบเหตุ ทุกสิ่งพัง
หยุดใจยั้ง คิดใคร่ ให้พอดี
หน้าส่วนตัว
1555
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟidaho
