ยามค่ำคืนเหม่อมองดูท้องฟ้า เห็นดาราพราวพรางสว่างไสว แม้คืนที่จันทร์เต็มดวงจะหมองไป แต่ดาวนั้นงามในใจอยู่เสมอ พอค่ำคืนเดือนมืดจันทราลับ ดารากลับเปล่งประกายให้พบเจอ ดุจมณีประดับฟ้าให้เราเผลอ จ้องมองดูเสมอทุกคราวไป ถึงแม้ว่าจันทร์งามสง่า ดับรัศมีดาราห่างหายไกล แต่เสน่ห์มนต์ดาวนั้นดุจดวงไฟ ที่ห่างไกลดูไม่เด่นแต่งดงาม
หน้าส่วนตัว
1897
