3 พฤศจิกายน 2553 20:32 น.
I3loodRose
ตะวัน ส่องแสง ปลุกให้ตื่น
ปลุกให้ฟื้น จากฝัน อันสุขสม
ให้รู้สึก นั้นคือฝัน อันขืนขม
อย่ามั่วจม เพียงฝัน ในคืนวัน
รีบลุกขึ้น ตามฝัน อันแสนไกล
รีบมุ่งไป ชีวิต นี้แสนสั้น
แม้ล้มลุก คลุกคลาน ใจไม่หวั่น
เพียงแค่ฝัน คำเดียว ให้ก้าวไป...
3 พฤศจิกายน 2553 20:28 น.
I3loodRose
มองทางไหน ยังเห็น เป็นภาพเธอ
ยังพบเจอ ภาพเรา แสนสดใส
แสนสุขสม รื่นรม แสนสุขใจ
ทั้งรอบกาย เหมือนมี เพียงสองเรา
แต่ภาพนั้น สะท้อน ถึงความจริง
ถูกเธอทิ้ง คืนวัน มันแสนเศร้า
ฉันโดดเดี่ยว เดียวดาย กับแสงเงา
กับความเหงา ที่เธอ ทิ้งให้รอ...
3 พฤศจิกายน 2553 20:22 น.
I3loodRose
นั่งโดดเดี่ยว เดียวดาย กลางลมหนาว
ใจเปลี่ยวเหงา เหน็บหนาว แสนหวั่นไหว
เพียงสายลม พัดผ่าน กระทบกาย
เย็นจับใจ เพียงขาด ใครสักคน...