26 กรกฎาคม 2548 22:09 น.
idaho
พยายามอย่างมากมาย.........................ที่จะหักใจลืมเขา
ลืมเสียงที่เคยเพรียกกันเบาๆ..............ละลายความเหงาที่จับขั้วหัวใจ
เมื่อแรกเราอาจริก่อ............................เป็นต้นตอแห่งเชื้อไฟ
จึงต้องเสียน้ำตาและร้องไห้...............เหลือไว้เพียงใจที่ด้านชา
รักที่เธอมอบให้กัน............................เป็นเพียงฝันยากไขว่คว้า
คล้ายม่านหมอกแห่งมายา.................ชั่วพริบตามลายหายพลัน
มิอาจเอื้อมเดินเคียงคู่........................แม้จะรู้เธอก็รักฉัน
แต่ระหว่างเราคงไม่มีวัน..................แบ่งปันอนาคตแสนสวยงาม
เธอบอกกันกับฉันเสมอ...................เวลาที่พบเจอในทุกโมงยาม
ตักตวงทุกสิ่งแสนไหวหวาม.............ให้ติดตามบันทึกไว้ในใจ
แล้วยามห่างกันเล่า.....................ตัวตนเราคนไร้สิทธิ์ใช่ไหม
ไม่อาจแม้เพียงคิดถึงหรืออย่างไร......ฉันคือใครมีค่าแค่ไหนกัน
ตอนนี้ฉันเองที่อาจผิด........................ที่อาจริดหัวใจที่หวาดหวั่น
มองหาใครเป็นเพื่อนมองพระจันทร์..แบ่งปันฝันที่สร้างได้เป็นความจริง
20 กรกฎาคม 2548 18:43 น.
idaho
ระหว่างบรรทัดเธอเห็นไหม
คำหนึ่งคำอยากบอกว่าคิดถึง
มีอะไรซ่อนอยู่ลองค้นหา
อกอุ่นซึ้งเมื่อรักที่มองหา
กลอักษรซ่อนคำนะกานดา
นั่นคือเธอคนที่ใช่ในแววตา
อยากรู้ความว่าอย่างไรโปรดค้นดู
อยากรู้ว่าเธอมองฉันเป็นเช่นไร
ไม่อาจเอ่ยถ้อยคำให้ใครทราบ
โอม..อธิฐานให้เธออ่าน
ใจถูกปราบหมดพยศโปรดจงรู้
ให้เธอรู้ถึงความหวานกลิ่นดอกไม้
มีเพียงแต่ชื่อ.......นะโฉมตรู
ดอกรักบานผลิดอกที่กลางใจ
ขอเคียงคู่ร่วมฝันตลอดไป
เก็บฝันไว้นิรันดร์ตลอดกาล
19 กรกฎาคม 2548 18:39 น.
idaho
เฮ้อ...................
นั่งเขียนกลอนเปล่าเรื่อยเปื่อย
โทรทัศน์ก็เจื้อยแจ้วอยู่ข้างๆ
ใจ♥ ♥ ♥ ♥ เอ่ยหายไปไหนใครจะช่วยตาม
แล้วนี่ตัวฉันจะไปถามหากับใคร
โธ่...
ฝนก็ตกมีบรรยากาศ
เหงาๆซึมซาบให้ใจหาย
อุ่นๆจากชาเขียวจิบเข้าไป
กรุ่นๆไอรักหรือไอน้ำชา
เรื่อย.....
นั่งเฉยอยู่หน้า COM
อยากจะส่งข้อความอ้อนคนที่คิดถึง
ใครเลยเล่าเขาจะคนึง
คนที่แอบซึ้งเขาคงไม่เหงาใจ♥ ♥ ♥ ♥
♥
17 กรกฎาคม 2548 19:14 น.
idaho
จากจุดเริ่มที่ความเหงาเฝ้ามองหา
ใครจะมาเติมฝันคืนวันหวาน
วาดชีวิตปลูกชีวาดอกไม้บาน
ให้ดวงใจแล้งกร้านชื่นกมล
ลมพัดดาวร่วงตกสะท้านไหว
ให้หัวใจที่ว่างเปล่าเศร้าอีกหน
แม้รอบกายรายล้อมหลากหลายคน
ขอเพียงหนึ่งที่ค้นเจอคนเหงาใจ
วันที่เธอก้าวมาใจชาด้าน
แต่เธอหาญกล้าฉุดฉันขึ้นเอาไว้
จากโลกแห่งภาพลวงตาที่เพ้อไป
ตื่นมาพบวันใหม่ภาพความจริง
ฉันรักเธอไม่มีคำสัญญา
แต่รับรู้ด้วยวิญญาในทุกสิ่ง
ใต้แสงดาวเราสองต่างแอบอิง
รักด้วยหัวใจยิ่งกว่าคำใด
10 กรกฎาคม 2548 11:06 น.
idaho
* เราอาจมีด้ายแดงที่พันผูก
พรหมลิขิตถูกปลูกแต่หนหลัง
ทำทางให้สองเรามาพบกัน
ร่วมทางฝันด้วยรักที่นำพา
* แต่เชื่อไหมที่พบกันในวันนี้
อาจสายเกินกว่าที่เฝ้าค้นหา
คนที่ใช่คนที่ฝันในแววตา
วันเวลาพรากพล่าแสนวังเวง
* เราจะรอให้พรหม มา ลิขิต
ใครจะมารอนริดหรือข่มเหง
จะขอขีดเส้นชีวิตด้วยตัวเอง
สร้างศรัทธาเป็นบทเพลงของสองเรา
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟidaho
หน้าส่วนตัว
1209
