8 เมษายน 2547 02:53 น.
ice_ry
ขอให้หายไวๆนะ
ถึงไม่ได้ไปเยี่ยมก็ส่งกำลังใจไปให้
ดอกไม้ ขนม ลูกอม..คงไม่เอาไป
เพราะรู้ว่าใครๆคงมีให้..จนเกินพอ
8 เมษายน 2547 02:46 น.
ice_ry
รู้ไหมคนคอย..ทรมานสิ้นดี
เอาแต่นั้นคอยโทรศัพท์อยู่อย่างนี้..มันน่าขำ
ทำให้คนสุขใจ..ถ้าทำได้..เธอก็ควรทำ
อย่าปล่อยให้ฉันช้ำ..เพราะแค่เธอไม่จำเบอร์โทร
7 เมษายน 2547 01:16 น.
ice_ry
จนถึงวันนี้..ล่วงเลยมาก็นาน
ดอกไม้หน้าบ้านก็โรยรา..ลงเสมอ
ขอได้ไหม..อยากรบกวนเธอให้กลับมาเจอ
เห็นแก่ดอกไม้เถอะเธอ..
..ถึงคนปลูกฝันเก้อ..ก็ไม่เป็นไร
7 เมษายน 2547 01:07 น.
ice_ry
แค่เธอเดินผ่าน
ดอกไม้หน้าบานก็เริ่มบาน..ตั้งแต่วันนั้น
ฉันเองยังสุขใจ..ได้เห็นรอยยิ้มใสๆที่เธอส่งให้กัน
..ทำเอาใจสั่น หลายครั้งที่รอวันจะได้เจอ
7 เมษายน 2547 00:57 น.
ice_ry
อยากให้รู้ว่าฉันไม่เคยยินดี
ที่เป็นอยู่ทุกวันนี้..เพราะเห็นแก่หัวใจที่หน้าสงสาร
มันยังวนเวียนอยู่กับความเสียใจ
ยังไม่อาจปรับใจกับความร้าวราน
เมื่อฉันไม่มีสิทธิ์เลือกความทรมาน..
จึงขอเลือกความสุขจากการที่ได้รักเธอ.
หน้าส่วนตัว
1637
