6 สิงหาคม 2551 21:17 น.
" I-w-a-ย์-U-o- "
เราอาจจะไม่ได้เจอกันบ่อยนัก
เราอาจจะไม่เคยทักกันสักหน
ฉันเป็นแค่สายลมหวังดีที่เวียนวน
เป็นแค่คนบังเอิญผ่านมาร่วมทาง
หากวันนี้เธอยังจมอยู่กับเวลา
หากอดีตที่ผ่านมายังทำเธอสับสน
หากเหลียวมองรอบข้างรู้สึกไม่มีใครเลยสักคน
ขอให้เธออดทนต่อสู้ผ่านกาลเวลา
และถ้าวันนี้เธอยังรู้สึกท้อแท้
กำลังใจที่ว่าแน่คือตัวเองรู้ไหม
ให้กำลังใจตัวเราเองให้มาก...ก่อนวอนขอจากใครๆ
มีคาถามาฝากไว้ให้..."ไม่เป็นไร...ไม่เป็นไร"
ต้องผ่านมันได้ "สักวัน"
5 สิงหาคม 2551 22:07 น.
" I-w-a-ย์-U-o- "
ในเวลาที่คนใบ้เขาบอกรัก
แม้ว่ามันจะยากนักสักเพียงไหน
เขาก็มีวีธีสื่อสารความในใจ
ให้รับรู้ว่าห่วงใยส่งถึงกัน
ในเวลาที่คนตาบอดเขาบอกรัก
เขาก็ยังรู้จักวิธีสื่อความหมาย
ในขณะที่คนหูหนวกอยากฟังคำว่ารักแทบตาย
แต่สุดท้ายก็กลับกลายก็ไม่อาจได้ยิน
เราต่างเป็นคนปกติธรรมดา
การสื่อสารการใช้ภาษามันยุ่งยากตรงไหน
คำว่า"รัก"พูดออกมาคนฟังนั้นชื่นใจ
อย่ารอให้สายไป...วันนี้คุณบอกรักใครรึยัง
4 สิงหาคม 2551 23:07 น.
" I-w-a-ย์-U-o- "
เคยมีใครๆถามฉัน...
กับการอยู่คนเดียวทุกวันมันเหงาบ้างไหม
กับการต้องเดินคนเดียวทุกครั้งอยู่ร่ำไป
กับเหตุผลอะไรที่ไม่เคยเปิดรับใครเข้ามา
เพราะรักเธอคือเหตุผลของฉัน...
คำสัญญาที่ให้กันมันมีความหมาย
เหตุผลคือ"รอเธอ"ไม่เคยกลับกลาย
คำผูกพันว่าจะรักมั่นไม่คลาย...ฉันไม่ลืม
ท่องคำว่ารักเธอเอาไว้ทุกวัน...
นั่นคือเหตุผลที่ฉันทนอยู่อย่างเหงาใจ
รอเธอคนดีกลับมาตรงนี้ตามสัญญาเมื่อไหร่
ความเหงาอ้างว้างที่เก็บลึกๆในหัวใจ
คงจางหายไป..."สักวัน"